«فیزیک کلاسیک»؛ زیباییاندام بهشکل کلاسیک
بادی کلاسیک یا فیزیک کلاسیک چیست و چه ویژگیهایی دارد؟ تفاوت فیزیک کلاسیک با سایر رشتههای بدنسازی چیست؟ در مسابقات فیزیک کلاسیک چهچیزهایی اهمیت دارد؟
دنیای بدنسازی برای کسانیکه به بدنهای عضلانی و متناسب علاقهمندند و تمایلی به درشت و حجم زیاد بدن ندارند، رشتههای دیگر بدنسازی مثل بادی کلاسیک را پیشنهاد میکند. این رشته ورزشی تأکیدی بر ساخت اندامی حجیم و درشت ندارد. ورزشکاران اینرشته میتوانند بهصورت حرفهای تمرین کنند. همچنین در مسابقات مربوطبهآن هم شرکت داشته باشند. در فیتامین دراینباره میخوانیم: فیزیک کلاسیک یا بادی کلاسیک چیست؟ میتوان گفت رشته (Classic Physique) یا همان بادی کلاسیک یک رشته جدید در بدنسازی است. بادی کلاسیک در سال ۲۰۱۶ توسط کمپانی المپیا نیز معرفی شد و «دنی هستر» ۴۱ ساله اولین قهرمان اینرشته شد. دراینرشته بدنسازان تمرینات حجم و عضلهسازی انجام میدهند، اما هدف اصلی در بادی کلاسیک برخلاف رشته پرورشاندام، درشت و حجیمسازی عضلات نیست؛ بلکه نکته مهم دراینرشته زیباییاندام و جذابیت بصری آن است؛ بنابراین بیشترین تمرکز بر روی زیباسازی بدن و زندهکردن بدنسازی کلاسیک وجود دارد. اینرشته برای آقایانی مناسب است که قصد دارند بهصورت حرفهای و عضلانی بدنسازی را انجام دهند، اما نمیخواهند مثل بدنسازان رشته پرورشاندام، بدنی درشت و حجیم داشته باشند. رشته بادی کلاسیک بر روی تناسب عضلات و تقارن آنها تأکید دارد و بهتفکیک عضلاتی که موجب زیبایی بدن میشوند هم میپردازد. بهطورخلاصه در رشته بادی کلاسیک تمرکز بر تناسب و زیبایی بدن در کنار قدرت عضلانی است. درباره تفاوت فیزیک کلاسیک و بادی کلاسیک باید گفت: فیزیک کلاسیک و بادی کلاسیک درواقع یک رشتهٔ ورزشی هستند و تفاوتی با هم ندارند ولی با عنوانهای بادی کلاسیک و فیزیک کلاسیک شناخته میشوند و از هر دو اصطلاح برای نامگذاری آنها استفاده شده است. پس شما هرجاکه نام فیزیک کلاسیک را شنیدید یادتان باشد که منظور همان بادی کلاسیک است. میتوان گفت که بادیبیلدینگ معروفترین رشتهٔ بدنسازی بهحساب میآید؛ اما اینرشته چه تفاوتی با رشتهٔ فیزیک کلاسیک دارد؟ بادیبیلدینگ یا پرورشاندام یکی از مهمترین رشتههای بدنسازی است که با تمرینات بدنسازی سنگین و رژیمهای غذایی سختگیرانه، ورزشکار را تبدیل به یک بدنساز عضلانی میکند. بدنسازان حرفهای پرورشاندام بهدلیل داشتن بدنهای خیلی حجیم و بزرگ (که از دید برخی شاید نازیبا باشد) و گاهی استفاده از داروهای هورمونی مانند آستروئیدها موردنقد و سرزنش قرار میگیرند. در مسابقاتی که برای رشته بادیبیلدینگ برگزار میشود؛ شرکتکنندگان براساس وزن دستهبندی میشوند؛ بنابراین افرادی با قد کوتاهتر شانس بیشتری برای موفقیت دارند. چون امکان نمایش عضلات در فرد کوتاهقد بیشتر است. درحالیکه در رشته فیزیک کلاسیک، شرکتکنندگان براساس دو فاکتورِ قد و وزن دستهبندی میشوند. معیار داوری در رشته بادیبیلدینگ، عضلات بسیار حجیم و گرد، بالانس خوب بدن و کات عضلانی خوب است، درحالیکه در رشته فیزیک کلاسیک یا بادی کلاسیک، داوری برحسب عضلات کشیده، کات عمقی، تناسب و زیباییاندام و وکیوم شکم ورزشکاران با عضلات حجیم است. درنتیجه در رشته بادیبیلدینگ معمولاً تیپ بدنی آندومورفها موفقتر هستند و در رشته بادی کلاسیک تیپهای بدنی اکتومورف و مزومورف شانس بیشتری برای موفقیت دارند. حال این پرسش مطرح میشود که تفاوت فیزیک و فیزیک کلاسیک (بادی کلاسیک) در چیست؟ رشته فیزیک یک دسته کاملاً جدید در مسابقات بدنسازی است و در سال ۲۰۱۳ معرفی شد. در رشته فیزیک داوران به ویژگیهایی مانند ورزیدگی عضلات و زیباییاندام ورزشکاران توجه زیادی دارند. بهعبارتدیگر دراینرشته بیشترین تمرکز بر روی بدنی با ساختار جذاب و نسبت چشمگیر عرض شانه به کمر است. بهاینترتیبکه هرچه ورزشکار عرض شانهاش بیشتر و عرض کمرش کمتر باشد، امتیاز بیشتری دریافت میکند. پرورش عضلات بازوها، سرشانه، سینه، پشت و ساق در رشته فیزیک اهمیت دارد. بدنسازان فیزیک در مسابقات از شلوارکی که تا سر زانوی آنهاست؛ استفاده میکنند، بنابراین اهمیت زیادی به پرورش عضلات چهار سر ران داده نمیشود؛ چون اینقسمت زیر لباس قرار میگیرد و پنهان است. در رشته فیزیک نمایش T و V بدن از اهمیت بالایی برخوردار است و تقارن در عضلات شکمی و مورب شکمی نمایان است. در مسابقات مربوط به رشته فیزیک، ورزشکاران براساس قد دستهبندی میشوند، درحالیکه همانطورکه گفته شد دستهبندی در فیزیک کلاسیک براساس قد و وزن است. مسابقات فیزیک کلاسیک یک بخش جدا در بین دیگر مسابقات بدنسازی است که با دیگر رشتهها کمی متفاوت است. در مسابقات فیزیک کلاسیک تأکید و تمرکز اصلی روی تقارن، توازن و زیبایی بدن ورزشکاران است. دسته فیزیک کلاسیک توسط کمیته ملی فیزیک (NPC) و فدراسیون بینالمللی بدنسازی و تناسباندام (IFBB) معرفی شده تا فرصتی به ورزشکارانی بدهد که دوست دارند بدنسازی کنند اما بهدنبال ظاهری کلاسیک و زیبا هستند و علاقهای به ساختن بدنهای خیلی درشت و بزرگ ندارند. معیار اصلی مسابقات فیزیک کلاسیک، تناسب و زیبایی بدن ورزشکاران است؛ مثلاً زیبایی عضلات بالاتنه و نسبت سرشانه به دور کمر بسیارمهم است! بههمینعلت شرکتکنندگان در دسته فیزیک کلاسیک، شورتهای بلند تا روی زانو میپوشند تا تمرکز اصلی چشم داوران و بینندگان، روی نسبت شانه به کمر باشد. هیکل ایدئال برای رشته فیزیک کلاسیک، عضلات ورزیده با خطوط نمایان است اما خبری از عضلات بسیار حجیم و خشک نیست. قوانین مسابقات فیزیک کلاسیک خیلی پیچیده نیست، بلکه یک سری معیارهای مشخص دارد؛ ازجمله: دراینمسابقات، تأکید کمتری بر حجم عضلانی (نسبت به سایر مسابقات بدنسازی) وجود دارد و بیشتر بر تناسب و تقارن بین عضلات و زیبایی کلی بدن تمرکز میشود. دو طرف بدن باید متقارن باشند؛ بهاینمعناکه هیچیکاز بخشهای بدن نباید ازلحاظ اندازه یا شکل با طرف دیگر بدن متفاوت باشد. فیگورها و نحوه نمایش بدن باید مطابق با سبک کلاسیک باشد. نحوه حضور در صحنه، اعتمادبهنفس و اجرای درست فیگورها بسیار موردتوجه داوران است. جالباینکه حتی مدل مو و طرح شورت ورزشکار هم مهم است! بدن نباید بیشازحد خشک، رگدار، یا دارای عضلات بسیار درشت زیاد شبیه به مسابقات بدنسازی باشد. اندام ورزشکار باید شکل V و کمر باریک باشد. بهاینمعناکه عضلات سرشانه و زیر بغل پرورش یافته اما کمر ورزشکار باریکتر است. موارد غیرقابلپذیرش عبارتاند از کمر ضخیم و عدمرعایت شکل V بدن، فرم کلی بدن که بهجای زیبایی و ظرافت، حجم بیشازحد زیاد و گرد گرفته باشد، نبود تناسب یا انحنای مناسب در عضلات ران، عدمتعادل بین بخش بالایی و پایینی بدن یا عدمتقارن بین عضلات دو طرف بدن، استفاده از شورت نامناسب (خیلیکوتاه یا خیلیبلند)، شرکتکنندگان لازم است ۴ فیگور اصلی را اجرا کنند که شامل جلو، پشت، چپ و راست است. درباره اینرشته در سایت مجله اینترنتی وزنش نیز میخوانیم: ورزش فیزیک کلاسیک نهتنها به تقویت عضلات و بهبود ترکیب بدنی کمک میکند، بلکه به تقویت استقامت، افزایش میزان سوختوساز در بدن و بهبود سلامتی عمومی نیز کمک میکند. این ورزش معمولاً برای همهٔ افراد قابلانجام است و نیازی به تجهیزات پیشرفته و گرانقیمت ندارد، بههمیندلیل بهعنوان یکی از رشتههای بدنسازی محبوب شناخته شده است. بهطورکلی، ورزش فیزیک کلاسیک بهعنوان یکی از رشتههای بدنسازی محبوب، با تمرکز بر روی ترکیب بدنی زیبا و انعطافپذیری، امکان شرکت در مسابقات بدنسازی فیزیک کلاسیک و بهدستآوردن جوایز مختلف را فراهم میکند. بهعلاوه، انجام این ورزش برای تقویت عضلات، بهبود ترکیب بدنی، افزایش سوختوساز و بهبود سلامتی عمومی بسیارمفید است. قهرمانان بسیاری در رشته بدنسازی فیزیک کلاسیک وجود دارند، اما برخی از برترینهای آن عبارتاند از ستیون لورنس: ورزشکار بریتانیایی که سهبار در مسابقات بدنسازی فیزیک کلاسیک جایزه یکم را بهخود اختصاص داده است. فرانک زین: ورزشکار آمریکایی که بهعنوان پدر بدنسازی فیزیک کلاسیک شناخته میشود و در سال ۱۹۷۹ برای اولینبار به مسابقات بدنسازی رفت. دیوید هنری: ورزشکار آمریکایی که در سال ۲۰۱۹ مسابقات بدنسازی فیزیک کلاسیک مسترز آمریکایشمالی را برنده شد. کریس بامستر: ورزشکار آمریکایی که در سال ۲۰۲۰ مسابقات بدنسازی فیزیک کلاسیک آمریکایشمالی را برنده شد.