کرونا چگونه تنور پلتفرم‌های پخش زنده را گرم کرد؟
شهلا اسلامی
رسانه‌های سنتی مانند تلویزیون که پیش‌تر دچار اُفت محبوبیت و نیز کاهش بیننده و دراثرِ‌آن، کم‌شدن تبلیغات و درآمدِ ناشی‌ازآن شده بودند، درپیِ شیوع کروناویروس بازهم شوک دیگری را تجربه کرده‌اند و اوضاع اقتصادی‌شان، تشدید این روندِ بد را شاهد بوده است. در سطح بین‌المللی، درآمد رسانه قاب کوچک با شش‌درصد کاهش نسبت به سال 2019 مواجه بود؛ درحالی‌که رسانه‌های برخط مبتنی‌برنت که تعدادشان دراین‌سال‌ها روبه‌افزایش نهاده، به‌ثمررسیدنِ قابلِ‌توجه سود را جشن گرفته‌اند. به‌روایتِ گزارش اخیر
Statista Advertising & Media Outlook؛ پیش‌بینی می‌شود که تا پایان سال جاری میلادی، میزان عایدی رسانه‌های آنلاین ویدئویی (البته نمونه‌های مطرح با مخاطبین جهانی)، نسبت به سال قبل، رشدی 11درصدی را به‌ثبت برسانند. بنابراین‌گزارش که به‌تاریخِ 18 سپتامبر 2020 انتشار یافته؛ عمده سود پیش‌بینی‌شده از به‌اشتراک‌گذاری تاک‌شوها، فیلم‌ها، سریال‌ها، مستندها و سایر سرگرمی‌هایِ مشابه، در پلتفرم‌های مدرن به‌خاطرِ استقبال آسیایی‌ها و به‌ویژه اقتصادهای نوظهور دراین‌جغرافیا نظیر «هند» است که حالا می‌خواهند رقبایی سرسخت برای جریان مرسوم و قدیمیِ پخش محصولات فرهنگی و هنری را در کشورهای خود ایجاد کرده و آن‌ها را گسترش دهند؛ روندی که در یکی،دوسالِ‌اخیر در کشور خود ما نیز با مدیاهایی مانند «آپارات»، «نماشا» و ... و به‌خصوص «فیلیمو» و «نماوا» باب شده است. البته هنوز خیلی مانده تا این رسانه‌های نوپا بتوانند با رقبای گردن‌کلفتی همچون «یوتیوب» حتی وارد گود رقابت شوند یا به نمونه‌های حرفه‌ای‌تر به‌جهتِ ساخت و عرضه فیلم، سریال و انیمیشن نظیرِ «نتفلیکس» تنه بزنند؛ اما به‌هرحال درحدواندازه بازار داخلی، توانسته‌اند تهدیدی به‌جهتِ کسب درآمد برای رسانه‌های سنتی در جامعه خویش محسوب شوند. این گزارش نشان می‌دهد که «اندونزی» دراین‌امر کشوری فعال‌تر بوده و جریان عرضه هنرِ آنلاین در آنجا با اختلافی بسیار، از شیوه‌های قدیمی، پیشی گرفته است. اگر بخواهیم این‌ماجرا در سطح قاره‌ای بررسی کنیم؛ کمترین نرخ سرعت رشد را در اروپا با 9.1درصد شاهدیم که درمقایسه‌با 12.7درصدِ آسیا، حکایت از فاصله‌ای قابلِ‌تأمل دارد. «رسانه جاری» (Streaming Media) به آن‌دسته از محتوای چندرسانه‌ای گفته می‌شود که هم‌زمان با ارسالش ازطرف فرستنده محتوا، توسط گیرنده محتوا قابل‌نمایش است؛ به‌بیانی، گیرنده محتوا نیاز ندارد که ابتدا تمام محتوا را بارگیری کند تا بتواند آن‌را نمایش دهد؛ بلکه فرستنده می‌تواند محتوا را به‌صورت جاری ارسال یا به‌اصطلاح «استریم» کند.