طناز طباطبایی در یک نگاه
تولد: 20 اردیبهشت 1362 در تهران
حرفه: بازیگر
تحصیلات: کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز
در سه فیلم «نارنجی‌پوش» ساخته داریوش مهرجویی، «گزارش یک جشن» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا و «شیرین» ساخته عباس کیارستمی در نقش خودش ظاهر شده است.
در جشنواره فیلم فجر سال 87 برای بازی در فیلم «صداها» نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن؛ و در سال‌های 93 و 94 به‌ترتیب برای «رخ دیوانه» و «خشم و هیاهو» نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در سال 98 در همین رویدادِ سینمایی برای بازی در «شنای پروانه» جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برد و سال 1400 نیز برنده بهترین بازیگر نقش اول زن به‌خاطر فیلم «بی‌رؤیا» شد. در جشنواره فیلم فجر (شهرستان‌ها) سال 1391 در کرمان و سنندج برای بازی در فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» بهترین بازیگر نقش اول زن شد و برای همین فیلم درهمان‌سال در کرمانشاه نامزد دریافت همین جایزه بود. او سه‌بار در جشن انجمن منتقدان سینمای ایران درخشید؛ سال 88 و 96 برای فیلم‌های «صداها» و «ویلایی‌ها» تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برد و سال 90 نیز به‌خاطر حضور در فیلم «مرهم» تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را ازآن‌خود کرد. در جشن حافظ نیز در سال 91 با سریال «پرانتز باز» نامزد جایزه بهترین بازیگر زن کمدی (بخش تلویزیون) شد و در سال 93 با فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن (بخش سینما) بود. او در جشنواره‌های خارجی نیز چند حضور موفق داشته است و با «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» در جشنواره زنان مستقل آمریکا، جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو و جشنواره بین‌المللی فیلم فیجی توانست برنده عنوان و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن شود.
به‌گفته خودش؛ مادرش را بسیار دوست دارد و به او شدیداً وابسته است. تنها خواهر کوچک‌ترش «لیلا» در سینما هیچ فعالیتی ندارد؛ بلکه شغل اصلی‌اش مترجمی زبان است. پدر طناز طباطبایی در عرصه تجارت آدم بسیار‌موفقی‌ست و در‌زمینه موسیقی نیز فعالیت دارد. او درباره ورودش به عرصه بازیگری می‌گوید: «خانواده‌ای داشته‌ام که همیشه به من چند گزینه می‌دهند و می‌گویند انتخاب کن؛ و هیچ‌گاه دست‌و‌پایم را برای انجام کاری نمی‌بندند. پدرم پس از انتخاب این‌راه به من گفت؛ دوست ندارم تو از کوچه و بازار بازیگر شوی. دوست دارم تحصیلات آکادمیک داشته باشی و ازاین‌رو، تصمیم گرفتم در دانشگاه کارگردانی نمایش و تئاتر بخوانم». او که مجرد است، در مصاحبه با مجله «زندگی سالم» گفته بود: «در‌مورد ازدواج به این باور دارم که جزو تقدیر هر آدمی‌ست؛ یعنی آن حرف‌هایی که از قدیم می‌گفتند آن کسی‌که قسمت تو باشد، وقتی بیاد خواستگاری دهنت بسته می‌شود؛ من فکر می‌کنم این درست است. فکر نمی‌کنم ازدواج امری قابل‌برنامه‌ریزی باشد».
در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «وارش» داوری آثار بخش مسابقه ملی را برعهده داشت.
سفیر «انجمن خودمراقبتی حمایت از حقوق كودكان» بود و فعالیت‌هایی در‌زمینه گسترش آموزش همگانی خودمراقبتی به كودكان داشت؛ دراین‌زمینه کتاب‌هایی را نیز معرفی کرده است.
«شیرین»؛ فیلمی ساخته عباس کیارستمی‌ست که تصویرگر نگاه و واکنش ۱۱۳ بازیگر زن، بدون هیچ سخنی، به دوربین را ضبط کرده است. او نیز دراین‌فیلم حضور دارد.
آروند دشت‌آرای در نمایش «تن‌تن و راز قصر مونداس»، کاراکتر «میلو» (سگِ تن‌تن) را که در نسخه انیمیشن، «نر» بود؛ تبدیل به سگی ماده با بازی طناز طباطبایی کرد.
با بازی در «خشم و هیاهو» مدت‌ها این شائبه وجود داشت که فیلم براساس ماجرایی که برای ناصر محمدخانی پیش آمده بود، ساخته و ادعا شد که نقش او به‌نوعی، بازسازیِ نقش «شهلا جاهد» است.
در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود که انجام «یوگا» جزو ثابت برنامه‌های روزانه‌اش است.
به هیچ تجربه دیگری جز بازیگری فکر نمی‌کنم؛ چون باورم این‌است‌که یک کار انجام بده؛ اما آن یک کار را درست انجام بده.