فیلم‌هایی که پیش از مرگ باید ببینید!
تاس‌اندازی
«قرعه شانس» یا «تاس‌اندازی» فیلمی صامت محصول ۱۹۲۹ از کارگردان هندی‌زبان و آلمانی‌الاصل «فرانتس اوستِن» است که براساس اپیزودی از «مَهابَهاراتا» ساخته شده؛ گفته می‌شود با بیش از 100هزار بیت، بلندترین حماسه منظوم جهان و به‌نوعی، «شاهنامه هندیان» است. این فیلم، درباره «رنجیت» و «سوهان»؛ دو پادشاه است که جهتِ تصاحب عشق «سونیتا»؛ دختر زیبای یک مرد تارک دنیا، رقابتی عجیب را آغاز می‌کنند. آن‌هاکه علاقه بسیاری به قمار دارند، تصمیم می‌گیرند برای تعیین اینکه چه‌کسی با «سونیتا» ازدواج کُنَد، تاس بیندازند! البته «سونیتا» دل درگروِ «رنجیتِ» خوش‌قلب دارد. «رنجیت» به «سوهانِ» بدطینت می‌بازد و نه‌تنها عشقش را از دست می‌دهد؛ بلکه طبق قرار؛ برده «سوهان» می‌شود. «سونیتا» خیلی‌زود درمی‌یابد که «سوهان» تقلب کرده و دو مرد وارد مسیر مبارزه‌ای تازه می‌شوند. دراین‌فیلمِ 74دقیقه‌ای «سیتا دِوی»، «هیمانشو رای»، «چارو روی»، «مودو بوز» و «سارادا گوپتا» ایفای نقش کرده‌اند. «قرعه شانس» سومین فیلم هندیِ «اوستن» و بزرگ‌ترین دستاورد هنریِ اوست. یک اثر صامت که به‌صورت سیاه‌وسفید بر روی نگاتیو 35میلی‌متری فیلم‌برداری شد و شامل جمعیت قابل‌توجهی از هنرور و تعداد بسیاری اسب و فیل و ببر و ... است. این فیلم، در «راجستان» فیلم‌برداری شد. «اوستِن» 19 فیلم را بین سال‌های 1926 تا 1939، 19 در هند ساخت و «تاس‌اندازی» بخش پایانی بر سه‌گانه تولیدات هندی-آلمانیِ او و «هیمانشو رای» (بازیگر و تهیه‌کننده هندی) را بود؛ دو فیلم دیگر، «نور آسیا» (1925) و «شیراز» (1928) هستند. این فیلم پس از اکرانی مجدد در سال 2007، بیشتر موردتوجه جامعه هنر قرار گرفت. منتقدی در «نیویورک‌تایمز» نوشت: «در فیلم تاس‌اندازی به‌سختی می‌توان فریمی را یافت که موجی از لذت بصری ایجاد نکند». درعین‌حال، «پیتر برادشاو» (منتقد The Guardian) آن‌را «گوهر کمیاب و جذاب» لقب داد و «فیلیپ فرنچ» (منتقد The Observer) آن‌را «یک فیلم صامت قابل‌توجه» نامید. این اثر، در سال 1945 وارد آرشیو «مؤسسه فیلم بریتانیا (BFI)»؛ و در سال 2006، به‌افتخار «شصتمین سالگرد استقلال هند» به‌صورت دیجیتالی بازسازی شد. در جشنواره «لومیناتو» (کانادا) در 13 ژوئن 2008 نیز با ضبط موسیقیِ ارکسترال جدید، به‌نمایش درآمد.