فوتبال‌دوستان عرصه سیاست
مصطفی رفعت / کری‌خوانی وزیر ارتباطات برای استقلال، با واکنش‌های بسیار روبه‌رو شد؛ حتی رئیس هیئت‌مدیره باشگاه استقلال در پیامی به این ماجرا واکنش نشان داد. محمدجواد آذری‌جهرمی گفته: «وزیر که صبح تا شب در لباس وزیر نیست. من وزیر هستم و البته یک شهروند؛ می‌توانم در حوزه ورزش اظهار‌نظر کنم». این اتفاق ساده که به هیاهویی دنباله‌دار تبدیل شده، این سؤال را در ذهن متبادر می‌سازد که «آیا مقام‌های بلندپایه کشوری، رجل سیاسی و دولتمردان نباید علایق فوتبالیِ خود را علنی کنند؟» این‌بار به مواردی جهانی می‌پردازیم که تصریح دارد وزیر، رئیس‌جمهوری، نخست‌وزیر، رهبر دولت و ... نیز می‌تواند هواداری دوآتشه باشد.
آنگلا مرکل
صدراعظم آلمان هوادار جدی تیم ملی آلمان؛ و شخص باستیان شواینشتایگر است؛ اما فوتبال‌های باشگاهی را متفاوت‌تر می‌داند و حتی در سال 2013 در فینال لیگ قهرمانان آلمان بین «بایرن مونیخ» و «دورتموند» نیز تماشاچی بود. او در هامبورگ متولد شده؛ اما در سال 2006 عضو افتخاری باشگاه «دورتموند» شد.
ولادیمیر پوتین
رئیس‌جمهوری روسیه در جام جهانی 2018 نشان داد که شیفته این ورزش است. او از طرفداران «زنیت سن‌پترزبورگ» بوده و اگرچه اعتراف به وفاداری به یک باشگاه خاص را رد کرده و تمایلش دیدن فوتبال بهتری از تیم ملی کشورش است؛ اما این‌را هم گفته که به‌هرحال متولد سن‌پترزبورگ است!
باراک اوباما
رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا به تیم‌های متعددی علاقه دارد و البته علاقه اصلی‌اش لیگ آلمان است. علاقه او به باشگاه «دارمشتات ۹۸» زمانی لو رفت که کاشف به‌عمل آمد صفحه توئیتر این تیم را فالو کرده است. او گفته زمانی هم شیفته یکی از باشگاه‌های نه‌چندان‌‌مطرح آمریکا به‌نام Birmingham Hammers بود.
پاپ فرانسیس
رئیس کلیسای کاتولیک نیز طرفدار فوتبال و به‌ویژه تیم «سن لورنزو» بوده و هست؛ یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های آرژانتین که در سال 2013 با اعلام حمایت پاپ از آن‌ها رسمیت بین‌المللی بیشتری یافت. او در زادگاهش (بوئنوس‌آیرس) و در جوانی‌هایش مرتب بازی تیم محبوبش را در ورزشگاه
Gasómetro تماشا می‌کرد.
کیم جونگ اون
دیکتاتور تندروی کره شمالی نه‌تنها به بمب اتم علاقه دارد؛ بلکه از طرفداران خاص «منچستر یونایتد» نیز هست. اینکه آیا از زمان الکس فرگوسن، به این تیم علاقه‌مند شده یا فقط در سال‌های اخیر، نتایج بازی‌های شیاطین سرخ را دنبال می‌کند، مشخص نیست. شاید رنگ قرمزشان، شباهتی کمونیستی برایش دارد.
سیلویو برلوسکونی
نخست‌وزیر سابق ایتالیا که با پرونده‌ای پرحاشیه از این سمت خداحافظی کرد. علاقه او به فوتبال را گرچه متصل به درآمدهای هنگفت این ورزش می‌دانند؛ اما او همیشه گفته که این‌رشته برایش معنای خاصی از هیجان را تعبیر می‌کند. او مالک سابق باشگاه «میلان» بود؛ و البته هوادار سرسخت آن‌ها.
آلبرت دوم
شاهزاده کنونیِ موناکو که نامش «آلبرت الكساندر لوئیس پیر گریمالدی»ست. مادرش گریس کلی؛ بازیگر مشهور هالیوود بود. توضیح اضافه نمی‌خواهد؛ او همیشه عاشق تیم «ای‌اس موناکو» بوده؛ باشگاه فوتبال زادگاهش که در لیگ یک فرانسه بازی می‌کند؛ حتی گفته بود که دوست دارد زلاتان ابراهیموویچ برای این باشگاه بازی کند.
کریستینا فرناندز
معاون رئیس‌جمهوری آرژانتین نیز به فوتبال علاقه دارد و بازی‌های تیم ملی فوتبال کشورش را دنبال می‌کند؛ اما وقتی پای باشگاه‌ها وسط بیاید، «جیمناسیا لاپلاتا» را به سایر تیم‌ها ترجیح می‌دهد؛ یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های آرژانتین در لاپلاتا که اگر بدانید او خود متولدشده در‌این‌شهر است، چندان تعجب نخواهید کرد.
فلیپه کالدرون
رئیس‌جمهوری مکزیک بین سال‌های 2006 تا 2012 نیز بارها در مصاحبه‌هایش به علائق فوتبالی خود اشاره کرده. او متولد مورلیاست و ازاین‌رو، تیم زادگاهش «آتلتیکو ورلیا» را حمایت می‌کند. این باشگاه در سال 2020 نتایج خوبی کسب نکرد؛ از لیگ برتر فاصله گرفت و حالا در دسته دو بازی می‌کند.
امانوئل مکرون
رئیس‌جمهوری کنونیِ فرانسه که سابقه بانکداری و سرمایه‌گذاری به‌عنوان یک تاجر را هم دارد؛ البته به این‌ها یک طرفدار همیشگیِ فوتبال نیز اضافه کنید. او هوادار باشگاه «المپیک دُ مارسی» است که نه‌بار در لیگ فوتبال فرانسه قهرمان شده. او بازی‌های تیم ملی کشورش را نیز از نزدیک دنبال می‌کند.