پاداش صعود!
دراگان مأموریتش را با موفقیتی فراتر از حد تصور انجام داد اما در هیچ دوره‌ای، به‌اندازه‌کافی مورداحترام و قدردانی قرار نگرفت و درنهایت با تصمیم فدراسیون مهدی تاج از کار برکنار شد تا تیم ملی با کی‌روش به جام‌جهانی برود. اگر نتایج، معیاری کلیدی برای قضاوت درمورد یک مربی باشند، باید پذیرفت که اسکوچیچ کارش را به‌خوبی انجام داد اما پاداش او برکناری و نرسیدن به قطر بود. به‌گزارش ایسنا؛ پایان دوران حضور دراگان اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی ایران، درست مثل شروع این دوران عجیب بود. اسکوچیچ در حالی مرد اول نیمکت تیم ملی شد که نام چند گزینه داخلی در اطراف تیم به گوش می‌رسید. او یک انتخاب ناگهانی بود و نتایجی فراتر از حد انتظار در تیم ملی به‌دست آورد. با وجود این، سرمربی کروات هیچ‌وقت به‌موازات این نتایج، مورد‌حمایت قرار نگرفت. او در یکی از ملتهب‌ترین دوره‌های فدراسیون فوتبال، سرمربی تیم ملی بود. اسکوچیچ در دوران حضور موقت بهاروند در فدراسیون انتخاب شد، در دوران عزیزی‌خادم با ادبیات عجیب این مدیر روبه‌رو شد، در دوران میرشاد ماجدی با رأی کمیته فنی تا یک‌قدمی برکناری رفت و درنهایت توسط مهدی تاج برکنار شد. در حقیقت او در این دوران با چهار رئیس مختلف فدراسیون روبه‌رو بود. بیشتر از این تصمیم برای برکناری اسکوچیچ، روند اجرای آن در فوتبال ایران زشت و زننده بود؛ روندی که معمولاً تنها مختص فوتبال ایران است و در نقطه دیگری از دنیا دیده نمی‌شود. هم‌زمان با آخرین پلان اسکوچیچ و تیم ملی، باشگاه چلسی به همکاری با توماس توخل پایان داد. آن‌ها یک بیانیه رسمی برای این‌کار منتشر کردند و در همان بیانیه نیز به تقدیر از همه حمایت‌های توخل در تیم‌شان پرداختند. به‌همین سادگی و همین‌‌قدر شیک، دوران حضور مرد آلمانی در چلسی به پایان رسید. در ایران اما از صفحه توییتر مدیر رسانه‌ای تیم ملی باید بفهمیم که چه تصمیمی درباره این تیم گرفته شده است؛ آن‌هم چند‌ساعت قبل از اینکه فدراسیون رسماً خبر برکناری اسکوچیچ و حضور دوباره کی‌روش را روی خروجی سایت رسمی‌اش قرار دهد. روند اعلام تغییرات در تیم ملی، حیرت‌آور به‌نظر می‌رسد. سخنگوی هیئت‌رئیسه در پایان جلسه رسماً روبه‌روی دوربین‌ها اعلام می‌کند که در‌این‌جلسه هیچ صحبتی از کارلوس کی‌روش نشده و دراگان اسکوچیچ رسماً سرمربی تیم ملی ایران در جام‌جهانی خواهد بود؛ اما تنها چند‌ساعت پس از این اظهار‌نظر، رسانه‌ها خبر از حضور قطعی کی‌روش روی نیمکت تیم ملی در قطر می‌دهند. دراگان اسکوچیچ که قصد دارد برای تماشای بازی استقلال و پیکان به آزادی برود، دست از کار می‌کشد و حتی اسم ایران را از صفحه اینستاگرامش برمی‌دارد و عصر چهارشنبه درنهایت با خبری یک‌خطی از سمتش رسماً برکنار می‌شود. جای شکرش باقی‌ست که فدراسیونی‌ها حداقل یک پوستر برای تشکر از اسکوچیچ طراحی کردند؛ مردی که تیم ملی را در بدترین شرایط ممکن تحویل گرفت و توانست تیم ملی را از خرابه‌ای که ویلموتس ساخته بود به قطر برساند. جالب اینکه گفته می‌شود فدراسیون فوتبال به اسکوچیچ پیشنهاد کار در تیم ملی زیر ۲۳سال را داده و با جواب منفی او روبه‌رو شده است! یعنی مدیران فدراسیون حتی پای مهدی مهدوی‌کیا را به این پرونده باز کرده‌اند و با فرستادن این پیشنهاد برای اسکوچیچ، عملاً سیگنال قطع همکاری با این مربی را نیز صادر کرده‌اند. اصلاً چرا کسی که تا همین دیروز سرمربی تیم ملی ایران بوده باید هدایت امیدها را بپذیرد؟ جالب‌تر از همه، خبر استعفای کریم باقری از تیم ملی بعد از انتخاب کارلوس کی‌روش است. کریم برای مدتی در کنار تیم حضور نداشت و همین چند‌روز‌قبل دوباره به تیم ملی برگشت. آیا هیئت‌رئیسه نمی‌دانست چنین تغییری در راه است که دوباره شرایط را برای حضور کریم در تیم ملی فراهم کرد؟ ترکیبی از بدسلیقگی و آشفتگی، این‌روزها در بالاترین سطح فوتبال ایران دیده می‌شود؛ فوتبالی که حتی نمی‌تواند روند جذب یک مربی و برکناری یک مربی دیگر را به شکل ساده پشت سر بگذارد و آن را به یک بحران تبدیل نکند. اسکوچیچ در روزهای بسیار سخت و با یک مأموریت مهم، سرمربی تیم ملی شد. اسکو قرار بود ایران را به رقابت‌های جام جهانی قطر برساند. آن‌هم در شرایطی که دو شکست دردناک روبه‌روی بحرین و عراق با مارک ویلموتس، شرایط نگران‌کننده‌ای برای این تیم به‌‌وجود آورده بود. تنها یک لغزش کافی بود تا ایران از همان مرحله اول دور مقدماتی کنار برود. اتفاقی که می‌توانست یک فاجعه فراموش‌نشدنی برای تیم ملی باشد. ماجرا زمانی دشوارتر شد که ایران حتی شانس میزبانی در نبردهای سرنوشت‌ساز را از دست داد و مجبور شد برای انجام دیدارهای برگشت به اردوی بحرین برود. تیم ملی اما با اسکوچیچ، همه این کابوس‌ها را پشت سر گذاشت و از نخستین مانع عبور کرد. تصاحب ۱۲ امتیاز از ۱۲ امتیاز ممکن، نخستین دیوار را در مسیر رسیدن به جام‌جهانی فرو ریخت. ادامه راه برای ایران، به شکل مطلوبی سپری شد و در نهایت تیم ملی یکی از نخستین تیم‌هایی بود که توانست مسافر قطر شود. اما پاداش دراگان برکناری و نرسیدن به قطر بود.