یافته‌های کلیدی
شکاف در امتیاز شاخص، بین زنان در اقتصادهای پردرآمد و کم‌درآمد طی 2020 تا 2021، تقریباً دو‌برابر شده؛ در سال 2021، جوامع پردرآمد امتیاز 61 را کسب کرده‌اند که نسبت به دوره قبل این پژوهش، بی‌تغییر باقی مانده؛ اما امتیاز زنان در جوامع کم‌درآمد، از 49 قبلی، به 39 فعلی کاهش یافته است. تفاوتِ کلیِ این دو گروه، 22امتیاز است.
توانایی زنان برای برآوردن نیازهای اولیه خود (مانند تهیه غذا)، کاهش یافت؛ درحالیکه توانایی مردان برای انجام این‌کار تغییری نکرده است. درواقع، تعداد زنانی‌که گفته‌اند «پول کافی» برای تهیه غذای مورد‌نیازشان را ندارند، اندکی بیش از مردان در موقعیت مشابه است: 37درصد در مقابل 33درصد. این شکاف، در سال 2021 بیش از سال 2020 بود؛ زیرا زنان جایگاه خود را از دست دادند؛ اما مردان تا حد زیادی ثابت ماندند.
زنان در سال 2021 نسبت به 2020 -یا در هر مقطعی در دهه گذشته- «استرس، نگرانی، عصبانیت و غمگینیِ» بیشتری داشتند. درواقع، «استرس، نگرانی و عصبانیت» هر‌کدام سه‌درصد درطول یک‌سال افزایش یافت؛ درحالیکه «غم‌واندوه» به‌طور قابل‌توجهی شش‌واحد افزایش نشان می‌دهد. بیش از چهار‌نفر از هر 10 زن گفتند که «نگرانی» (43درصد) و «استرس» (41درصد) را درطول روز قبل از انجامِ نظرسنجی تجربه کرده‌اند. تقریباً از هر سه زن، یک‌نفر «غم» (32درصد) و بیش از یک‌چهارم، «خشم» (26درصد) را تجربه کرده است.
در تنها نزدیک به 50 کشور و منطقه، کمتر از 10درصدِ زنان گفتند که در سال گذشته، آزمایش سرطان داده‌اند. در سراسر جهان، تنها 12درصد از زنان در سال 2021 برای هر‌نوع سرطان طی 12ماه‌گذشته مورد آزمایش قرار گرفتند؛ به‌این‌معناکه بیش از دومیلیارد‌نفر از زنان جهان، آزمایش نشده‌اند.
اعتقاد‌به‌اینکه رفتن نزد متخصص مراقبت‌های بهداشتی «ارزشش» را دارد، در میان زنان با تحصیلات ابتدایی یا کمتر، «کاهش» یافته است. این‌امر در میان زنان با چهار‌سال تحصیلات بالاتر از دبیرستان یا دارای مدرک دانشگاهی (92درصد) نسبتاً «ثابت» باقی مانده؛ و در میان زنانی با تحصیلات ابتدایی یا کمتر، 7امتیاز «کاهش» -از 87درصد به 80درصد- دراین‌زمینه ثبت شده است.