دریچه

شاهکاری از ذوق و خلاقیت در هنرهای دستی زنان کردستان

صنایع دستی، شاهکاری از ذوق و خلاقیت در رنگ‏آمیزی و طرح است، که امروزه به اشتغالی سودآور برای زنان کردستانی مبدل گشته است. به گزارش آفتاب دل، استان کردستان از دیرباز مهد پرورش صنایع دستی بوده است که زبانزد عام و خاص در تمام نقاط جهان بوده، صنایع دستی که زنان پا به پای مردان در این هنر افتخار آفرین بوده و هنوز هم که هنوز است در گوشه و کنار این شهر و در ویترین مغازه فروشان خودنمایی می کند. هنرهای دستی از دیرباز در کردستان رواج داشته و در قدیم بیشتر مایحتاج زندگی و ابزار کار مردم در خانه تولید می‏شده است، هنرهایی چون آهنگری، مسگری، قالی و گلیم‏بافی، موج‎بافی و سجاده‎بافی، نازک‎کاری باچوب، ساختن ابزار چوبی نظیر: قاشق، ملاقه و کاسه و شانه و...، ساخت اُرُسی و درب‏های چوبی، خراطی، گیوه و کلاش‎دوزی، نمدمالی، کوزه‎گری، سفال‎گری، سفال‎گری، خاتم‎کاری، پارچه‎بافی، زیورآلات، منجوق‏دوزی، حصیر و سبد و ساخت آلات موسیقی و ... رواج داشته که امروزه نیز با پیشرفت صنعتی و ابداع صنایع و ابزار آلات جدید، برخی از این هنرهای سنتی رایج است که هم مصرف محلی دارد و هم مصرف صادراتی و تزیینی. در این جا به اجمال به معرفی هنرهای سنتی پرداخته می‏شود که کم‏کم رو به فراموشی است. هنرهایی که روزگاری سوغات این خطه بوده و تمامی مردم جهان به خصوص جهانگردان، کشور بزرگ ایران را با این نوع هنرهای سنتی می‏شناسند. از دیرباز فرش‎های کردستان به‎خصوص سنندج و بیجار در جهان مشهور بوده‏اند . قالی سنندج حاصل دسترنج زنان و دختران است و در گذشته قالی‎بافی صرفأ کار زنان بوده است. به دستگاه فرش‎بافی در سنندج (ته‎ون) و به فرش‌باف (ته‌ونه‎گه‌ر) می‏گویند. حتی به دار کشیدن و بر پا ساختن دستگاه نیز کار زنان بود و در هر محله‏ای یکی از این زنان استاد وجود داشت که در مقابل اخذ مبلغی قالی را بردارد. موج یا رختخواب پیچ از دیگر کارهای دستی مردم کردستان محسوب می‎شود. موج‌یا رختخواب‌پیچ‌بیشتر در مناطق‌روستایی‌و کما بیش‌در مناطق‌شهری‌مورد استفاده‌است‌. از موج‌در ماه‌های‌سرد سال‌به‌عنوان‌روانداز استفاده‌می‌شود. موج را به صورت چهار قطعه باریک در کارگاه‎ها می‎بافند، سپس این چهار قطعه را به هم می‏دوزند تا رختخواب پیچی مربع به دست آید. از موج برای روی کرسی نیز استفاده می‏کنند. جانماز یا سجاده‌تولید دیگر کارگاه‌موج‌بافی‌است‌که حاصل دست زنان کردستان می‏باشد. این‌بافته،‌چنان‌که‌از نام‌آن‌برمی‌آید، زیراندازی‌برای‌ادای‌نماز است‌که‌ همیشه‌پاک‌و منزه‌نگه‌داشته‌می‌شود و پس‌از انجام‌نماز جمع‌می‌شود. ‌شال بافی، ازجمله هنرهای خانگی است که توسط زنان تولید می‌شود که در گذشته نمادی از اصالت فرهنگ بومی منطقه‎ی کردستان شناخته می‌شده‌و یکی از هنرهای اصیل و سنتی مردم این خطه بوده است. اما متأسفانه این هنر صنعتی مدت‌هاست که رو به زوال است. بر مسئولان فرهنگی کشور واجب است که به جستجوی این شاهکارهای صنعتی برآیند و به جای هر گونه بدعت‏گزاری زیانبار و بدون زمینه در طرح‌ها و رنگ‏ها به نمونه‏های گذشته توجه کنند. درواقع، صنایع دستی، شاهکاری از ذوق و خلاقیت در رنگ‏آمیزی و طرح است و گاه بیننده حیرت می‌کند که چرا این صنایع دستی دیگر جدی گرفته نمی‎شوند و رو به فراموشی‎اند.

 

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه