لویی آراگون

چه می‌دانی تو از انتظار طولانی
و از زیستن فقط برای نامیدنت
همیشه همان و همیشه متفاوت
و از‌سوی من فقط ملامت و نکوهیدن
چه می‌دانی تو از شوربختی دوست‌داشتن؟!
باید که از یاد بَرَم و زندگی کنم
همچون پاروزنی بی‌پارو
می‌دانی چقدر طولانی‌ست زمانِ مردن
زمان به‌خود گوش‌دادن و از‌پا‌درآمدن
می‌شناسی تو آیا شوربختی دوست‌داشتن را؟!...
مترجم: جواد فرید