ثروت فیگوراتیو یا کسبوکار بهشیوه مدلها
اینروزها با وجود شبکههای اجتماعی همچون اینستاگرام، فیسبوک و ... جوانان زیادی در آن بهدلایل مختلفی؛ ازجمله تفریح یا کسب درآمد جولان میدهند؛ اما در کنار اینموارد، شغل جدید و پردرآمدی در فضای مجازی نقش پررنگی گرفته؛ شغلی که شعارش «ژستگرفتن» است، هرچه ژست زیباتر، درآمد هم بیشتر! فکر نکنید کار سختی هم هست؛ خیر! کافیست یک اکانت در اینستاگرام داشته باشید تا بتوانید خانه مد را در فضای مجازی راهاندازی کنید. اینروزها افراد زیادی در فضای مجازی بیشتر برای جذب فالوئر؛ اما بهدلیل کسب درآمد زیاد به اینکار روی میآورند؛ افرادیکه با تبلیغات شال، روسری، مانتو و ... فکر میکنند درحالتحول صنعت مد در کشور هستند؛ متأسفانه راه درستی را انتخاب نکردهاند. نکته جالب اینجاست که صاحب همان صفحه بسیارمعمولی که تا چندروزقبل فردی ناشناخته بود، حالا تنها با داشتن یک دوربین عکاسی و بارگذاری عکسهایی با ژستهای متفاوت، تبدیل به شهروندی پرمخاطب و حتی محبوب در فضای مجازی شده است. باگذشتزمان متأسفانه این فرد احترام زیادی پیدا میکند و مخاطبان، خواهان برقراری ارتباط با او هستند و میخواهند درباره نوع پوشش و خرید لباس از او مشاوره بگیرند. در بسیاریازموارد دیده شده که اینافراد بهدلیل شهرت بیشازحدی که در فضای مجازی پیدا کردهاند، اقدام به برگزاری دورهمی یا بهگفته خودشان «میتینگ» میکنند تا طرفداران و دنبالکنندگان خود را از نزدیک ببینند. بسیاری از کارشناسان اینحوزه معتقدند که مدلهای مجازی، همیشه با مخاطب روراست نیستند. گاه اینموضوع آنقدر آرام و نامحسوس رخ میدهد که مخاطب متوجه آن نمیشود؛ فقط میداند که به سبک زندگی آن شخص علاقهمند شده است، حسرتش را میخورد و درتلاش است اینسبک زندگی را وارد زندگی خودش کند. مدلشدن، ارتباطی با هویت، نوع پوشش، سن و ... ندارد و شما با هرنوع پوششی میتوانید وارد این بازار کار شوید؛ اخیراً دیده شده که بسیاریازافراد با پوشش کامل و اسلامی وارد مدلینگ شدهاند. ازسویدیگر، تب مدلشدن، تحتتأثیر جو نمایشی اینستاگرام بین دختران و زنان محجبه بالا گرفته. مدل «حجاب» بودن، ارزنده شده و یک کلاس اجتماعی بهحساب میآید؛ روزبهروز به تعداد بلاگرها و اینفلوئنسرهای حجاب اضافه میشود. محقق و مدیر گروه مطالعات شهری و منطقهای مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران معتقد است که موفقیت را در اندام و پول دیدن بسیاربد است و باعث آسیبهای جدی؛ هم ازلحاظ دینی هم از لحاظ علمی میشود. حتی باعث میشود که دختران ما بهجایاینکه درراستای سلامتی خود ورزش کنند، برایاینکه مدل خوبی باشند و اندامشان را در قالب مدلها شکل دهند، به ورزش رو بیاورند. دراینصورت، اتفاقی رخ میدهد که در مدلینگ غرب هم رخ داده است. اعظم آهنگر سلهبنی تأکید کرد: «اینموضوع باعث میشود دختران ما پوشش را براساس راحتی خودشان انتخاب نکنند؛ بلکه طبق چیزیکه جامعه و مد برای آنها تعیین میکند، انتخاب کنند. اینها از آثار سوئیست که مدلینگ میرساند. این مدلها و اینفلوئنسرها باتوجهبه شهرتی که دارند، به الگوی دختران جوان و نوجوان تبدیل شده و درحالتغییر ذائقه آنها در امر حجاب و حیا هستند!» این تغییر ذائقه به همینجا ختم نمیشود. دراینراستا سهند خانکشیپور گفت: «بیتردید، یکی از نقاط حائزاهمیت موردتوجه دشمن برای پیادهسازی اهداف شوم ضدفرهنگی خویش، بازارهای فروش البسه است و هجمه تبلیغاتی دشمن و ترویج و تبلیغ مدلهایی خاص از لباس و پوشش توسط مدلینگها یا چهرههای هنری و ورزشی مشهور اجرایی و عملیاتی میشود». این جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی تأکید کرد: «میطلبد طراحان لباس در کشور ما نیز با لحاظکردن نبوغ و ظرافت خاص به خود طرحهایی شیک، بهروز و زیبا ارائه و تولید کنند که از جذابیت لازم میان قشر جوان این کشور برخوردار باشد». البته طبق آمار اخیر؛ بین ۵.۵ تا ۲۲میلیوندلار، حقوق ۱۰ مدل برتر جهان و رقمی وسوسهانگیز است؛ شغلی که بدون داشتن سرمایه اولیه، به سود سرشار برسد، هرکسی را اغوا میکند. در ایران نیز درآمد روزانه مدلها از ۲۰۰هزارتومان تا سهمیلیون متغیر و درآمد ماهیانهشان از دو تا ۴۰میلیونتومان در نوسان است. بااینحال، بهنظر میرسد باید فکری کرد؛ فکری که تازه باشد و نتیجه مؤثری بهدنبال خودش بیاورد؛ زیرا روزبهروز بر تعداد مدلها افزوده شده و بازار کارشان داغِداغ است. البته امیدواریم که این تبوتاب، موجب پشیمانی نشود که عواقب آن شاید قابلجبران نباشد. گفتنیست؛ درحالیکه معضل مدلینگهای مجازی اینروزها امنیت جامعه را بهخطر انداخته و کارشناسان حوزه آسیبهای اجتماعی و نیروی انتظامی به جوانان دراینمورد هشدارهای لازم را دادهاند، باید بیشازپیش بر فعالیت اینافراد در شبکههای اجتماعی نظارت داشت و مقابل ترویج این شغل ایستاد؛ قبلازآنکه دیر شود.