«تپه سیلک» کاشان؛ ردپای 8000سال تمدن
«تپه سیلک» در جنوبغربی «کاشان» قرار دارد و دراصل، ویرانه «کهنترین زیگورات باستانی ایران» بهشمار میرود که نخستین تمدن شهرنشینی در آن شکل گرفته است. این تپه تاریخی برای اولینبار در سال ۱۳۱۱ توسط «رومن گیرشمن» مورداکتشاف قرار گرفت. یکی از ویژگیهایی که اینمنطقه را بیشازپیش برای علاقهمندان به تمدنهای باستانی جالب میکند، زندگی ۵۰۰۰ساله مردم است؛ ضمناینکه کشف ابتداییترین نوع سفالها تا پیشرفتهترین آنها دراینمحوطه تاریخی، پیشرفت تمدن و زندگی مردم را نشان میدهد. از نکات دیدنی اینمنطقه، وجود خردهسفالهای چندهزارساله روی زمین و پیرامون این تپههاست. همچنین دوکهای ریسندگی و بافندگی، نشانی از آشنایی این مردم از این صنعت دارد. علاوهبراین؛ ساکنان منطقه با ذوب فلزات برای خود وسایل و ابزار کار میساختند. با کشف کوره ذوب فلزات در بخش جنوبی این تپه، «سیلک» را جزو صنعتیترین شهرهای آندوران قرار داده است. مجموعه فضاهای نمایشگاه پایگاه باستانی «سیلک» شامل یافتههای دورههای مختلف «سیلک» و یک سالن نمایش برای معرفی مستندهای نمایشیست. تپههای باستانی «سیلک»، بخش مهمی از این پایگاه در فضای باز هستند که گردشگران میتوانند بخشی از خمرهها، دفینهها، ترانشهها و کارگاههای «گیرشمن» بهعنوان اولین کاوشگر دراینمحوطه را بازدید کنند. تپه «سیلک» یکی از ارزشمندترین آثار باستانی ایران و جهان بهشمار میرود که از حدود 8000سالپیش (از دوره نوسنگی تا دوره ماد؛ البته «گیرشمن» تاریخ این تمدن را حدود ۱۰هزارسال تخمین زده بود)، شواهد و مدارک تحولات زندگی بشر را در خویش نگه داشته است. این محوطه شامل تپه شمالی (سیلک کوچک) بهمساحت پنجهکتار، تپه جنوبی (سیلک بزرگ) بهمساحت هشتهکتار، گورستان الف و گورستان ب است. این تپهها بهترتیب از قدیم به جدید، آثار دوران مختلف تمدن بشری شامل عصر نوسنگی، عصر مس و سنگ، دوران شهرنشینی، عصر آهن و نیز دوره «ماد» را بهنمایش میگذارند. این اثر، در تاریخ ۲۴ شهریورماه ۱۳۱۰ بهشماره ۳۸ در فهرست «آثار ملی ایران» بهثبت رسید و متعاقباً در فهرست آثار نامزد برای ثبت جهانی قرار دارد. 217 قبر در آنجا بوده که امروزه فقط 70موردشان سالم و دستنخورده مانده است. ایرنا