فیلمهایی که پیش از مرگ باید ببینید!
خونآشام
«خونآشام» فیلمی در ژانر ترسناک بهکارگردانی «کارل تئودور درایر» است که در سال ۱۹۳۲ منتشر شد و نام اولیهاش «خونآشام: رؤیای آلن گری» بود. فیلمنامه این اثر گوتیک بهشکل اشتراکی توسط «درایر» و «کریستن ژول» و براساس عناصر مجموعه داستانهای ماوراءالطبیعهایِ «شریدان له فانیو» که در قالب کتاب الهامبخش «در تاریکی شیشهای» (1872) منتشر کرده بود، نوشته شد. بودجه این فیلمِ 73دقیقهای را «بارون نیکولا دی گانزبورگ» تأمین کرد که نقش اول فیلم (آلن گری) را نیز برعهده داشت؛ او یک چهره اجتماعی مشهور و ثروتمند؛ و شغل اصلیاش، ویراستاری برای نشریات بود، خواست تا نامش در تیتراژ این فیلم بهعنوان «جولیان وست» ثبت شود. او نقش یک محصل امور خفیه را بازی میکند که در دهکدهای تحت نفرین یک خونآشام، سرگردان میشود. اکثر دیگر اعضای گروه نیز بازیگرانی غیرحرفهایاند؛ البته باید حساب «مائوریس شوتز» و «سیبل اشمیتس» را از آنها جدا کرد. این فیلم، تعدادی چالش فنی را برای «درایر» بههمراه داشت؛ زیرا اولین فیلم صدادارِ او بود و به سه زبان ضبط شد! برای سادهترشدن موضوع، او تصمیم گرفت از حجم اندک دیالوگ در فیلم استفاده کند و بیشترِ قصه را بهمثابه یک اثر صامت، با تکنیک میاننویسهای متعدد، روایت کرد. فیلم کاملاً در مکانهایی خارج از استودیو فیلمبرداری شده و برای تقویت محتوای جَوی، «درایر» از تکنیک فوکوس نرم استفاده کرد. موسیقی متنِ اثر، در برلین ساخته شد؛ همانجاکه صدای شخصیتها و جلوههای صوتی نیز ضبط شدند. پسازاینکه اکران فیلم نهماه بهتعویق افتاد (ظاهراً فیلمهای آمریکایی «دراکولا» و «فرانکنشتاین» همزمان ارائه شده بودند) در آلمان اکران شد؛ که اتفاقاً با استقبال عمومیِ منفی مخاطبان و منتقدان مواجه شد! «درایر» فیلم را پس از نمایش آلمانیِ آن، بازتدوین کرد و نسخه جدید، در فرانسه با نقدهای متفاوت بیشتری مواجه شد. این فیلم برای مدتها یک نقطهضعف در پرونده کاریِ «درایر» بهحساب میآمد؛ اما استقبال منتقدانِ مدرن، فضا را تغییر داد و این فیلم، حالا بهخاطرِ عناصری نظیر صحنهپردازیِ غمبارش و جلوههای بصریاش، یک فیلم قابلاعتنا درنظر گرفته میشود. در اوایل دهه 2010، نشریه «تایماوت» (لندن)، از چندین نویسنده، کارگردان، بازیگر و منتقدی که در ژانر ترسناک کار کردهاند، درمورد بهترین فیلمهای ترسناک نظرسنجی کرد و Vampyr در رده 50 از 100 قرار گرفت. «آندری تارکوفسکی» این فیلم را «شاهکار» یکی از ۷۷ اثر «ضروریِ» سینما نامید.