دانستنی‌های سفر به زنجان

زنجان، از بزرگ‌ترین شهرهای شمال‌غرب ایران و مرکز استان زنجان است که قدمت و بافت تاریخی آن همیشه شهره خاص و عام بوده و از‌نظر تاریخی اهمیت بسیار دارد. از‌لحاظ جمعیت، بیستمین شهر ایران به‌شمار می‌رود و به‌دلیل دارابودن معادن فلزی و غیرفلزی بسیار و صادرات غیرنفتی بی‌شمارش، یکی از ثروتمندترین شهرهای ایران است. از شمال به شهرستان طارم و خلخال و میانه، از مشرق به سلطانیه و طارم، از جنوب به خدابنده و ایجرود و از غرب به شهرستان ماه‌نشان محدود می‌شود. این‌شهر از‌نظر آب‌و‌هوایی از شهرهای چهار‌فصل ایران با تنوع آب‌و‌هوایی بالاست و معمولاً تابستان‌های معتدل و زمستان‌های سرد است. واژه زنجان کنونی، تغییر‌یافته کلمه عربی زنگان به‌معنای «پربار» و «پرارزش» است. در نوشته‌ها آمده این‌شهر را «اردشیر بابکان» که بینان‌گذار سلسله «ساسانیان» بود، بنا کرده؛ ازاین‌رو تا‌ زمانی آن‌را «شهین» یعنی «منصوب به شاه» می‌نامیدند. با پا‌گذاشتن به زنجان و نگاهی به این‌شهر می‌توانید متوجه قدمت و اصالت تاریخی آن شوید و آثار تاریخی بسیارزیاد و زیبای این‌شهر گواه همین‌مسئله است. «موزه رختشوی‌خانه» که نوعی موزه مردم‌شناسی در شهر زنجان است، مکان دیدنی و جذابی‌ست که به‌هیچ‌وجه نباید دیدن آن‌را از دست دهید؛ زیرا گذشته دور این‌شهر را با خود به‌دوش می‌کشد. زمانی‌که برای راحتی مردم، شهرداری دست به حرکتی زیبا زد و رختشوی‌خانه‌ای رایگان و شبانه‌روزی احداث کرد که دارای حوضچه‌های متعددی بود تا زنان در مکانی سرپوشیده به شست‌و‌شوی رخت و لباس و ظروفشان بپردازند و از سرما در امان باشند. شاید اینکه طویل‌ترین بازار ایران در زنجان قرار دارد برای بسیاری غیرقابل‌باور باشد ولی این بازار زیبا و تاریخی در دل زنجان قرار دارد و همیشه مالامال از خریدارانی‌ست که نمی‌خواهند دست‌خالی و بدون خریدن سوغاتی این‌شهر را ترک کنند. «پل میربهاءالدین» معروف به «پل کهنه» یکی‌دیگر از آثار تاریخی و زیبای این‌شهر است که در مسیر زنجان به کردستان و روی رودخانه زنجان‌رود واقع شده است. این پل آجری که قدمت آن به زمان «ناصرالدین‌شاه» می‌رسد، در آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده است. «خانه ذوالفقاری» که امروزه با نام «موزه باستان‌شناسی زنجان» شهرت دارد، دارای قدمتی از دوره قاجار و محل حکم‌فرمایی حکمران شهر زنجان بوده و از معماری منحصر‌به‌فردی برخوردار است. عمده شهرت و جذابیت این موزه به وجود اجساد مردان نمکی کشف‌شده در معدن نمک چهرآباد زنجان است. اگر به مکان‌های سنتی علاقه دارید، حتماً سری به «موزه و عمارت دارایی زنجان» که اکنون با نام «موزه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی» شناخته می‌شود، بزنید و با خاطره‌ای جذاب از حضور در‌این‌مکان شهر را ترک کنید. قدمت آن به اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی باز‌می‌گردد و تمامی صنایع‌دستی تاریخی و معروف زنجان را در خود جای داده که دیدن آن‌ها خالی‌از‌‌لطف نیست. زنجان با‌توجه‌‌به تفاوت آب‌و‌هوایی که در فصل‌های مختلف سال دارد را به‌قطع می‌توان چهار‌فصل نامید که در هر فصل، تصاویری خاص را به‌تصویر می‌کشد و ثابت می‌کند از ظرفیت‌های بالای گردشگری برخوردار است. شهر زنجان معمولاً در پاییز و زمستان سرد و پربرف و در فصول گرم، خشک و معتدل است. آنجا هم مثل بسیاری از شهرهای ایران غذاهای محلی و سنتی خاص خود را دارد که گاه این غذاهای خوش‌طعم و بی‌نظیر گردشگران را به‌سمت این‌شهر می‌کشاند. از جمله آن‌ها می‌توان به «شش‌انداز»، «خورش آلوچه و مرغ»، «جغوربغور»، «علم‌سلات»، «کشک بادمجان» و «کوفته» اشاره کرد. علاوه‌بر چاقو؛ مرسوم‌ترین سوغاتی‌های زنجان، ظروف مسی، فرش و گلیم و چاروق است که از معروفیت خاصی برخوردارند. مسگری، گلیم‌بافی، ملیله‌کاری، ورشو‌سازی، نقره‌سازی و تذهیب از صنایع‌دستی دیگر زنجان هستند که آن‌ها را می‌توانید از فروشگاه‌های صنایع‌دستی زنجان و بازار بزرگ زنجان تهیه کنید.

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه