نقش ورزش در درمان بیماری‌ها

فناوری مدرن سبب شده تا بخشی از فعالیت‌های روزانه مثل تمیز کردن خانه، شستن لباس‌ها و ظرف‌ها و پیاده رفتن تا محل کار کاهش یابد. آنچه قبلاً با یک ساعت کار بدنی انجام می‌شد، اکنون در ظرف چند ثانیه و با فشار دادن یک دکمه یا تنظیم ساعت ماشین‌های خودکار انجام می‌شود. درنتیجه رشد علم و تکنولوژی باعث شده تا فعالیت روزانه اکثر افراد کاهش یابد و درواقع، فعالیت‌های شغلی با حداقل حرکت انجام می‌شود. این عدم تحرک به افزایش بیماری‌های بی‌حرکتی منجر می‌شود. برخی از فواید فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی را مرور می‌کنیم.

بیماری فقر حرکتی
شاید یکی از راه‌های نشان‌دادن اهمیت تحرک، مطرح کردن بیماری فقر حرکتی باشد. بیماری فقر حرکتی، اصطلاحی‌ست برای آن دسته از بیماری‌هایی که می‌تواند تا حدی به برخی شیوه‌های زندگی بی‌تحرک مربوط باشد. منظور از فقر حرکتی، کم بودن سطح فعالیت بدنی‌ست. با پیشرفت فناوری، عادات حرکتی برای برآورده کردن نیازهای روزانه کاهش یافته است. این کمبود فعالیت می‌تواند باعث زوال بسیاری از روندهای طبیعی بدن شود؛ بنابراین بیماری‌های جسمی، از‌جمله بیماری‌های قلبی-عروقی، ناهنجاری‌های عضلانی، اسکلتی مانند کمردرد و برخی سرطان‌ها، ممکن است به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به کاهش فعالیت بدنی مربوط شود؛ بنابراین افزایش سطح فعالیت، ممکن است روند بیماری را کُند کند.

فشارخون
فشارخون بالا عبارت‌است‌از افزایش مزمن و پیوسته فشارخون. آمار افراد مبتلا به فشارخون در کشور ما و سایر کشورها بسیار بالاست. فعالیت بدنی خطر ابتلا به بیماری فشارخون را کاهش می‌دهد؛ بنابراین روند آسیب‌دیدگی سرخرگ‌ها کاهش می‌یابد. ورزش همچنین اندازه مجاری خونی، کار این عضله قلب و کارایی توزیع خون محیطی و برگشت آن را به قلب افزایش می‌دهد.

کلسترول خون
کلسترول بالای خون عبارت‌است‌از افزایش کلسترول خون به‌ویژه کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگالی (LDL) که معمولاً با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی-عروقی همراه است. افرادی‌که چربی اضافی دارند، اغلب میزان کلسترول لیپوپروتئین کم چگال آن‌ها که کلسترول بد نامیده می‌شود، بالاست. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که تمرین استقامتی منظم، LDL را در افرادی‌که مقادیر زیادی از این مولکول را در خونشان دارند، کاهش می‌دهد؛ همچنین فعالیت بدنی میزان کلسترول لیپوپروتئین چگالی بالا (HDL) را که نوع خوب کلسترول نامیده می‌شود، افزایش می‌دهد. فعالیت بدنی میزان کلسترول بد خون را کاهش و میزان کلسترول خوب خون را افزایش می‌دهد.

دیابت
به دیابت نوع دوم که به‌شکل خفیف و اغلب بدون علامت است، دیابت شیرین اطلاق می‌شود که معمولاً پس از ۴۰‌سالگی بروز می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد فعالیت بدنی منظم از راه کاهش وزن و تأثیر بر حساسیت انسولین و تحمل گلوکز، خطر ابتلا به دیابت غیروابسته به انسولین (دیابت نوع دوم) را کاهش می‌دهد. پژوهش‌ها بیانگر آن بوده‌، زنانی که دست‌کم یک‌بار در هفته در فعالیت ورزشی منظم و پیوسته شرکت کرده‌اند، کمتر در معرض ابتلا به دیابت بوده‌اند.فعالیت بدنی منظم، خطر ابتلا به دیابت نوع دوم را کاهش می‌دهد.

مشکلات روحی و روانی
فعالیت بدنی می‌تواند آثار مخرب فشار روانی را کاهش دهد. بسیاری‌از‌افراد، ورزش منظم را به‌ویژه به‌علت طبیعت شادی‌بخش آن و همچنین برای آرامش ذهنی انجام می‌دهند. همه سطوح زندگی روزانه مانند کار، مدرسه، فعالیت‌های اجتماعی و حتی فعالیت‌های اوقات فراغت می‌تواند باعث فشار روانی شود که در‌این‌میان ورزش نقش مؤثری را در کاهش این فشارها ایفا می‌کند.