نگو جایی نداری بروی این سهمتر و نیم حیاط خانهات را هم درست ندیدهای. دنیا را که نمیتوانی در هوای حلزونی این اتاق سبک و سنگین کرد دیوارهای این جهان سر به فلک هم که برکشند بیش از این پردههای کیپ عرصه بر نگاه تو تنگ نمیکنند.