جهانی بیخشونت؛ رؤیایی دستنیافتنی
جهان عاری از خشونت؛ جهانی که با مشاهده اخبار هرروزه از چهارگوشه این کره خاکی، بهنظر رویایی دستنیافتنیست. خشونت، حتی معنای لغوی خود را از دست داده و آنقدر ابعاد گستردهای پیدا کرده که مرور اتفاقاتی که در گوشه و کنار جغرافیای خاکی و آبی به نابودی نسلها و انسانها و حتی طبیعت و حیوانات میانجامد، شکلی از «توحشی ترسناک» بهخود گرفته است؛ بهطوریکه مثلاً Gulfnews در گزارشی در 20 ژوئن سال 2016 اعلام کرد: «تأثیر اقتصادی خشونت بر جامعه آمریکا بیشاز 13.6تریلیوندلار است که درواقع، 13.3درصد از تولید ناخالص جهان یا کل فعالیتهای اقتصادی در سال 2015-2016 میشود!» این تنها نمونهای از آمارهاییست که هرروز و ازسوی مراکز تحقیقاتی و منابع خبری درباره روند تأسفبار خشونت در چهارگوشه جهان و هزینههایی که بابت آنها میپردازیم، منتشر میشود؛ جهانی که قرار بوده محلی امن برای ورود نسلهای آینده باشد و در مسیر پیشرفت و تعالی قدم بردارد. در همین منبع آمده است: «ایجاد بسترهای مناسب برای ثبات صلح و امنیت در 81 کشور در سالهای اخیر، بسیار امیدبخش است؛ اما وقتی میبینیم 79 کشور در جهان در مسیر نابودی ناشی از خشونتهای مختلف مانند جنگ و تروریسم قرار دارند، چندان جای خوشحالی عمیقی برجای نمیماند!» براساس آنچه در سایت «مرکز کنترل بیماریها و پیشگیری جهان» موسوم به CDC آمده است؛ سالانه بیشاز 1.6میلیوننفر در سراسر جهان دراثرِ خشونتهای مختلف از دنیا میروند. در ادامه مطلب این سایت آمده است: «خشونت، یکیاز علل اصلی و غالب در مرگ انسانهای 15 تا 44ساله در دنیاست که بیشاز 90درصد اینموارد هم در جوامعی با درآمدهای کم یا متوسط روی میدهد». البته فقر و مسائل اقتصادی تنها عوامل بروز اشکال خشونت در کشورها نیستند و بروز این پدیده، زمینههای بسیار دارد که بسته به نوع خشونت باید موردبررسی قرار گیرند؛ مثلاً در گزارش «مرکز بهداشت جهانی» موسوم به WHO تنها در زمینه خشونت روانی علیه کودکان آمده است که طی بازه زمانی سال 2015 تا 2016 بیشاز یکمیلیارد کودک در نقاط مختلف جهان، مورد انواع آزارهای جسمی و روحی قرار گرفتند که آمار وحشتناکیست یا در گزارش «بانک جهانی» بهتاریخِ 25 نوامبر 2015 اشاره شد که 38درصد زنانیکه به قتل میرسند، توسط همسر یا یکی از نزدیکان و آشنایان کشته شدهاند! نمونههایی ازایندست آمار تکاندهنده در دهه اخیر بهکرات منتشر میشود که ازنظر روانی تأثیر عمیقی بر روحیه شنوندگان خود میگذارد. وقتی Global Peace Index در سال 2016 گزارش کرد که تنها 69 کشور در جهان در یکسال منتهی به این آمار تجربه حادثه تروریستی نداشتهاند، بهنظر میآید در دنیایی کاملاً ناامن بسر میبریم. آیا ازآنروزتاکنون، وضعیتی بهتر را شاهدیم؟ بههمینعلت دوم اکتبر هرسال مصادف با زادرروز «ماهاتما گاندی»؛ رهبر سیاسی و معنوی هندیها که ملت «هند» را در راه آزادی از استعمار امپراتوری «بریتانیا» رهبری کرد، بهعنوان روز جهانی «دنیای بیخشونت» نامیده میشود. «گاندی» درطول زندگیاش استفاده از هرنوع ترور و خشونت برای رسیدن به مقاصد را رد میکرد. فلسفه «بیخشونتی» او که خودش نام «ساتیاگراها» (در سانسکریت بهمعنای تلاش و کوشش برای رسیدن به حقیقت) را بر آن نهاده بود، بر بسیاری از جنبشهای مقاومت بیخشونت در سراسر جهان و تابهامروز تأثیر گذاشته است. سرانجام در 15 ژوئن سال 2007، «سازمان ملل متحد» بهمناسبت سالروز تولد وی، 2 اکتبر را در تقویم رسمی جهان بهنام «روز عاری از خشونت» ثبت کرد.