افزایش تعداد رخدادهای سیل از دهه ۷۰ تاکنون
مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه‌وشهرسازی بابیان‌اینکه سیل نزدیک به ۳۰درصدِ کل خسارات مخاطرات طبیعی را شامل می‌شود، گفت؛ برآوردها نشان داده تعداد وقوع سیل در کشور روبه‌افزایش است؛ به‌طوری‌که رخداد این بلای طبیعی در دهه ۸۰ حدود ۱۵۸۰ بود؛ اما در دهه ۹۰ به بیش از ۱۶۶۵ وقوع سیل رسیده است. به‌گزارش ایسنا؛ علی بیت‌اللهی گفت؛ مناطق کوهستانی، دشت‌های انتهای مسیل‌ها و آبراهه‌های این‌مناطق، گستره‌های سیل‌گیر کشور هستند و بارش باران نیز گاه در حوضه‌های آبریز کوچک، موجب بروز سیل و ایجاد خسارت می‌شود. وی باتأکیدبراینکه تعدادی از کلان‌شهرها و شهرهای بزرگ و کوچک و نیز تعداد زیادی از روستاهای کشور، در مسیر خطر سیلاب واقع شده‌اند، گفت؛ وقوع سیل در استان‌هایی مانند خوزستان، بوشهر، سیستان‌وبلوچستان، لرستان، گلستان، مازندران، اردبیل، گیلان، خراسان رضوی، اصفهان، فارس و کرمان در ۵۰سال‌گذشته بیانگر اهمیت سیل در شهرهای مختلف است. بیت‌اللهی بااشاره‌به سابقه سیل‌خیزی شهرهای مختلف کشور ادامه داد؛ از موارد تاریخی می‌توان به وقوع سیل در خوزستان در سال ۱۳۵۸، دشتی در سال ۱۳۶۵، بوژان در سال ۱۳۶۶، تهران در سال ۱۳۶۶، ماسوله در سال ۱۳۷۷، گلستان در سال ۱۳۸۰ و دشت مغان در سال ۱۳۸۵ اشاره کرد. مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، سیل سیستان‌وبلوچستان در سال ۱۳۹۵ و سیل‌های سال ۱۳۹۸ در ۲۴ استان کشور؛ به‌‌ویژه در مازندران، گلستان، فارس، لرستان و خوزستان را از دیگر شواهدی برای سیل‌خیزی کشور دانست. وی خاطرنشان کرد؛ بررسی منابع بین‌المللی نشان می‌دهد سیل با حدود ۴۱درصد رخداد از کل مخاطرات؛ بعد از زلزله بیشترین رخداد مخاطرات طبیعی در کشور است و سه‌درصدِ تعداد تلفات جانی مخاطرات طبیعی را در کشور به‌خود اختصاص می‌دهد. بیت‌اللهی یادآور شد؛ ازسوی‌دیگر میزان خسارت اقتصادی سیل به‌مراتب بالاتر از تلفات جانی ناشی‌ازآن است و نزدیک به ۳۰درصد از کل خسارات مخاطرات طبیعی را شامل می‌شود. وی بااشاره‌به بررسی‌های انجام‌یافته دراین‌زمینه، تأکید کرد؛ برآوردها نشان می‌دهد که از دهه ۳۰ تاکنون فراوانی وقوع سیل در ایران سیر صعودی شتابانی داشته است؛ به‌گونه‌ای‌که فراوانی رخداد سیلاب از حدود ۱۸۰مورد در دهه ۳۰ به بیش از 1000 رخداد در دهه ۷۰ رسیده است. وی افزود؛ هرچند در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ درمقایسه‌با دهه ۷۰، آهنگ رخداد کند شده؛ اما تعداد رخداد به‌مراتب بالاست.