۶۵میلیاردمترمکعب؛ آب مورد نیاز برای کشاورزی
نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی گفت: «برپایه اعلام وزارت جهاد کشاورزی؛ این‌بخش در برنامه هفتم توسعه برای تولید محصولات باغی و زراعی به تأمین ۶۵میلیاردمترمکعب آب نیاز دارد». علیرضا عباسی در نشست هم‌اندیشی و بررسی راهکارها درزمینه چالش‌های لوایح برنامه هفتم توسعه کشور که در دانشکدگان کشاورزی و منابع‌طبیعی دانشگاه تهران مستقر در کرج برگزار شد، افزود: «یکی از چالش‌های بخش کشاورزی، محدودیت آب، خاک و نیروی انسانی در بخش کشاورزی‌ست ضمن‌اینکه نیروی انسانی بخش کشاورزی درحال‌پیرشدن و خارج‌شدن از بخش است». به‌گزارش ایرنا؛ این نماینده مجلس گفت: «در تولید محصولات سالم کشاورزی نیز باید الزاماتی ایجاد کرد که بدون تعیین شاخص‌های سنجش، تلاش لازم برای ارتقای کیفیت در وزارت جهاد صورت گیرد». وی اظهار کرد: «در بخش تولیدات پروتئینی نیز یکی از نیازهای اصلی کشور توسعه تولید و پرورش جوجه نسل آرین است که این‌اقدام در زمان کاستی محصولات غذایی اثرگذار است». عباسی افزود: «متأسفانه فضای مجلس برخلاف تصور؛ پرتنش و سراسر درگیر چانه‌زنی بین گروه‌های نمایندگان است و لازم است نمایندگانی که در حوزه بخش کشاورزی دغدغه دارند، به این چانه‌زنی‌ها بی‌توجه بوده و تنها ارتقای بخش کشاورزی، رونق تولید و حفاظت از منابع پایه به‌ویژه آب هدف قرار داده شود». حامد رفیعی نیز دراین‌نشست مطرح کرد: «تصویب برنامه هفتم به‌ویژه برای آینده بخش کشاورزی و غذا نگران‌کننده است که دراین‌خصوص جهت تصحیح لایحه، نامه‌ای ازسوی دانشکده‌های وابسته به دانشگاه تهران به رئیس مجلس شورای اسلامی ارسال شده؛ برخی‌موارد تصحیح شد اما متأسفانه مواردی به لایحه اضافه شد و مواردی تصحیح نشده که بسیار نگران‌کننده است». عضو هیئت‌علمی دانشکده اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران افزود: «سنجه‌های عملکردی هرچند وجودشان در برنامه نقطه مثبتی‌ست اما به‌نظر می‌رسد وزارت جهاد کشاورزی تلاشی درباره تعیین منطقی شاخص‌ها نداشته و کمیسیون کشاورزی مجلس نسبت به تهیه این سنجه‌ها اقدام کرده است که این غفلت از وزارت جهاد کشاورزی اگر درست باشد، قابل‌توجیه نیست». این استاد دانشگاه تهران بیان کرد: «مثلاً متوسط وزنی ضریب خودکفایی ذرت و دانه‌های روغنی ۴۰درصد در پایان برنامه هفتم پیش‌بینی شده درحالی‌‌که این‌رقم اکنون کمتر از ۱۰درصد و به‌عنوان شاخص خودکفایی این‌محصولات در کشور گزارش شده است». رفیعی گفت: «هرچند دستیابی به هدف متعالی، عالی‌ست اما چرا در یک بند از برنامه هم به تکلیف و نحوه حمایت وزارت جهاد کشاورزی و سایر دستگاه‌های اجرایی از این‌برنامه اشاره نشده است؟» وی کاهش ۱۰درصدی سهم محصولات دارای آلاینده غیرمجاز از محصولات پرمصرف، افزایش ۲۰درصدی سهم سویه جوجه نسل آرین در سهم جوجه‌ریزی، سهم ۵۰درصدی بذور هیبرید تولید داخل را از دیگر بندهای این‌برنامه در حوزه کشاورزی دانست و افزود: «درخصوص این‌موارد هیچ برنامه، بودجه و نقشی برای دانشگاه ارائه نشده». این استاد دانشگاه بابیان‌اینکه دانشگاه تهران دستاوردهای بزرگی در دستیابی به بذور هیبرید داشته، گفت: «به‌رغم‌اینکه اولویت کشور دستیابی به محصول سالم و بدون مواد شیمیایی‌ست اما هنوز بسیاری از محصولات ناسالم تولید می‌شود. سالم‌بودن محصول یعنی با استاندارد نهاده‌های شیمیایی تولید شود و ارگانیک‌بودن یعنی عاری از هرگونه نهاده شیمیایی؛ و متأسفانه در لایحه هیچ سنجه عملکردی درخصوص دستیابی به محصول سالم بیان نشده است». وی یکی از نکات خطرناک متن نهایی لایحه برنامه هفتم را در موضوع خرید تضمینی محصولات اساسی عنوان کرد و افزود: «این‌محصولات بیمه اجباری دارد و سهم کشاورزی از حق بیمه از محل مطالبات آن‌ها برداشته می‌شود اما مگر می‌شود با برداشت این‌مقدار از محل حداقل معیشت کشاورزان، معیشت آنان را هم به‌خطر انداخت و آیا دلیلی نداشته که آن‌ها تابه‌حال بیمه نکرده‌اند؟»