«سونئونگ»؛ دشوارترین آزمون‌ زندگی یک کره‌ای!

فهیمه ایاز: کره‌جنوبی در ۱۵ اوت ۱۹۴۵، از اشغال ژاپن آزاد شد، دوره‌ای پر از کار دشوار و تبعیض طاقت‌فرسا بود. به‌دلیل تلاش ملت برای بازسازی پس از جنگ، سیستم آموزشی نیز شروع به تغییر شکل و اصلاحات قابل‌توجهی کرد. تحقیقات در اواخر دهه ۱۹۸۰ برای تدوین فرمولی که اکنون به‌عنوان «سونئونگ» شناخته می‌شود، آغاز شد. «سونئونگ» درابتدا از «آزمون سنجش علمی» آمریکایی الگوبرداری شد، اما ازآن‌زمان به‌طور قابل‌توجهی دشوارتر شده است. وزارت آموزش‌وپرورش کره در سال ۱۹۸۹، ترویج سیستم آزمون ورودی سراسری را آغاز کرد. درهمان‌سال، شورای آموزش دانشگاه اعلام کرد که پیشنهاد وزارتخانه را دنبال خواهد کرد. مؤسسه مرکزی آموزش و ارزیابی که اکنون با نام موسسه برنامه درسی و ارزیابی کره شناخته می‌شود، پیشنهاد نظارت بر آزمون استعداد را اعلام و فرم سؤالات چندگزینه‌ای را پیشنهاد کرد. آنان ادعا کردند که این آزمون، حد وسط بین آزمون هوش و سؤالات آزمون‌های تحصیلی موجود خواهد بود. از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲، هفت آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی «ارزیابی‌های تجربی» در کره برگزار شد. برخلاف سایر آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های قبلی کره، آزمون «توانایی تحصیلی دانشگاهی»، فرآیند توسعه کامل و تکراری را طی کرد. پس از جلسات استماع عمومی و مشورتی فراوان در ۲۸ آوریل ۱۹۹۰، نظرات جمع‌آوری و سرانجام طرح جدید اعلام و با استقبال فوق‌العاده‌ای روبرو و درنهایت به یک آزمون معتبر تبدیل شد. در سال ۱۹۹۴، «سونئونگ»، جایگزین آزمون قبلی ورودی دانشگاه شد. پیش‌ازاین لحظه تاریخی، دانشگاه‌ها آزمون‌های ورودی خود را برگزار می‌کردند که همان‌طورکه می‌توان استنباط کرد، برای دانش‌آموزان بسیار خسته‌کننده بود. وزارت آموزش‌وپرورش با ایجاد آزمونی واحد برای ورود به تمام مدارس کره، تصمیم خوبی برای آینده همه دانش‌آموزان کره‌جنوبی گرفت. از سال ۲۰۰۶، آزمون «سونئونگ»، سالانه در سومین پنجشنبه نوامبر برگزار می‌شود. دانش‌آموزان برای شرکت در آزمون باید نمره ۱۰ + ۲ را از یک هیئت مرکزی معتبر کسب کرده باشند. به‌عبارت‌دیگر، دانش‌آموزان باید تحصیلات پایه دوازدهم خود را که معادل فارغ‌التحصیلی دبیرستان است، به‌پایان رسانده باشند. نمره ۱۰ + ۲ به ساختار سیستم آموزشی اشاره دارد که دوسال آموزش متوسطه به ۱۰ سال تحصیل اضافه می‌شود. دانش‌آموزان هیئت مرکزی معتبر، باید توسط هیئت مرکزی آموزش متوسطه، گواهینامه آموزش متوسطه و همچنین مدرک دیپلم بین‌المللی تأیید شوند، اما آنان محدود به این‌موارد نیستند. در بیشتر موارد، تأیید هر هیئت آموزشی موردتأیید دولت به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا در آزمون «توانایی تحصیلی دانشگاهی» شرکت کنند. دانش‌آموزان علاوه‌براین، باید در دروس مربوط به رشته تحصیلی خود که در دبیرستان از آنان امتحان گرفته می‌شود نیز شرکت کنند. همان‌طورکه پیش‌ازاین ذکر شد، آزمون «سونئونگ» هشت تا نه‌ساعت طول می‌کشد و به پنج بخش زبان کره‌ای، ریاضیات، انگلیسی، مطالعات اجتماعی/علوم و زبان خارجی دوم یا حروف چینی تقسیم می‌شود. درطول سلطنت سجونگ کبیر، پادشاه سابق «چوسون» (نام قبلی کره)، زبان نوشتاری کره، هانگول را توسعه داد. پیش‌ازاین، حروف چینی توسط کره‌ای‌ها به‌عنوان شکل اصلی ارتباط نوشتاری استفاده می‌شد. بااین‌حال، این حروف ارزش خود را به‌عنوان وسیله‌ای برای ارتباط نوشتاری در دوران مدرن از دست داده‌اند. این‌امر نشان‌دهنده دشواری آزمون «سونئونگ» است، زیرا دانش‌آموزان ملزم به مطالعه یک زبان باستانی و پیچیده هستند. خوشبختانه برای دانش‌آموزان، بخش دوم زبان خارجی اختیاری است. صرف‌نظر از این، اکثر دانش‌آموزان از فرصت استفاده می‌کنند و این‌بخش را می‌گذرانند زیرا درصورت موفقیت در آزمون، امتیاز بیشتری کسب خواهند کرد. گفته می‌شود که بخش زبان کره‌ای، سخت‌ترین بخش امتحان است. این‌بخش شامل گفتار، نوشتار، دستورزبان، خواندن و ادبیات می‌شود و نه‌فقط از دانش‌آموزان انتظار می‌رود، مهارت‌های درک مطلب داشته باشند که به‌نوعی فن شهر زیستی نیاز دارد، بلکه باید از ساختارهای پیچیده جملات، ترکیب کلمات مناسب و تسلط بر کلمات دشوار نیز برخوردار باشند. بخش ریاضیات آزمون «سونئونگ» به دو نوع آزمون تقسیم می‌شود، نوع Ga و نوع Na (که به آن‌ها نوع A و B نیز گفته می‌شود). نوع Ga برای دانش‌آموزانی که علوم طبیعی می‌آموزند، سفارشی‌سازی شده است، درحالی‌که نوع Na برای دانش‌آموزانی که علوم انسانی می‌خوانند، مناسب است. بااین‌حال، اکثر دانش‌آموزان به‌سمت نوع Ga گرایش دارند، زیرا اکثر مطالب این‌نوع آزمون از آموخته‌های آنان در دبیرستان تشکیل شده است. آزمون مطالعات اجتماعی، مستلزم آن‌است‌که دانش‌آموزان چهار درس را از بین ۱۱ درس انتخاب کنند. این دروس می‌توانند تاریخ، جغرافیا، اقتصاد و مدنی باشند. هر درس درمجموع ۲۰ سؤال دارد که شامل ۶ سؤال کوتاه پاسخ و ۱۴ سؤال چندگزینه‌ای است. درمجموع، آزمون مطالعات اجتماعی ۱۲۰ دقیقه (۳۰ دقیقه برای هر درس) طول می‌کشد. همین‌روند برای بخش علوم امتحان نیز صدق می‌کند. درمجموع هشت درس مختلف علمی برای انتخاب وجود دارد که دانش‌آموزان ملزم به انتخاب دو درس از بین آن‌ها هستند. این دروس شامل فیزیک، شیمی، زیست‌شناسی و علوم زمین هستند که همگی در سطوح مختلفی مانند پایه اول و دوم ارائه می‌شوند. دانش‌آموزان ماه‌ها، بلکه سال‌ها را صرف آماده‌شدن برای آزمون «سونئونگ» می‌کنند و اغلب برای تکمیل تحصیلات خود به «هاگوون» ها (مدارس تقویتی خصوصی) می‌روند. این مؤسسات، تدریس خصوصی فشرده و امتحانات آزمایشی ارائه می‌دهند که برخی‌ازآن‌ها تا پاسی از شب فعال هستند. وقتی روز آزمون «سونئونگ» فرامی‌رسد، تمام کشور برای پذیرایی از شرکت‌کنندگان در آزمون، متوقف می‌شود. درواقع، حتی رانندگان اتوبوس، خودروهای پلیس و سایر وسایل‌نقلیه، جاده را پاک‌سازی می‌کنند تا مسیر مشخصی برای دانش‌آموزان فراهم شود تا دراسرع‌وقت به محل آزمون خود برسند. اگر دانش‌آموزان دیرشان شده باشد، می‌توانند با شماره‌های ۱۱۲ یا ۱۱۹ تماس بگیرند تا بتوانند به‌سرعت به محل آزمون برسند، زیرا بیش از ۳۰۰۰ ماشین پلیس و ۲۰۰ ماشین آتش‌نشانی در روز آزمون، درحالت‌آماده‌باش هستند. بانک‌ها و اکثر شرکت‌ها در روز آزمون دیروقت باز می‌شوند تا از ترافیک جلوگیری شود. پروازها و حتی آموزش‌های نظامی برای اسلحه نیز دراین‌روز متوقف می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که دانش‌آموزان توجه کامل خود را به آزمون درک مطلب شنیداری انگلیسی معطوف می‌کنند. روز برای دانش‌آموزانی که در آزمون «توانایی تحصیلی دانشگاهی» شرکت می‌کنند، زود شروع می‌شود، زیرا آنان موظف‌اند ساعت هشت و ۱۰ دقیقه صبح وارد مکان آزمون شوند. قبل از ترک خانه، والدین کره‌ای ناهاری را آماده می‌کنند که دانش‌آموزان از ساعت ۱۲ و ۱۰ دقیقه تا ساعت یک بعدازظهر بادقت نهار میل می‌کنند که زمانی پر از سکوت و اضطراب برای بخش بعدی امتحان است. حتی ناهاری که والدین آماده می‌کنند نیز مهم است. دانش‌آموزان از خوردن «میوک-گوک» یا «سوپ جلبک دریایی» خودداری می‌کنند، زیرا این خرافه وجود دارد که ماده لغزنده سوپ باعث می‌شود دانش‌آموزان لیز بخورند و در امتحان رد شوند. درعوض، دانشجویان به غذاهای چسبنده مانند «یئوت» (آب‌نبات سنتی کره‌ای) یا «چاپسال-تئوک» (کیک برنج کره‌ای) بسنده می‌کنند تا بتوانند به دانشگاه موردنظر خود بچسبند. «سونئونگ»، چیزی بیش از ارزیابی تحصیلی است؛ این آزمون، نقطه‌عطفی اساسی در جامعه کره‌جنوبی محسوب می‌شود. کسب نمره خوب دراین‌آزمون می‌تواند ورود به دانشگاه‌های معتبری مانند دانشگاه ملی سئول، دانشگاه کره یا دانشگاه یونسی که اغلب به‌عنوان دانشگاه‌های SKY شناخته می‌شوند را تضمین کند. این مؤسسات، دروازه‌ای به‌سوی مشاغل مطلوب در دولت، تجارت و پزشکی عمل می‌کنند. فشار برای برتری در آزمون «سونئونگ» در پویایی خانواده‌ها نفوذ می‌کند، به‌نحوی‌که والدین از سنین پایین سرمایه‌گذاری زیادی در آموزش فرزندان خود انجام می‌دهند. طبق گزارش‌های اخیر، خانواده‌های کره‌جنوبی، سالانه میلیاردهادلار برای آموزش خصوصی هزینه می‌کنند که نشان‌دهنده این باور است که موفقیت تحصیلی، عامل تعیین‌کننده مهمی در رفاه آینده محسوب می‌شود. نتیجه امتحان نه‌فقط می‌تواند بر مسیر تحصیلی دانش‌آموز، بلکه بر وضعیت اجتماعی، موفقیت ازدواج و کیفیت زندگی آینده وی نیز تأثیر بگذارد. این احترام فرهنگی به پیشرفت تحصیلی، ریشه در ارزش‌های کنفوسیوسی دارد که بر آموزش به‌عنوان مسیری برای موفقیت و تحرک اجتماعی تأکید می‌کنند. ایسنا