بیلی جین کینگ؛ پیشگام برابری و عدالت در تنیس
«بیلی جین کینگ» (متولد ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳)؛ قهرمان بازنشسته تنیس و دارای ۳۹ عنوان «گرنداسلم» است که شامل «قهرمان زنان جهان» در ۱۲دوره مسابقات تکنفره، ۱۶عنوان دونفره و ۱۱عنوان مختلط است. او در «لانگبیچ» (کالیفرنیا) متولد شد. پدرش «بیل»، آتشنشان و مادرش، «بتی» خانهدار بود. پدرش قبل از تبدیلشدن به آتشنشان، تست ورزشی برای یکی از تیمهای NBA انجام داد. مادرش نیز یک شناگر بود. برادرش؛ «رندی» (متولد ۱۹۴۸) برای ۱۱سال برای چندین تیم اصلی لیگ بیسبال؛ ازجمله San Francisco Giants، Houston Astros و Toronto Blue Jays بازی کرد. اولین ورزش «بیلی جین» بسکتبال بود. پسازآن، به «سافتبال» روی آورد و در ۱۰سالگی، در تیمی ۱۴نفره شرکت کرد و جایزه مسابقات قهرمانی شهر را گرفت. با ورود به کلاس پنجم، از پدرش پرسید که «کدام ورزش میتواند موفقیت او را در آینده همراه داشته باشد؟» پدرش به تنیس اشاره کرد و کمیبعد، بهوسیله دوستش (سوزان ویلیامز) با اینرشته آشنا شد. «سوزان» او را به یک باشگاه کشوری برد؛ جاییکه «بیلی جین» برای اولینبار بازی کرد. از لحظهای که توپ را روی راکت گذاشت، میدانست میخواهد با زندگیاش چهکار کند. بااستفادهاز راکتی که از پول کارهای فردیِ خود، خریداری کرده بود، شروع به بازی در مکانهای عمومی «لانگبیچ» کرد. او حد بالای بازی را برای خویش متصور بود و ازاینرو، به مادرش گفت: «قصد دارم شماره ۱ در جهان باشم!» بااینحال، خیلیزود متوجه شد که استانداردهای زنان جوان در بازی تنیس متفاوت از مردان جوان است. او به مردم نشان داد که زنها هم در بازیکردنِ تنیس «قوی» هستند. هنگام شرکت در یک مسابقه در «باشگاه تنیس لسآنجلس» در سال ۱۹۵۵، از همراهی در عکس گروهی با بازیکنان جوان تنیس محروم شد؛ زیرا بهجای لباس تنیس که بهطور سنتی توسط ورزشکاران زن استفاده میشد، شلواری را پوشید که مادرش برای او دوخته بود. او این بیعدالتی را لمس کرد و آنرا بهعنوان منشأ قدرت؛ هم در بازی تنیس و هم در حمایت اجتماعی خود در آینده بهکار برد. وقتی در ۱۹۵۸ در «مسابقات قهرمانی تنیس جنوب کالیفرنیا» برنده شد، بهعنوان یک استعداد تماشایی که پا را فراتر از محدوده سنی خود گذاشته، ظاهر شد. او در ۱۹۵۹، تبدیل به یک تنیسور حرفهای شد؛ و تنیسور سابق زنان «آلیس ماربل» مربیگریاش را بهعهده گرفت. از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۴ در «دانشگاه ایالتی کالیفرنیا» حضور داشت و نهتنها در مسابقات شرکت میکرد؛ بلکه بهعنوان مربی تنیس نیز فعال بود. او در سال ۱۹۶۵ با دانشجوی حقوق دانشگاه؛ «لری کینگ» ازدواج کرد. در سال ۱۹۶۱، برای اولینبار و رسماً بهعنوان یک چهره بینالمللی شناخته شد؛ زمانیکه همراه «کارن هانتزسسمن» جوانترین زنانی شدند که «قهرمانی تنیس دوبل زنان ویمبلدون» را کسب کردند. در ۱۹۶۶ اولین قهرمانی بزرگش را در «ویمبلدون» کسب و پیروزیاش را در سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ تکرار کرد. او حضور در جایگاه «رتبه ۱» را برای ششسال تکرار کرد. سرعت رعدآسا، بازی نیرومند و بکهندهای قوی او؛ تنها نیمی از داستان موفقیتهایش است.