هانیه توسلی در یک نگاه
تولد: 17 (بعضی منابع 14) خرداد 1358 در همدان
حرفه: بازیگر
تحصیلات: کارشناس رشته نمایشنامه‌نویسی از دانشگاه آزاد تهران
به آینده امید زیادی دارم. به‌نظرم همه‌چیز عالی پیش می‌رود و هر اتفاقی در زندگی‌ام رخ می‌دهد، به‌نظرم درست‌ترین اتفاق است.
او دراین‌سال‌ها یک‌بار به‌عنوان دستیار کارگردان در یک فیلم سینمایی ظاهر شده است: «آخر بازی» ساخته 1379 همایون اسعدیان. در‌آن‌زمان همچنان مشغول تحصیل بود.
طی جشن حافظ: در دوره ششم نامزد جایزه تندیس بهترین بازیگر زن برای «اثیری»؛ در دوره هفتم نامزد جایزه تندیس بهترین بازیگر زن برای فیلم «شبه‌های روشن»؛ در دوره یازدهم نامزد جایزه تندیس بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی برای سریال «میوه ممنوعه»؛ در دوره چهاردهم نامزد جایزه تندیس بهترین بازیگر زن برای «دهلیز» و در دوره نوزدهم نیز نامزد همین جایزه برای فیلم «کلمبوس» بود. در جشنواره فیلم فجر: در دوره 21اُم نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای «شب‌های روشن»؛ دوره 23اُم نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای «جایی برای زندگی»؛ در دوره 24اُم نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای «زمان می‌ایستد»؛ در دوره 29اُم نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای «ندارها»؛ دوره 31اُم برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای «دهلیز» و دوره 36اُم نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای «سوء‌تفاهم» شد. او به‌خاطر «شب‌های روشن» برنده تندیس زرین بهترین بازیگر زن در هفتمین جشن سینمای ایران شد و در دوره چهاردهم این‌رویداد نیز نامزد همین جایزه به‌خاطر بازی در فیلم «عصر روز دهم» شد. او در هفتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با فیلم «دهلیز» نامزد دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
پدرش مرحوم «نادر‌نقی توسلی» سرهنگ ژاندارمری و مادرش خانه‌دار بود. چهار خواهر دارد که خواهر بزرگ‌ترش «هما» مدتی در یک مجله منتقد بود و در‌حال‌حاضر کار ترجمه انجام می‌دهد. خواهر دیگرش «مهسا» جراح مغز است. «هدیه» در آمریکا زندگی می‌کند؛ و کوچک‌ترین خواهرش «سارا» در رشته طراحی شهری تحصیل کرده است. پدرش را در سال 1378 از دست داده است. او طی مصاحبه‌ای با فریدون جیرانی در برنامه «35» درباره علت ازدواج‌نکردنش گفته است: «در سن پایین که بودم، خیلی در‌این‌فکر بودم که ازدواج کنم و بچه‌دار شوم؛ اما الآن احساس می‌کنم ازدواج به‌شدت پیچیده است».
در تیزر «نامه‌ها» متعلق به «بنیاد کودک» به‌شکل افتخاری در کنار هنرمندانی نظیرِ امیر آقایی، فرهاد آئیش، شهره لرستانی، پژمان بازغی، آزیتا حاجیان، محمد‌رضا هدایتی و ... حاضر شد.
رمان «کاتوره» نوشته بیتا شباهنگ؛ داستان زندگی و سرگردانی مردی‌ست که عمری را بی‌هدف و غیرقابل‌پیش‌بینی گذرانده؛ اما ناگهان با اتفاقی غیرمنتظره، زندگی‌اش به‌شدت تغییر می‌کند. این اثر با صدای هانیه توسلی و همراهی علی مصفا منتشر شده است.
در سال 1395 با تشکیل تیم اسکواش بانوان هنرمند ایران؛ به این تیم ورزشی ملحق شد که در آن، بازیگرانی نظیر شبنم فرشادجو، سیما تیرانداز، پانته‌آ پناهی‌‌ها، شیوا ابراهیمی، مه‌لقا باقری، مائده طهماسبی، لیلی رشیدی و لیندا کیانی نیز عضو بودند.
در سه فیلم کوتاه حضور داشته است: روی جاده نمناک (مهدی کرم‌پور)، دیروقت (اصغر نعیمی) و سه ماهی (حمیدرضا قربانی).
در روز اول مهرماه 96 زنگ مدرسه کودکان کار مرکز پرتو را به‌صورت نمادین نواخت. او در فعالیت‌های خیریه مانند کنسرت «خیال پرواز» به‌نفع بنیاد کودک؛ با خوانندگی علیرضا قربانی یا نمایشگاه قربانیان اسیدپاشی حضور داشت.
با انتشار پستی در اینستاگرام درباره مرگ گربه‌اش، مورد انتقادهای متعددی قرار گرفت و برای مدتی سوژه کاربران فضای مجازی شد. او البته بارها از گربه‌های خیابانی مراقبت و حمایت کرده است.