6 کوه باعظمت که می‌توانید به آن‌ها صعود کنید

مون‌بلان؛ فرانسه
این کوه که بر فراز دره افسانه‌ای «شامونی» قرار دارد، بهشت اسکی‌بازان و کوهنوردان حرفه‌ای و بلندترین قله در غرب اروپاست؛ و مانند دیگر قله‌های مرتفع اروپا یک تله‌کابین دارد که به شما کمک می‌کند بیشتر مسیر را با آن طی کنید و شما را تا مقصدی می‌رساند و یک متصدی در قله، یک نوشیدنی خنک برایتان می‌ریزد. اگرچه طی مسیر ۳۳۵۳‌متری با تله‌کابین بسیار لذت‌بخش است؛ اما باید ۹۱۵‌متر باقی‌مانده تا قله را با پاهای خودتان طی کنید. برای صعود به این قله، به یک راهنما نیاز دارید که در مسیرهای خطرناک مراقب شما باشد و قبل‌ازاینکه چالش صعود ۱۲‌ساعته شما به قله به پایان برسد، باید شب بسیار‌سردی را میان برف‌های این کوه بگذرانید. این قله ۴۸۱۰‌متری بلندتر از تفرجگاه اسکی «کلرادو» نیست؛ اما توانایی صعود به آن شاید یک کار رؤیایی باشد.

 

آیلند؛ نپال
اگر کسی رؤیای صعود به قله اورست را دارد؛ اما ۶۰‌هزاردلار پول و دوسال زمان لازم برای صعود به این قله را ندارد، آیلند گزینه مناسبی برای اوست. آسان‌ترین قله هیمالیا را برای کوه‌پیمایی درنظر بگیرید که ۶۱۸۹‌متر ارتفاع دارد. می‌توان گفت که هرکسی که می‌تواند ۱۲‌ساعت روی استیرمستر تمرین کند و برای اکسیژن‌رسانی به بدن ماسک اسکی روی صورتش بگذارد، می‌تواند به‌آسانی به این قله صعود کند. پس فقط درصورتی به فکر صعود به این قله باشید که بدنتان کاملاً روی فرم باشد؛ و اگر می‌خواهید به این قله صعود کنید، از ارتفاع نترسید؛ چون قله کوه از مسیر صعود ترسناک‌تر است. برای رسیدن به محل اصلی باید از «کاتماندو» به «لوکلا» رفته و چندروز نیز از دره «خومبو» بالا بروید؛ آنجا، راهنما به شما می‌کند تا در گروه‌های کوچک سه‌نفره به قله برسید.

 

کلیمانجارو؛ تانزانیا
کلیمانجارو بلندترین قله آفریقاست و قله آتش‌فشانی خاموش ۵۸۹۶‌متری آن در «تانزانیا ساوانا» آرام خفته. از زمانی‌که قانون تانزانیا به استفاده از باربران محلی تأکید کرده، صعود به قله نیازمند پنج‌روز کوهنوردی دل‌چسب با یک کوله‌پشتی کوچک است و عصرها داخل چادر یک شام آماده خواهید خورد. جای تعجب ندارد که در چندسال‌اخیر، رفتن به آنجا به امری محبوب در جمع‌آوری پول برای خیریه تبدیل شده. صعود به این قله زیاد آسان نیست و باربرها نیز شما را به‌دوش نخواهند گرفت. هرازگاهی ممکن است ارتفاع و سرعت صعود شما کم شود. کلیمانجارو یکی از هفت قله بلند جهان است و صعود به هفتمین قله بلند جهان نیز حسی وصف‌ناشدنی دارد. کیبو، بلندترین قله کلیمانجارو‌ست. مخروط آتشفشانی ماونزی با ارتفاع ۵۱۴۹‌متر به‌عنوان سومین قله بلند قاره و شیرا با ارتفاع ۴۰۰۵‌متر سومین قله آن به‌شمار می‌آید.

 

کازیسکو؛ استرالیا
بلندترین قله استرالیا با ۲۲۲۸‌متر ارتفاع میان رشته‌کوه‌های «گریت دایوینگ» نیو‌ولز جنوبی قرار گرفته. کازیسکو بخشی از کوه‌هایی‌‌ست که به «آلپ استرالیا» شهرت دارد و در زمستان کاملاً پوشیده از برف است؛ حتی دراین‌منطقه چند پیست اسکی نیز وجود دارد. در ماه‌هایی که هوا معتدل است، به آنجا بروید؛ چون دراین‌ماه‌ها صعود به قله آسان‌تر است؛ اما اگر در زمستان عازم شدید، چوب اسکی خود را فراموش نکنید. صعود به کازیسکو شاید کمی خسته‌کننده باشد؛ اما بهترین جایزه شما دیدن مناظر بکر و دوچرخه‌سواری در سرازیری مسیر بازگشت است. قبلاً قله کازیسکو جز هفت قله بلند جهان شمرده می‌شد؛ تااینکه تصمیم گرفته شد چند کوه در اندونزی جزو قاره استرالیا محسوب شوند. نام این کوه که در سال ۱۸۴۰ توسط یک کاوشگر لهستانی انتخاب شد، وام‌دارِ نام ژنرال کوزیوسکو؛ از قهرمانان بومی کشور لهستان است.

 

فوجی؛ ژاپن
ژاپن، جزو کشورهایی‌ست که طبیعت آن بسیار شگفت‌انگیز است. رفتن به کوه فوجی می‌تواند شروع خوبی برای گشت‌وگذار در طبیعت بکر ژاپن باشد. صعود به قله ۳۷۷۶‌متری را به ژاپنی‌ها واگذار کنید که یک تجربه آسان است. حدود ۶۰‌کیلومتری جنوب غربی توکیو تعداد انگشت‌شماری پارکینگ در ارتفاع حدود ۱۸۲۸‌متری اطراف کوه قرار دارند که بیشتر مردم صعود خود به قله را از این‌مکان آغاز می‌کنند. درطول یک‌روز می‌توانید از مسیر هموار «یوشیدا» به قله صعود کنید؛ و شب‌، به شهر و هتل خود برگردید. صعود به قله قطعاً خستگی زیادی به‌همراه خواهد داشت؛ اما درطول مسیر ایستگاه‌های زیادی وجود دارد که می‌توان چیزی خورد یا نوشید و دوباره به مسیر خود ادامه داد. صعود به قله فوجی بیشتر یک تجربه فرهنگی‌ست تا یک دستاورد کوهنوردی. این‌کار شبیه خوردن سوشی یا دیدن سامورایی‌ها در ژاپن است!

 

‌هاف‌دام؛ آمریکا
اینکه بتوانید قله یکی از زیباترین و خوش‌منظره‌ترین کوه‌های جهان را با کفش‌های کتانی فتح کنید، بسیار دل‌چسب و لذت‌بخش است. قله هاف‌دام با ۲۶۹۴‌متر ارتفاع، به‌صورت یکپارچه از سنگ گرانیت بر فراز دره «یوسمیت» واقع شده و مسیر کوهنوردی بسیار زیبایی دارد که شما را دقیقاً به قله کوه هدایت می‌کند. مانع آخر میان شما و قله، یک تخته‌سنگ ۱۲۲‌متری شیب‌دار است و برای جلوگیری از خطر سقوط و مرگ، یک نردبان طنابی و یک نرده قرار دارد. مسیر رفت‌وبرگشت این قله یک‌روز تمام طول می‌کشد؛ اما صعود افراد بازنشسته و ژاپنی‌هایی که با کفش‌های راحتی (صندل) کوه‌پیمایی می‌کنند، اعتمادبه‌نفس کافی را برای صعود به شما می‌دهد. گرفتن عکس سلفی در قله، یکی از زیباترین کوه‌های جهان که عکس‌های زیادی از آن گرفته شده، بسیار لذت‌بخش است. پس از صعود به قله، عکس سلفی بگیرید و این تجربه بزرگ و به‌یادماندنی را ثبت کنید.

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه