دانستنی‌های سفر به پاوه

«پاوه» یکی از شهرهای شمالی «کرمانشاه» است؛ یعنی می‌توانیم با هواپیما، خودروی شخصی یا تاکسی به «کرمانشاه» برسیم و بعد سفر را از آنجا شروع کنیم. از‌یک‌طرف، دیدن طبیعت «پاوه» و اطرافش و از‌طرفی، اهمیت تاریخی این‌شهر ما را قانع می‌کند که به «پاوه» بیاییم. البته انگیزه‌های دیگری مثل خوردن «کباب‌های پاوه» یا شیرینی‌هایش قانعمان می‌کند که به این‌شهر برویم. ساختار پلکانی «پاوه» برای جذب مسافر کافی‌ست؛ ازاین‌رو، به آن «ماسوله غرب» نیز می‌گویند.  شب‌ها با روشن‌شدن چراغ‌ها این زیبایی هم دوبرابر می‌شود. به‌دلیل نزدیکی «پاوه» به مرز، بازار مرزی کوچکی در ورودی ‌شهر و کنار ترمینال قرار دارد که برای خرید اجناسی با قیمت ارزان‌تر می‌شود رویش حساب کرد؛ با‌این‌حال اگر می‌خواهید سفرتان را تا «جوانرود» ادامه دهید بهتر است در «پاوه» خرید نکنید. در ورودی شهر و «خیابان ارشاد اسلامی» و نزدیک فرمانداری شهر، یک موزه مردم‌شناسی قرار دارد که سبک زندگی مردم آن ناحیه را نشان می‌دهد. گفته شده که «مسجد جامع شهر» را در «خیابان امام محمد شافعی» روی ویرانه‌های آتشکده زرتشتیان دوره ساسانی ساخته‌اند. البته همه جذابیت‌های «پاوه» در خود شهر نیست و برای دیدن برخی‌از‌آن‌ها باید مسیری را طی کرد. گردش در اطراف «پاوه» را دو قسمت باید کرد: یکی روستاهای جنوب و دیگری روستاهایی که در شمال «پاوه» قرار گرفته‌اند. با این تقسیم‌بندی بسته‌به‌اینکه از کدام شهر به «پاوه» می‌رسیم، می‌توان خستگی راه را کم کرد؛ مثلاً اگر از «کرمانشاه» حرکت می‌کنیم می‌توانیم در «سراب یاوری» توقف کوتاهی داشته باشیم و در گرما تنی به آب بزنیم. در ۳۰‌کیلومتری «کرمانشاه»، «تالاب هشیلان» از دیدنی‌های مسیر است. باید از جاده اصلی خارج شویم تا به این تالاب زیبا برسیم. به‌خاطر گونه‌های مختلف جانوری که در‌این‌تالاب زندگی‌ می‌کنند این‌منطقه را شکار‌ممنوع اعلام کرده‌اند. به‌زبان کردی «هشیلان» یعنی «تالاب مارها» که به‌دلیل وجود مارهای زیاد، این اسم را رویش گذاشته‌اند. ۴۰‌کیلومتر بعد‌از‌آن هم «سراب روانسر» قرار دارد که از «کوهستان شاهو» سرچشمه گرفته. در‌ادامه برای خرید می‌توان به «جوانرود» رفت. از آنجا تا «پاوه» ۴۵‌کیلومتر راه است. اینجا هرچیزی که فکر کنید پیدا می‌شود؛ البته مراقب باشید جنس قاچاق را به‌جای اصل به شما نفروشند. افراد زیادی از شهرهای دور به اینجا می‌آیند و لوازم صوتی و تصویری می‌خرند. بعد از «جوانرود» راهی «غار قوری‌قلعه» شوید. با خودتان لباس گرم داشته باشید که در غار سرما نخورید. بر‌خلاف «غار علیصدر»، دیدن اینجا نیاز به قایق ندارد و باید پیاده پیچ‌و‌واپیچ‌ها را طی کنید. وقتی همین مسیر را به‌سمت «پاوه» ادامه دهید به «کوه آتشگاه» می‌رسید؛ جایی‌که زمانی آتشکده زرتشتیان بوده و مردم از کلمه «مهر» که هر‌سال بر‌اثر آب‌شدن برف‌ها روی کوه باقی می‌ماند داستان‌های زیادی نقل می‌کنند. مسافران زیادی هم نرسیده به «پاوه» در دو روستای «تین» و «زردویی» توقف می‌کنند. فاصله این دو روستا تا «پاوه» ۵۰‌دقیقه است. هر‌سال اوایل آبان، روستای پلکانی «زردویی» جشنواره انار برگزار می‌‌کند و مردم به‌خاطر میوه‌دادن درخت‌های انارشان سور‌و‌سات برگزار می‌کنند. در شمال این‌روستا گوردخمه‌هایی مربوط به قبل‌از‌اسلام وجود دارد. قرآن دستنویس مربوط به دوره تیموریان را هم که در مسجد جامع روستا نگهداری می‌شود، می‌توانید ببینید. بیشتر مسافران از لحظه‌ای که به «کرمانشاه» می‌رسند شروع به خوردن کباب می‌کنند تا زمانی‌که از شهر خارج شوند. برای سوغاتی گردو، توت‌خشک، رب انار و روغن حیوانی می‌خرند. کره، دوغ، نان محلی، کلانه و دلمه برگ مو از خوردنی‌های هوس‌انگیز این‌منطقه هستند. در رستوران‌های خود «پاوه» هم که می‌توانید «خورش خلال» را امتحان کنید. 

 

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه