1+10 فیلم برترِ «پایان باز»

«پایانِ باز» تکنیکی‌ست که مخاطب را درمورد پایان داستان در ابهام قرار می‌دهد. پایان‌های باز معنای واضحی ندارند، اما می‌توان پایان را به‌گونه‌ای تفسیر کرد که برای شما خوشایند باشد. به‌عبارت‌دیگر، تماشای یک پایان باز سلیقه‌ای‌ست و پایان آن می‌تواند هرکدام که دوست دارید باشد.

American Psycho
«روانی آمریکایی» همان‌طورکه در عنوان می‌بینید، درباره یک روان‌پریش است. نه لزوماً، یک روان‌پریش بی‌رحم و وحشی که در No Country for Old Man  دیده‌اید؛ اما بیشتر فیلمی درباره روانی طنزآمیز است که با تماشای رفتارش و درونیات ذهنش شما را می‌ترساند.

Black Swan
«قوی سیاه» یک فیلم روان‌شناختی‌ست که به وسواس و اعتیاد می‌پردازد و اینکه چگونه این‌موارد می‌توانند بر جنبه ذهنی انسان تأثیر بگذارند. وقتی درباره قوی سیاه صحبت می‌کنیم، بی‌احترامی خواهد بود اگر عملکرد شگفت‌انگیز ناتالی پورتمن را تصدیق نکنیم. درطول فیلم، او یک دارایی مهم و چشم‌نواز بود. نینا، یک بالرین است که فرصت بازی در نقش قو سفید، شاهزاده را پیدا می‌کند.

Memento
«یادگاری» نامتعارف‌ترین و متمایزترین فیلمی‌ست که تابه‌حال در تاریخ سینما ساخته شده است. باید بدانید این فیلم روایت غیرخطی دارد که شما را در درک جزئیات به‌چالش می‌کشد و آن‌را به یکی از هیجان‌انگیزترین چالش‌های ساخته‌شده در یک روایت سینمایی تبدیل می‌کند.

Shutter Island
داستان این‌گونه‌است‌که مارشال ایالات‌متحده و شریکش که وظیفه دارند جنایتکاری را که اخیراً از آسایشگاه روانی به جزیره‌ای دورافتاده فرار کرده است، ردیابی کنند.

Gone Girl
«دختر گمشده» بدون شک یکی از بهترین فیلم‌های مرموز با معمایی جالب است که توسط یکی از محبوب‌ترین کارگردان‌های فعلی سینما، یعنی شخص دیوید فینچر کارگردانی شده. اگر فیلم‌شناسی او و آثاری چون Fight Club و Seven را دیده باشید، باید حدس بزنید که چگونه «دختر گمشده» با درام آهسته‌اش شما را مجذوب خود می‌کند.
Old Boy
فیلم کره‌ای «Oldboy» نوعی فیلم است که شما را تا آخر بر لبه صندلی خود قرار می‌دهد؛ اما آنچه در پایان می‌آید احتمالاً یکی‌ازآن پایان‌های عمیقاً تکان‌دهنده و شاید یکی از تاریک‌ترین پایان‌های تاریخ سینما باشد. همان‌طورکه در پوستر می‌بینید، حتماً حدس زده‌اید، این پوستر خام خود گویای همه‌چیز است.

Prisoners
فیلم «زندانیان» نمادی از اساطیر مسیحیت است. انبوهی از نمادها و تمثیل‌های فیگوراتیو در زندانیان وجود دارد که ممکن است در اولین تماشای آن متوجه نشوید، اما استعاره‌ها دیر یا زود با تماشای دوباره فیلم شما را شگفت‌زده خواهند کرد.

Parasite
«انگل» برنده اسکار بهترین فیلم در سال 2019 است. این فقط یک فیلم هیجان‌انگیز نوآر نیست؛ بلکه یک فیلم با تفسیر اجتماعی پیرامون طبقه کارگر است که ازطریق یک‌دسته استعاره داستانش را برای مخاطب روایت می‌کند.

Inception
یکی از شاخص‌ترین پایان‌های باز تاریخ سینما، از دل یکی از بهترین آثار نولان می‌آید. فیلم Inception شخصاً یکی از آثار با پایان باز موردعلاقه‌ام است که کارگردان موردعلاقه شخصی من یعنی کریستوفر نولان پشت آن حضور دارد.

A Space Odyssey
وقتی درباره پایان‌های مبهم صحبت می‌کنیم، «۲۰۰۱: ادیسه فضایی» باید اولین فیلمی باشد که به ذهن ما خطور می‌کند. این درواقع عجیب‌ترین و سورئال‌ترین فیلم تمام دوران است.

The Shining
درحالی‌که پایان‌های مبهم می‌توانند بینندگان را ناامید، سردرگم و ناراضی کنند، اما زمانی‌که به‌خوبی انجام شوند، می‌تواند راهی متفکرانه برای پایان‌دادن به داستان باشد. تکنیک‌های داستان‌نویسی کلاسیک یک «شوک» ایجاد کرده و آن شوک همان پایان باز است که در اثری همچون «درخشش» خودنمایی می‌کند. یک شاهکار ترسناک، این فیلم مطمئناً ستون فقرات شما را بارهاوبارها به رعشه انداخته است./ ویرگول