ترومای کودکان غزه بهروایت «گاردین»
امیرمحمد سهرابی در مطلبی بهتاریخ 3 دیماه 1403 در ایسنا از قول رسانه انگلیسی در گزارشی به کودکان فلسطینی در غزه پرداخته که در جریان حملات و تجاوزات رژیم صهیونیستی، دچار آسیبهای روحی شده و ترس و اضطراب بر آنها غلبه کرده. درحالیکه جنگ نسلکشی رژیم صهیونیستی وارد چهارصد و چهلوچهارمین روز خود شده است، اشغالگران مرتکب کشتار جدیدی در حق غیرنظامیان فلسطینی بهویژه کودکان در شمال نوار غزه شده و چندین منزل را دراینمنطقه هدف قرار دادند. «گاردین» در گزارشی بااشارهبه وضعیت کودکان غزه که بیش از ۱۴ماه متحمل تجاوزات وحشیانه رژیم صهیونیستی بودهاند، مینویسد: «کودکان فلسطینی علائم زیادی دارند و ترومای آنها بهشکلهای متفاوتی دیده میشود. آنها بهقدری به والدین خود وابسته شدهاند که حتی حاضر نیستند چادری را که در آن زندگی میکنند ترک کنند. اضطراب شدید و ترس بر آنها غلبه کرده یا بیشازحد به سرویس بهداشتی میروند یا دچار بیاختیاری ادرار شدهاند». این روزنامه انگلیسی بهنقلاز «ابراهیم» و دیگر افسران حفاظت اضطراری خط مقدم که برای سازمان مستقل «کودکان جنگ» فعالیت میکنند، میافزاید: «کودکان فلسطینی نمیخواهند در فعالیتها شرکت کنند. آنها نمیتوانند بخوابند و در تغذیه خود مشکلاتی دارند؛ حتی کودکان به درجهای از جنون میرسند که بهدلیل تروماهای شدید قادر نیستند با اعضای خانواده خود ارتباط برقرار کنند. برخیازآنها بسیار خشمگین و پرخاشگر شدهاند و بعضاً با مشکلات دیگری ازجمله لکنت مواجه هستند». محمد؛ افسر پاسخ اضطراری اخیراً کودکی را مشاهده کرده که شدیداً آسیب روحی دیده است و کودکان مشابه او کم نیستند. این پسر در گوشهای از یک پناهگاه شلوغ که حدوداً ۳۰۰۰نفر را در خود جای داده، مشاوره تخصصی دریافت میکند. «محمد» ازطریق تماس ویدئویی به این روزنامه گفت: «این کودک صرفاً با نقاشیهایش میتواند ارتباط برقرار کند. او ششسال دارد و بهدلیل ترس ناشی از جنگ، قادر به صحبت نیست. برای هرکس تصور چنین موقعیتی دشوار است». کودکانی هم هستند که در بمبگذاریهای رژیم صهیونیستی والدین خود را از دست دادهاند و طبق آمار «یونیسف» درحالحاضر ۱۷هزار کودک بدون همراه در غزه زندگی خود را سپری میکنند و درمعرض تهدیدهای بیشماری قرار دارند. ابراهیم آنچه را که دیده بدینشکل روایت میکند: «روزی نبوده که با یک یا دو بچه یتیم ملاقات نداشته باشم. اخیراً با سهنفر آشنا شدم. ساعت یک صبح آنها را در خیابان پیدا کردیم. در زمان جنگ و با تمامی خطرات و تهدیدهای اطرافشان، حتی خطرات ناشی از سگهای ولگرد در خیابانها». محمد نیز بهنوبهخود میگوید: «ما دومیلیوننفر در ۲۰درصد غزه زندگی میکنیم. اینشرایط بهخصوص در زمستان دشوار است. اکثر آنها در چادرها و در موقعیتهای مالی بسیارسخت زندگی میکنند و بهدلیل تجهیزات کم پزشکی، زنان و کودکان بیشترین آسیب را متحمل میشوند. هیچجا در غزه امن نیست و واژهها قادر به توصیف آنچه در غزه رخ میدهد، نیستند». نیدا؛ دستیار فنی اورژانس که هرروز با زنان و کودکان کار میکند، میگوید: «بدون خدماتی که ما ارائه میدهیم، بهویژه خدمات روانشناختی برای زنان و کودکان، شرایط بسیاری از اینافراد در مقطعی به جنون واقعی تبدیل میشود. کودکان از سوءتغذیه شدید رنج میبرند و نمیتوانند به غذا دسترسی داشته باشند. آنها بسیارلاغر و نحیف شدهاند». او تأکید میکند زنان بار سنگین این جنگ را بهدوش میکشند و درعینحال سعی میکنند از فرزندان خود مراقبت کنند. آنها مجبورند غذای کمی را روی آتش برای فرزندانشان تهیه کنند. سازمان ملل درمورد افرادیکه در پناهگاههای موقتی مخاطرهآمیز زندگی میکنند که شاید در زمستان زنده نمانند، هشدار میدهد. این سازمان با بهروزرسانی اطلاعات اعلام کرد که دستکم ۹۴۵هزارنفر به تجهیزات زمستانی نیاز دارند که در غزه «بسیارگران» شده. سازمان ملل همچنین نگران است که بیماریهای عفونی که در زمستان گذشته افزایش یافت، در بحبوحه افزایش سوءتغذیه مجدداً افزایش یابد. «لوئیز واتریج» یکی از سخنگویان آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) میگوید: «آنروا برای کمک به مردم غزه در زمستان برنامهریزی میکند اما این کمکها حتی نزدیک به کافی هم نیست».