مرکل در آلمان غربی متولد؛ و در آلمان شرقی بزرگ شد. خانواده‌شان، اندکی پس از تولد او، به شهر کوچک «تمپلین» در نزدیکی برلین در جمهوری دمکراتیک آلمان (آلمان شرقی) مهاجرت کردند.
یک‌ماه پس از انتخاب بهعنوان نماینده بوندستاگ، در ژانویه 1991 وارد کابینه شد. صدراعظم «هلموت کوهل» او را بهعنوان وزیر در امور زنان و جوانان معرفی کرد.
در نوامبر 2005 بهعنوان اولین صدراعظم زن آلمان سوگند یاد کرد.
بهعنوان عضو کابینه در امور زیست‌محیطی، کاغذهای بسته‌بندی را اتو می‌کند تا نشان دهد چگونه می‌توان آن‌ها را بازیافت کرد.
در حاشیه اجلاس G7 در آلمان در ژوئن 2015 با باراک اوباما صحبت می‌کند.
مرکل (سمت چپ) در جشن سال نو با دوستانش در برلین در سال 1972 شرکت کرد.
حین گذراندن بخشی از تابستان سال 2002 در «لانگبالیگ» و در یک قایق تفریحی؛ این شهر کوچک که در اشلسویگ-فلنسبورگ واقع شده، تنها 1462نفر جمعیت دارد.
با خواهر و برادرش؛ مارکوس و ایرن کسنر. برادرش اکنون 64ساله و خواهرش 57ساله‌اند.
سال 2002 و ملاقات با ولادیمیر پوتین (رئیس‌جمهوری روسیه). او به‌زبان روسی مسلط است.
در سال 2015 بهعنوان «شخص سال» مجله «تایم» انتخاب شد. کارل ویک؛ سردبیر این نشریه، او را «رهبر واقعی اتحادیه اروپا» توصیف کرد و گفت دو‌بار در‌آن‌سال، اتحادیه اروپا با بحران‌های حیاتی روبه‌رو شده بود که مرکل در راهبری آن پیشگام بود.
طی تبلیغات برای مبارزات انتخاباتی برای عضویت در بوندستاگ در سال 1990، از یک خانه نگهداریِ کودکان دیدار کرد.
پیش از انتخابات فدرال در سال 2005 در نورنبرگ سخنرانی کرد.
سخنرانی سالانه تلویزیونی خود را به‌مناسبت سال نو، در دسامبر 2017 ضبط و ثبت کرد.
در‌این‌عکس که توسط دفتر مطبوعاتی دولت آلمان ارائه شده؛ در جمع رهبران سایر کشورها، با دونالد ترامپ در اجلاس «گروه 7» که در ژوئن 2018 برگزار شد؛ گفت‌وگو می‌کند. به‌گفته دو منبع دیپلماتیک ارشد؛ این عکس وقتی گرفته شد که مکالمه‌ای دشوار در‌‌حال‌انجام بود.
در مناظره‌ای درباره آینده اروپا در یک جلسه عمومی در پارلمان اروپا در فرانسه در نوامبر 2018 صحبت می‌کند. او خواستار تمرکز بر سیاست دفاعی و امنیتی بود.
حین بازدید از یک مدرسه راهنمایی در برلین در آوریل 2019 با دانش‌آموزان عکس یادگاری می‌گیرد.
استقبال ملکه بریتانیا «الیزابت دوم» و «ترزا می» (نخست‌وزیر وقت بریتانیا) از او در ژوئن 2019 که در‌آستانه رویدادی به‌مناسبت هفتاد‌و‌پنجمین سالگرد حمله روز D برگزار شد.
در می سال 2020 در مراسم 75اُمین سالگرد پایان جنگ جهانی دوم در اروپا که در ساختمان «نویه واخه» در برلین برگزار شد.
دبیرکل «سازمان جهانی بهداشت» در سپتامبر 2021 به‌خاطر کوشش‌های او در مهار پاندمی کرونا در آلمان، با اهدای یک مدال، از وی تقدیر کرد.
یک کودک، نان زنجبیلی طرح قلب با نوشته «اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان از شما تشکر می‌کند» را به او تقدیم کرد. در سمت چپ تصویر، آرمین لاشت (جانشین مرکل) دیده می‌شود.
عده‌ای از محققان در حوزه رفتارشناسی معتقدند که «آنگلا مرکل» سخنران ماهری نبود و از رفتن بین توده مردم ابا داشته و دارد. کوتاه سخن می‌گوید و درباره برنامه‌ها و سیاست‌های خود، جاروجنجال به‌پا نمی‌‌کند؛ اما همین عملکرد هم باعث محبوبیت او شده! شاید به‌این‌علت‌که او بیشتر اهل عمل بوده تا شعارهای دهان‌پُرکن. درمورد زبان بدن مرکل و چگونگیِ قرارگرفتن دستانش حین مکالمات، طی مصاحبه و هنگام سخنرانی یا حتی وقتی ناظر بر یک رژه بود، سخنان بسیاری گفته شده و بعضاً تحلیل‌های مختلفی هم صورت گرفته؛ اما شاید رمز پیروزی بانوی آهنین جهان سیاست، چیزی ساده‌تر از این مباحث باشد؛ چیزی ساده اما کارآمد که باعث شد تا او بتواند هدایت چهار دولت آلمان را برعهده بگیرد. سرانجام بعد از 16سال حضور در رأس قدرت، او نیز به پایان اقتدار خود رسید. گزارش مورخ 21 سپتامبر 2021 نشریه Forbes چاپ هند، در قالب یک اینفوگرافیک، نگاهی گذرا به زندگی و حرفه این سیاستمدار آلمانی که عادت به پوشیدن کت‌های رنگی داشت؛ انداخته است
«آنگِلا دوروتِئا کاسنِر» در 17 جولای 1954 در «هامبورگ»؛ متولد شد
فرزند اول خانواده بود؛ پدرش «هورست» کشیش پروتستان؛ و مادرش «هرلیند» معلم مدرسه بودند
در سال 1977 با «اولریش مرکل»؛ یکی از دانشجویان رشته فیزیک دانشگاه محل تحصیلش، ازدواج کرد و اگرچه پنج‌سال‌بعد از او جدا شد؛ اما نام خانوادگیِ او (مرکل) را برای خود حفظ کرد
تحصیلات
در دانشگاه «لایپزیگ» به تحصیل در رشته فیزیک پرداخت
عضو هیئت‌علمیِ انستیتو مرکزیِ شیمی‌فیزیک آکادمی علوم بود
حرفه سیاسیِ مرکل بعد از فروپاشیِ دیوار برلین در سال 1989 آغاز شد؛ او که در یک آزمایشگاه شیمی فعالیت می‌کرد، به‌محض وقوع این رخداد تاریخی، لابراتوار و متعلقات آن‌را رها کرد تا وارد عرصه سیاست شود
به‌عضویت حزب تازه‌تأسیس «بیداری دموکراتیک» درآمد که بعدها با حزب «اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان» (CDU) ادغام شد.