دانستنی‌های سفر به شوشتر

«شوشتر» یکی از تاریخی‌ترین شهرهای ایران به‌شمار می‌رود که در استان «خوزستان» در دامنه‌های «زاگرس» قرار گرفته و ازنظر جغرافیایی؛ از شمال به گتوند، از شرق به مسجد‌سلیمان، از جنوب به اهواز و از غرب به شوش منتهی می‌شود. از‌لحاظ آب‌و‌هوایی؛ تابستان‌های گرم و زمستان‌های معتدل مدیترانه‌ای دارد و به‌این‌جهت، بهترین زمان سفر به آنجا فصل بهار است. شهر باستانی شوشتر، از شهرهای ارزشمند تاریخی ایران است که میراث تاریخی فراوانی را در خودش جای داده. در شوشتر زیبایی‌های متعددی وجود دارد که وقتی پایتان را داخلش گذاشتید، مناطق و مناظر زیبای طبیعتش، انرژی روحتان را دوچندان می‌کند. این‌شهر، 15 اثر باستانی دارد که تحت‌عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» در «میراث جهانی یونسکو» ثبت شده و از زیباترین و تاریخی‌ترین شهرهای ایران به‌حساب می‌آید. شما می‌توانید با سفر به شوشتر، آبشار و آسیاب‌های آبی شوشتر؛ که مجموعه‌ای ارزشمند با‌عنوان «بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی» مطرح شده، «پل شادروان» که یکی از قدیمی‌ترین پل‌های جهان است، «مسجد جامع شوشتر» که مسجدی تاریخی و زیبا مربوط به صدر اسلام است، «پل‌بند لشگر» که سالم‌ترین پل‌بند به‌جا‌مانده از دوران ساسانی‌ست، «بند میزان» که سدی دست‌ساز از دوره ساسانی‌ست، «خانه مستوفی»، «خانه مرعشی» و «قلعه سلاسل» را مشاهده کنید. غذاهای خوش‌طعم خوزستان طعم ماندگاری دارند که مدت‌ها از خاطرتان نمی‌رود و شوشتر نیز از آن‌ها بی‌نصیب نیست. «آش غلغل»، «سیرباقله»، «بورانی باقلا‌سبز تازه» و ... تنها چند نمونه از غذاهای محلی آن به‌حساب می‌آیند. خرید دراین‌شهرِ جنوبی، یکی از لذت‌های سفر به شوشتر است؛ همچون صنایع‌‌دستی و غذاهای محلی فراوانی دارند که هرکدام به‌نوبه‌خود خاص و غذاها هم خوش‌طعم‌اند. نساجی سنتی، احرام‌بافی، سجاده‌بافی، جاجیم‌بافی، زیورآلات سنتی و سفال‌گری، صنایع‌دستی آنجا را تشکیل می‌دهند. کلوچه، زردک، ارده، حلواشکری، حلوا کنجدی، حلوا قبیط و ... نیز از سوغات خوراکی شهر به‌حساب می‌آیند. شوشتر، موقعیت ویژه‌ای در «جلگه خوزستان» دارد و رودخانه‌های بزرگ «کارون» و «دز» از این‌شهرستان عبور می‌کنند. «رودخانه دز» از غرب شوشتر عبور می‌کند و مرز شوشتر را با شوش می‌سازد؛ اما «رودخانه کارون» پس از عبور از کوه‌های زاگرس و گذر از «سد گتوند» وارد «دشت عقیلی» شده و از تنگه‌ای بین کوه‌های «فدلک» و «کوشکک» می‌گذرد و به‌طور‌کامل در «جلگه خوزستان» جاری می‌شود. طبق گفته تاریخ‌نویسانی؛ از‌جمله «حمزه اصفهانی» شوشتر به‌معنای «خوب‌تر» است؛ و چون شهر شوش رو‌به‌ویرانی می‌رفت، در شش‌فرسنگی بنا شد که خوش‌آب‌و‌هوا‌تر و حاصلخیزتر از شوش بود و آن‌را شوشتر؛ «از شوش بهتر» نامیدند. ایستگاه راه‌آهن شوشتر و خط راه‌آهن شوشتر-هفت‌تپه به‌طول 60‌کیلومتر در تاریخ 5 خرداد‌ماه ۱۳۹۲ افتتاح شد. این راه‌آهن روزانه در مسیرهای مشهد و تهران جابه‌جایی دارد. به‌دلیل فراوانی آرامگاه‌های بزرگان مذهبی، شوشتر با نام «شهرِ چهل‌پیر» نیز شناخته می‌شود. بیش از نیمی از آثار ملی ثبت‌شده در «خوزستان» در شوشتر قرار دارد و در چند‌سال‌اخیر، شوشتر بیشترین جلب گردشگر را نسبت به سایر شهرهای این‌استان دارا بوده‌ است. در شوشتر از‌لحاظ به‌کارگیری از هنر سنگ‌تراشی و آجر‌چینی در معماری بافت قدیم و در «مجموعه آسیاب‌های آبی» ابداعات ویژه‌ای دیده می‌شود. شوشتر به‌عنوان یکی از شهرستان‌های تاریخی ایران، قدمتی طولانی داشته و بیشتر سازه‌ها و بناهای آن به دوره ساسانیان و صفویان برمی‌گردد؛ بناهایی که با هنرمندی و ظرافت تمام ساخته و حالا به یکی از دیدنی‌های تاریخی شوشتر تبدیل شده‌اند.

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه