شکست در دفاع از یک قهرمانی خاطرهانگیز!
تیمملی فوتسال زنان ایران نتوانست از عنوان قهرمانی خاطرهانگیز خود در جام ملتهای آسیا دفاع کند. تیمملی فوتسال زنان ایران در سومیندوره رقابتهای جام ملتهای آسیا با کسب عنوان سوم، سهمیه حضور در جامجهانی را بهدست آورد. بااینحال، این دستاورد نتوانست از افت قهرمانیهای گذشته بکاهد. دراینگزارش به بررسی دلایل عدمموفقیت تیمملی در دفاع از عنوان قهرمانی میپردازیم. پس از قهرمانی تیمملی در سال ۲۰۱۸، بهدلیل شیوع ویروس کرونا و لغو مسابقات، تیمملی بهمدت طولانی از رقابتهای رسمی دور ماند. دراینمدت، تنها در جام کافا حضور داشت که اعتبار بالایی ندارد و تیمهای حاضر در آن معمولاً از سطحبالایی برخوردار نیستند. درنتیجه، تیمملی فرصت لازم برای حفظ آمادگی و رقابت با تیمهای قدرتمند را از دست داد. این فاصله زمانی طولانی باعث شد که تیم نتواند بهموقع خود را برای دفاع از عنوان قهرمانی آماده کند و با ضعفهای فنی مواجه شود. در سالهای اخیر، تیمملی با حاشیههای فراوانی مواجه بود. اختلافات میان بازیکنان و اخبار تکراری درمورد احتمال برکناری کادرفنی، باعث ایجاد بیثباتی در تیم شد. اینوضعیت نهتنها تمرکز بازیکنان را کاهش داد، بلکه روند آمادهسازی تیم را نیز مختل کرد. دراینشرایط، بازیکنان نمیتوانستند تمام تمرکز خود را معطوف به تمرینات و پیشرفت فنی کنند. مشکلات مدیریتی و حواشی زیاد تیم را در یک وضعیت نامطلوب قرار داد. پس از قهرمانی ۲۰۱۸، انتظار میرفت که تیمملی با جوانگرایی، نسل جدیدی از بازیکنان را معرفی کند؛ اما درعمل، بیشتر بر بازیکنان مسن و باتجربه تکیه شد. اگرچه این بازیکنان در گذشته عملکرد خوبی داشتند، اما در رقابتهای اخیر نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. درمقابل، بازیکنانی مانند مارال ترکمان با سن کم، عملکرد درخشانی از خود نشان دادند. تیمملی باید به جوانان بیشتری فرصت دهد تا در مسابقات بینالمللی تجربه کسب کنند و مهارتهای خود را بهنمایش بگذارند. این جوانان میتوانند انرژی جدیدی به تیم بیاورند و به رقابتهای مهمتر چشم دوخته و موفقیتهای آینده را رقم بزنند. فروزان سلیمانی، سرمربی تیمملی فوتسال زنان ایران، با سابقهای نهچندان قوی در فوتسال زنان، از همان ابتدا که بهعنوان سرمربی انتخاب شد، با مخالفتهای زیادی روبهرو بود. بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتسال اعتقاد داشتند که او تجربه کافی برای هدایت تیمملی بزرگسالان را ندارد. بااینحال، فدراسیون فوتبال ایران درنهایت از او حمایت کرد و تصمیم به ادامه همکاری گرفت؛ اما پس از چندینسال هدایت تیمملی، اکنون میتوان گفت که دیگر هیچ دلیلی برای ادامه استفاده از روشها و تجربیات او وجود ندارد. تیمملی فوتسال زنان ایران دراینمدت تحت هدایت سلیمانی فارغ از جام ملتهای آسیا در دو تورنمنت مهم شرکت کرد اما در هیچکدام از اینرقابتها موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد. سلیمانی دراینمدت نتوانست راهکاری کارآمد برای تیم پیدا کند و اینمسئله نشان میدهد که تیمملی نیاز به تغییراتی در کادرفنی و استفاده از مربیان باتجربهتر و بهروزتر دارد. لیگ فوتسال زنان ایران از کیفیت بالایی برخوردار نیست و تیمها با مشکلات مالی و مدیریتی مواجه هستند. اینوضعیت باعث میشود که بازیکنان نتوانند در شرایط رقابتی مناسب، تواناییهای خود را بهنمایش بگذارند. درحالیکه لیگ فوتبال بانوان درحالپیشرفت است، لیگ فوتسال زنان همچنان با چالشهای زیادی روبهروست. نبود حمایت مالی، امکانات تمرینی مناسب و کمبود توجه به ورزشکاران زن، باعث شده است که بازیکنان فوتسال نتوانند به رشد و شکوفایی لازم برسند. همچنین، توجه کم به ساختارهای آموزشی و منابع تمرینی برای بازیکنان جوان، از دلایل ضعف فوتسال زنان ایران بهشمار میرود. تیمملی فوتسال زنان ایران با کسب عنوان سوم در جام ملتهای آسیا، توانست به جامجهانی صعود کند؛ اما برای بازپسگیری قهرمانیهای گذشته و رقابت با تیمهای قدرتمند جهانی، نیازمند برنامهریزی دقیق، ایجاد ثبات در تیم، حمایت از بازیکنان جوان و بهبود شرایط لیگ داخلی است. فدراسیون فوتبال باید باتوجهبه این چالشها، گامهای مؤثری درجهت پیشرفت فوتسال زنان بردارد. اینامر میتواند شامل سرمایهگذاری درزمینهٔ زیرساختها، حمایت از کادرفنی باتجربه و توجه بیشتر به استعدادهای جوان باشد. تنها درچنینشرایطی است که تیمملی فوتسال زنان ایران میتواند در رقابتهای بینالمللی موفقیتهای بیشتری کسب کند. پرونده سومیندوره رقابتهای جام ملتهای فوتسال زنان آسیا درحالی بسته شد که تیمملی ایران با عملکردی نهچندان درخشان، پس از ژاپن و تایلند، در جایگاه سوم اینرقابتها ایستاد. این درحالی است که ایران در دو دوره گذشته، با قهرمانی در آسیا قدرت بلامنازع اینرقابتها محسوب میشد و انتظارها از تیم تحت هدایت فروزان سلیمانی بسیار بالاترازآن چیزی بود که درنهایت رقم خورد. فروزان سلیمانی که پیشازاین نیز سابقه حضور در تیمملی را داشته، درایندوره با حمایت فدراسیون و بهرغم هشدارهای کمیته فنی، سکان هدایت تیم را برعهده گرفت. بااینحال، نتیجه نهایی مسابقات نهتنها رضایتبخش نبود، بلکه با دو پله سقوط نسبت بهعنوان قهرمانی، زنگ خطری برای آینده تیمملی فوتسال زنان بهصدا درآورد. این سقوط نهفقط از جنبه نتیجهای، بلکه ازمنظر فنی و مدیریتی نیز قابلبررسی است. درحالیکه ایران در دورههای پیشین توانسته بود با عملکردی مقتدرانه به مقام قهرمانی برسد، تیم تحت هدایت سلیمانی درایندوره حتی به فینال نیز نرسید. شکست مقابل ژاپن و حذف از فینال، عملاً مهر تأییدی بر ناکامی ایندوره بود. ازسوییدیگر، تیم ایران با مشکلاتی در هماهنگی، آمادگی جسمانی و تاکتیکهای بازی روبهرو بود که ریشه در برنامهریزی فنی ضعیف داشت. شاید مهمترین انتقاد متوجه فدراسیون باشد که بهرغم هشدارهای مکرر کمیته فنی، تصمیم به حفظ سلیمانی گرفت. این تصمیم درحالی اتخاذ شد که کمیته فنی پیش از آغاز مسابقات، نسبت به ضعفهای فنی و مدیریتی این کادر هشدار داده بود. مهر