فرشاد پیوس؛ مار زنگی آسیا
فرشاد پیوس در ۲۲ دی ۱۳۴۰ در تهران تهران متولد شد. وی بازیکن سابق تیم ملی ایران و باشگاه فوتبال پرسپولیس و مربی فعلی و کارشناس تلویزیونی فوتبال اهل ایران است. وی برترین گل‌زن تاریخ فوتبال باشگاه پرسپولیس است. فیلم مستند فرشاد آقای گل به‌کارگردانی جعفر صادقی درباره دوران حرفه‌ای فرشاد پیوس در سال ۱۳۹۷ در سینماهای گروه هنروتجربه اکران شد. وی بازی را در تیم راه‌آهن آغاز کرد سپس به باشگاه شاهین پیوست، پس‌ازآن به تیم نیرو هوایی و در سال ۱۳۶۴ به پرسپولیس رفت؛ او بعد از سه‌سال به الاهلی قطر رفت و پس از یک‌سال باردیگر به پرسپولیس بازگشت و فوتبال را دراین‌تیم به‌پایان رساند. فرشاد ۳۵ بازی ملی انجام داد و دراین‌بازی‌ها ۱۹ گل به‌ثمر رساند. او جزو ۱۴ نفری بود که در سال ۶۵ و هنگام بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ دراعتراض‌به کادر فنی تیم ملی، از این تیم استعفا داد. او در آبان ۶۷ بدون پس‌گرفتن استعفا به تیم ملی دعوت شد. فرشاد پیوس با تیم ملی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ پکن حضور داشت و با آقای گلی دراین‌مسابقات همراه با تیم ملی قهرمان این تورنمنت مهم آسیایی شد وی در پایان مسابقات با بازی‌های درخشانی که انجام داد درنهایت عضو تیم منتخب این مسابقات آسیایی قرار گرفت. پس از حوادث مسابقه با تیم ملی فوتبال ژاپن در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۲ ازسوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به‌دلیل حمله به داور به‌مدت یک‌سال از کلیه دیدارهای بین‌المللی و ملی محروم شد. بعد از خداحافظی از فوتبال، فرشاد به حرفه مربیگری روی آورد و توانست در چندین باشگاه فوتبال ازجمله در شموشک نوشهر، آذربایجان تهران، تراکتورسازی تبریز، شموشک نوشهر، شهید قندی، هما تهران و برق شیراز و سپیدرود رشت به مربیگری بپردازد. از موفقیت‌های فردی فرشاد پیوس می‌توان به‌ثمررساندن 20 گل در لیگ فوتبال ایران در سال ۱۳۷۳ نام برد. او با ۱۵۳ گل زده بهترین گل‌زن تمام ادوار پرسپولیس است. وی در یک‌سالی که در باشگاه قطری بازی کرد نیز در لیگ قطر به مقام آقای گل رسید. او در سال ۱۳۶۶ با ۱۳ گل آقای گل تهران شد. همچنین در سال ۱۳۷۰ این عنوان را با ۱۶ گل تکرار کرد. او همراه با پرسپولیس چنددوره قهرمان لیگ باشگاه‌های تهران و دوبار در سال‌های ۱۳۶۶ و ۱۳۷۰ قهرمان جام حذفی ایران شد. ضمن‌اینکه همراه تیم ملی ایران قهرمانی بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ و عنوان سوم جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۸۸ را به‌دست آورد. او در این دو تورنمنت به‌ترتیب با چهار و دو گل زده بهترین گل‌زن تیم ملی ایران بود. او پس از حوادث شهرآورد سی‌وهشتم تهران در دی‌ماه سال ۱۳۷۳ شش‌ماه از حضور در میدان‌ها محروم شد. پیوس در ۲۱۲ بازی، موفق به زدن ۱۵۳ گل شد که میانگین وی 0.72 هر بازی است که این بهترین میانگین در بین گل‌زنان برتر تاریخ باشگاه است. فرشاد ۹ گل خود را از نقطه پنالتی به‌ثمر رساند و از سال ۶۵ تا ۷۰ بارها آقای گل مسابقات گوناگون شد. در بازی‌های پرسپولیس مقابل حریفانش ۲۱ بازیکن تاکنون موفق به هت‌تریک شده‌اند و ۴۲ هت‌تریک نیز توسط این بازیکنان ثبت شده که پیوس برترین گل‌زن تاریخ باشگاه با ثبت ۱۳ هت‌تریک رکورددار است. او درباره پیوستنش به پرسپولیس گفته است: در سال ۶۴ با قرارداد ۲۰هزارتومانی به پرسپولیس رفتم. یک‌شب دوست مشترک با علی پروین به‌نام توکلی تماس گرفت و آدرس یک نمایشگاه به‌نام عارف را داد و گفت فردا ۱۰ صبح بیا نمایشگاه عارف. از شب تا صبح خوابم نبرد، چون نام پروین وسط بود. پروین بازی مرا مقابل بنیاد شهید و نیروی زمینی دیده بود و مرا به‌همراه هفت،هشت‌نفر از رفقایم پسندید. البته پروین را همان‌روز در ورزشگاه دیدم. با ترس‌ولرز و احترام به سراغش رفتم. او خیلی‌ساده به من گفت ما به همه ۲۰هزارتومان می‌دهیم، به شما هم ۲۰ هزارتومان می‌دهیم. من هم قبول کردم. او درباه ماجرای انتخاب پیراهن شماره ۱۷ توضیح داده است: سال ۶۴ بود که به پرسپولیس آمدم، در اولین بازی با دارایی. همه شماره‌های خوب مثل ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱ پر بود و محمود خوردبین سرپرست تیم گفت شماره پیراهن ۷۰، ۶۸ و ۱۷ را داریم. من پرسیدم ۱۷ متعلق به چه‌کسی بوده است؟ او گفت: روح‌الله عبادزاده که دفاع راست بود. گفتم همین شماره را می‌خواهم. در استقلال هم چنگیز شماره ۱۷ پوشید. الآن هرجاکه می‌روم، مرا با شماره ۱۷ می‌شناسند. بعدها این پیراهن شماره ۱۷ را دادم به مهدی مهدوی‌کیا، مهدی همیشه به من می‌گوید پیراهنی که در روز خداحافظی از فوتبال به او دادم، برایش خوش‌یمن بوده است. ۲۰ تیرماه ۱۳۷۶ پرسپولیس و استقلال در بازی برگشت ششمین‌دوره آزادگان به‌مصاف یکدیگر رفتند. بازی درحالی برگزار شد که سرخ‌پوشان قهرمانی‌شان در لیگ آزادگان را از هفته‌ها قبل قطعی کرده بودند. بعد از مسجل‌شدن قهرمانی سرخ‌ها، استانکو سرمربی وقت پرسپولیس در هفته‌های پایانی از این تیم جدا شد و حمید درخشان جایگزین وی شد تا پرسپولیس تحت هدایت وی مقابل استقلال حجازی قرار بگیرد. فرشاد پیوس، در بازی خداحافظی آن‌هم برابر استقلال به میدان رفت که لحظات خاطره‌انگیزی داشت. در آن مسابقه پیوس ۱۳ دقیقه بازی کرد که دوبار موقعیت گل داشت. پس از پایان مسابقه، وی پیراهنش را به مهدی مهدوی کیا داد. مهدوی کیا می‌گوید هنوز این پیراهن را نگه داشته است. پیوس بعد از خداحافظی از فوتبال چندسال استراحت کرد و در سال ۷۸ به کرواسی رفت و دوره مربیگری را گذراند. از سال ۸۰ مربیگری را با تیم شهید قندی یزد شروع کرد. وی توانست در چندین باشگاه فوتبال ازجمله در شموشک نوشهر، آذربایجان تهران، تراکتورسازی تبریز، شموشک نوشهر، شهید قندی، هما تهران و برق شیراز و سپیدرود رشت مربیگری کند. پیوس ۳۵ بازی ملی انجام داده و ۱۹ گل ملی در کارنامه دارد و به‌دلیل خطرناک‌بودنش در محوطه جریمه حریف لقب «مار زنگی آسیا» را به وی داده بودند.