86درصد؛ نرخ جمعیتِ پرستاران زن ایران
در گزارشی که خبرگزاری ایسنا در 30 آذرماه سال 99 منتشر کرد؛ تعداد کارکنان پرستار کشورمان در سال 98 را حدود ۱۳۳هزار و ۶۵۷نفر عنوان کرده بود؛ یعنی بهازای هر ۱۰هزارنفر در ایران، ۱۶.۳ پرستار مشغولبهفعالیت هستند؛ درحالیکه سالانه حدود ۹۴۴۵ دانشجوی پرستاری، از دانشگاههای کشور فارغالتحصیل میشوند و جالبتراینکه با احتساب نیروی شاغل در کادر درمان، بیشترین حجم کارکنان را پرستاران با ۳۷.۱درصد تشکیل میدهند. بهعبارتی، بعد از جامعه پرستاری، پزشکان با ۳۶درصد، ماماها با ۱۰.۱درصد، دندانپزشکان با ۱۰.۲درصد و داروسازان با ۶.۷درصد در نظام سلامت کشور قرار دارند. بااینحال، سالانه حدود ۱۲هزار فارغالتحصیل پرستاری داریم و تنها طی هفتسالگذشته حدود ۸۰هزار نیروی انسانی دراینرشته تربیت شدهاند؛ اما درمجموع نهایتاً ۲۰هزارنفر از آنها بهکار گرفته شدهاند و حدود ۶۰هزار پرستار بیکار در کشور هست؛ درحالیکه قرار بود از سال ۹۶ سالانه ۱۰هزار پرستار جدید استخدام شود. دراینزمینه، یکی از آمارهای جالب منتشرشده پیرامون این قشر، تفاوت جنسیتی پرستاران در کشور بوده است؛ طوریکه حدود ۸۶درصد از پرستاران را زنان و تنها ۱۴درصد را مردان تشکیل میدهند و بیشترین تعداد این قشر نیز بین ۳۵ تا ۵۴سال سن دارند. طبق آمارهای منتشره در سال ۹۵ نیز بیشترین نسبت پرستار به ۱۰۰هزارنفر جمعیت بهترتیب در استانهای سمنان با ۱۹۰ پرستار، یزد ۱۸۰ پرستار و مازندران ۱۹۰ پرستار بوده و بیشترین نسبت گروه پرستاری به ۱۰۰هزارنفر جمعیت نیز بهترتیب در استانهای تهران با ۲۸۹نفر، یزد ۲۷۱نفر و فارس ۲۶۵نفر و کمترین آنهم مربوط به اردبیل با ۵۰نفر، اراک ۱۰۸نفر و البرز ۱۱نفر بوده است. در یکی از پژوهشهای صورتگرفته با موضوع وضعیت پرستاری در کشور، چشمانداز روشنی از آنچه باید در سال ۱۴۰۴ به آن دست یابیم، آمده است. طبق این پژوهش؛ در سال ۹۵ تنها ۱۰۶۴۳۹ پرستار در کشور وجود داشت که بهازای هر ۱۰۰هزارنفر تنها ۱۳۳ پرستار داشتیم؛ اما برآوردها نشان میداد که اینمیزان در سال ۱۴۰۴ به ۲۲۳ پرستار در هر ۱۰۰هزارنفر میرسد. جالبتراینکه درصد ضریب تغییرات نسبت نیروها در کشور ۱۴درصد برآورد شده و حداکثر نیرو هم ۲۱۱هزار و ۵۳۰نفر تعیین شده؛ اما اینوضعیت در گروه پرستاری در سال ۹۵ به ۱۵۹هزار و ۲۶۶نفر و نسبت نیرو به ۱۰۰هزارنفر، ۱۹۹ گروه پرستاری بوده است؛ درحالیکه تعداد نیروی اینگروهها در سال ۱۴۰۴، ۱۹۷هزار ۶۹۲نفر برآورد شده است؛ اما جالباینکه حداقل نیروی موردنظر باید ۲۳۳هزار و ۸۹۳ و حداکثر هم ۲۵۷هزار و ۵۹۷نفر باشد؛ اما تنها پنجسالدیگر از تحقق این برآوردها زمان باقی مانده و مشکلات این قشر از هرروز بیشتر میشود و بهنظر نمیرسد که تحقق اینمهم، شدنی باشد.