خطرناکترین کشورها برای کارگران
در بسیاری از مناطق جهان، «ایمنی محل کار» بهشدت در چنددههاخیر افزایش یافته و محیطهای کاری سالم را برای بسیاری از کارکنان تضمین میکند. تحقیقات بهنقلاز «سازمان بینالمللی کار» (ILO) نشان داد؛ در سال 2017، بیش از 2.8میلیوننفر جان خود را از دست دادهاند و 374میلیوننفر دیگر در مسیر کاری دچار جراحات غیرکشنده شدهاند. طبق دادههای ILO؛ «کاستاریکا» درحالحاضر با 9421مورد صدمات غیرکشنده و همچنین 9.7نفر صدمات شغلی کشنده بهازای هر 100000 کارگر در سال 2016 بیشترین تعداد آسیبهای ناشی از کار را دارد. برای دههها، اقتصاد اینکشور بهشدت به کشاورزی و گردشگری متکی بود. از آغاز هزاره، تولید و صنعت از بخش کشاورزی پیشی گرفته و شرکتهایی مانند «اینتل» یا «پراکتر اند گمبل» سرمایهگذاری زیادی در آنجا داشتهاند. طبق گزارش رسانهها؛ تأسیسات ریزپردازنده «اینتل» مسئول پنجدرصد از کل تولید ناخالص داخلی و 20درصد از کل صادرات «کاستاریکا» در سال 2006 بود. شواهد حکایتی از کشورهای دیگر نشان میدهد که تمرکز فوق بر صنعت و تولید نیز ممکن است مسئول تعداد بالای صدمات شغلی کشنده باشد. درحالیکه «کاستاریکا» دادههای تفکیکشدهای درمورد آسیبهای کشنده طبق فعالیت اقتصادی ارائه نمیکند، «مکزیک» و «ترکیه» که رتبههای نهم و دهم را ازنظر غیرکشنده و همچنین «دوم» و «سوم» ازنظر آسیبهای شغلی کشنده دارند، ارائه میدهند؛ مثلاً در «مکزیک» از 806مورد مرگ ناشی از کار، 118نفر در بخش تولید، 76نفر در ساختوساز و 86نفر در بخش حملونقل و ذخیرهسازی جان خود را از دست دادند. «ترکیه» 386مورد مرگ در ساختوساز، 297 مرگ در تولید و 258 مرگ در حملونقل و ذخیرهسازی از مجموع 1394مورد را ثبت کرده است. کشورهایی مانند «پاکستان» و «پرتغال» که بهدلیل صنایع نساجیشان شناخته میشوند نیز در فهرست جوامعیاند که بیشترین آسیبهای شغلی را بهازای هر 10000 کارگر دارند. درحالیکه حسابرسان مستقل بهطورمنظم شیوههای کار و شرایط کار در صنایع مُد جوامع فوقالذکر را بررسی و امضا میکنند، واقعیت اغلب تلختر از ارزیابیهای رسمیست؛ مثلاً گزارش سازمان غیردولتی دیدهبان حقوق بشر درمورد کارگران پوشاک «پاکستان» در سال 2019، به شرکتهایی اشاره دارد که حداقل دستمزد را به کارمندان خود نمیپردازند؛ فقدان قراردادهای کتبی، اخراج زنان باردار و کسورات ایام بیماری نیز از مواردیست که بهشدت به جامعه کارگریِ انجا آسیب زده است. آنالیز صورتگرفته از وضعیت کارگران در 72 کشور طی سالهای 2016 تا 2021 این نتیجهگیری را حاصل کرده که 10 کشور معرفیشده دراینایفنوگرافیک، خطرناکترین جاها برای کارگراناند؛ اعدادی که در دوایر زیر نام هر کشور عنوان شده، تعداد مرگهای ناشی از حوادث کار درآنکشورها است و اعداد بالای نام هر کشور، به تعداد حوادث شغلی اشاره دارد که منجربهمرگ نبودهاند.