ژن شهدای دفاع مقدس، ژن مقدسی‌ست

اندیشه فولادوند؛ بازیگر فیلم سینمایی «مستطیل قرمز» به‌کارگردانی حسن و حسین صیدخانی و تهیه‌کنندگی زنده‌یاد سید علیرضا سجادپور که این‌روزها در سینماها روی پرده است، بااشاره‌به‌اینکه پیش ‌از این فیلم و قبل از ورود به سینما؛ یعنی از دوران نوجوانی به‌طورکلی روی تاریخ جنگ حساس بوده و این حساسیت در آثاری که به خود او در حوزه ادبیات شاخه شعر مربوط است، کاملاً مشهود است، گفت: «این حساسیت، سالیانِ‌سال وقت من را به‌خود اختصاص داد حتی باعث شد دراین‌زمینه شخصاً اثری مستقل تولید کنم؛ پس حساسیت نسبت به تاریخ جنگ در من بسیار بوده و هست». وی ادامه داد: «البته متأسفانه نمی‌دانم به چه دلیل از روزی‌که سینما وارد زندگی‌ام شد، با قصه یا فیلم‌نامه‌ای که درباره جنگ و آدم‌های جنگ در یک‌دوره خاص تاریخی باشد، مواجه نشدم که نظرم را به‌خود جلب کند. ازسویی، فیلم‌نامه‌هایی که نظرم را جلب کرده بود، برای بازی به من پیشنهاد نشده بود و همیشه از دیدنشان لذت می‌بردم». وی یادآور شد: «زمانی‌که فیلم‌نامه مستطیل قرمز به‌قلم مهدی نادری را مطالعه کردم که به‌زیبایی ماجرای زیست قهرمانانه شهید هزاره را نوشته بود، از نحوه روایت ماجرا خوشحال شدم. همچنین وقتی متوجه شدم برادران صیدخانی که خود اصالتاً اهل ایلام و ناحیه چوار هستند و قصد دارند اثری درباره تاریخ مکتوبی که خود و خاندانشان زیست کرده بودند، بسازند، با خود فکر کردم خوش‌شانسم که از من خواسته شده دراین‌اثر کار کنم». فولادوند بابیان‌اینکه پیش ‌از این قصه نیز درواقع با اتفاق‌های سال‌های ۶۴ و ۶۵ و وقایع مربوط به جنگ هشت‌ساله با عراق در غرب ایران؛ به‌ویژه خطه چوار و استان ایلام آشنایی داشته و درباره آن تحقیق کرده و خوانده است، درباره حضور دراین‌پروژه گفت: «با وجود خستگی و نداشتن آمادگی کامل به‌لحاظ جسمی؛ با لذت هرچه‌تمام کار را پذیرفتم و خدمت دوستان رسیدم». وی بااشاره‌به‌اینکه «مستطیل قرمز» فیلم دشواری به‌لحاظ تولیدی بود، گفت: «این اثر در دو فاز تولید شده؛ ما در فاز اول مدت‌زمان بسیارطولانی کار کردیم و درگیر مشکلات فصلی و به‌ویژه مشکلات مالی که بسیار غم‌انگیز است، شدیم». این بازیگر سینما درباره حمایت‌نکردن از تولید این‌گونه فیلم‌ها عنوان کرد: «در سرزمینی زندگی می‌کنیم که هشت‌سال جنگ را تجربه کرده است. همچنین در کشوری زندگی می‌کنیم که پایتخت آن تنها شهری در جهان است که پس‌کوچه‌هایش نیز به‌اسم آدم‌هاست؛ یعنی دراین‌راه بسیار شهید داده‌ایم؛ اما وقتی‌ ما به‌عنوان سینماگر یا متخصص حوزه ادبیات و ... می‌خواهیم به این تاریخ بپردازیم، اطرافمان شعار زیاد است و وقتی به مرحله تولید می‌رسد، متأسفانه اصلاً و ابداً حمایتی انجام نمی‌شود». وی افزود: «فیلم‌برداری مستطیل قرمز تا مدت‌ها متوقف بود؛ تااینکه خداوند خواست، شرایط فراهم شد و من خدمت دوستان رسیدم. ناگفته نماند این‌کار تاجایی‌که من درجریانم، با سرمایه‌های شخصی و کسانی‌که قلبشان متعلق به این آدم‌هاست، دوباره سرپا شد». فولادوند بابیان‌اینکه شخصاً به جنگ و سیاست‌هایش کاری ندارد؛ چراکه این‌کار برای سیاست‌مدارهاست، گفت: «من در زندگی با آدم‌های جنگ کار دارم؛ آن‌هایی‌که روی سیم‌خاردار دراز می‌کشیدند و به یک گردان می‌گفتند از رویشان رد شوند. این ژن برای من، ژن مقدسی‌ست. شخصاً روی آن کار کردم و درحقیقت عیان است و علاقه‌ای نیست که کسی نداند. درنتیجه من با قلبم در مستطیل قرمز حضور پیدا کردم و امیدوارم نتیجه آن در شأن شهید هزاوه و خاندان ایشان که دراین‌مملکت حضور دارند؛ به‌ویژه‌که افتخار داشتم نقش همسر ایشان را بازی کنم، باشد و نظر آن‌ها جلب شود». بازیگر «مستطیل قرمز» بااشاره‌به‌اینکه انسان مجبور است امید را در خود زنده نگه دارد، توضیح داد: «من نزدیک ۱۳ یا ۱۴‌سال است در سینما کار می‌کنم و از اول آرزو داشتم کمی مسئله انتقال فرهنگ آدم‌هایی‌که برای خاک این مملکت و ناموس آن ورا و فرای دسته، رسته و ایدئولوژی و این مباحث؛ کار بزرگی کرده‌اند، جدی بگیریم. آن‌ها جانشان را که تنها دارایی انسان است، داده‌اند. در روزگاری زندگی می‌کنیم که در انتقال قصه زیستی و فرهنگی دوران جنگ، بسیار ناموفق بوده‌ایم. اگر حال‌که با وجود فاصله‌گرفتن از جنگ، همچنان شهید پیدا می‌شود، در پایتخت از فردی پرسیده شود شهید همت، شهید باکری، شهید متوسلیان، شهید چمران و ... تصور می‌کنم تنها یک اسم روی یک اتوبان از این قهرمان‌ها؛ آن‌هم صرفاً در پایتخت به‌یادگار گذاشته‌ایم. متأسفم؛ چراکه قدرت اجرایی و تصمیم‌گیری این مباحث در حوزه قدرت من و همکارانم نیست. آن‌ها‌که اندکی بالاتر ایستاده‌ و قدرت اجرایی دارند، حداقل از آثاری که درباره دفاع مقدس ساخته می‌شود تا صرفاً سبک زندگی فردی نمایش داده شود، حمایت کنند؛ چراکه بهترین آموزش ازنظر من آموزش از راه فرهنگ‌وهنر است». وی گفت: «خوشحالم برادران صیدخانی؛ کارگردانان جوان اثر که متولد سال‌های پایانی جنگ هستند، چنین اثری را تولید کرده‌اند. خودم متولد دهه ۶۰ هستم و اکثر بچه‌هایی که دراین‌تیم کار می‌کنند، بعد از جنگ به‌دنیا آمدند. خوشحالم در خدمت گروه بودم و امیدوارم در زمان اکران همه‌چیز خوب پیش برود تا در شأن قهرمان‌ها باشد»./ مهر