علی کریمی؛ «جادوگر» محبوب مردم
محمد‌علی کریمی پاشایی با نام «علی کریمی» به‌عنوان فرزند سوم یک خانواده با اصالت لاهیجانی در 17 آبان‌ماه 1357 در کرج به‌دنیا آمد. او دو برادر بزرگ‌تر و یک خواهر کوچک‌تر از خود دارد. پدرش ولی‌الله کریمی فوتبالیست محلی و مادرش آب‌بند پاشاکی خانه‌دار است. او تا مقطع دیپلم تحصیل کرد؛ اما از 12سالگی پا‌به‌توپ شد تااینکه با پرسپولیس درخشید و در تیم ملی لقب «جادوگر» را گرفت و سپس به‌عنوان «مارادونای آسیا» مشهور شد. او با 178سانتی‌متر قد در پست هافبک نجومی بازی میکرد و 38 گل ملی هم دارد. مادرش می‌گوید: «علی پر‌جنب‌و‌جوش و سرشار از انرژی، فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایه‌ها و خانه‌مان را شکسته است». علی فوتبال خود را از سال 1369 در 12سالگی با تیم نوجوانان باشگاه نفت تهران آغاز کرد جایی که برادر بزرگ‌ترش فرشید یک‌سال پیش از او در آن بازی میکرد. بعد از چند تغییر باشگاه به فتح تهران رفت؛ جایی که ابتدا در رده جوانان بازی میکرد تااینکه سال 1375 در 18سالگی به تیم بزرگ‌سالان راه یافت و به‌مدت دو فصل به‌عنوان خدمت سربازی خود را در‌این‌تیم سپری کرد. کریمی بعد از توافق با پرسپولیس از خرداد‌ماه 1377 زمان مربیگری ایویکا مت کوویچ به پرسپولیس پیوست و در 22 شهریور‌ماه این‌سال مقابل پلی اکرین اصفهان به میدان رفت. او اولین گل خود با پیراهن پرسپولیس را درمقابل سایپا در تاریخ 10 مهر‌ماه 1377 به‌ثمر رساند و یک‌روز بعد از‌سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد. علی کریمی را به‌جرئت می‌توان یکی از محبوب‌ترین و ماندگارترین چهره‌های تاریخ فوتبال ایران به‌شمار آورد که فارغ از مرز‌بندی‌های قرمز و آبی طرفداران بسیاری دارد. علی کریمی در سال 1378 در 21سالگی با سحر داوری ازدواج کرد که ثمره این زندگی یک دختر به‌نام «هیما» و دو پسر به‌نام «هاوش» و «هیرسا» است. او بسیار خانواده‌دوست است و خودش می‌گوید: «عاشق خانواده‌ام هستم و رابطه دوستانه‌ای با بچه‌هایم دارم و بیشتر با هم رفیق هستیم تا پدر و فرزند. خانواده نعمت بزرگی‌ست و بدون خانواده زندگی محال است». علی سال 1380 به الاهلی امارات پیوست و همان سال به‌عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد و در چهارسال حضور خود در این تیم با 69 بازی 45 گل به‌ثمر رساند. این درخشش باعث پیشنهاد بایرن‌مونیخ آلمان شد که در‌نهایت این انتقال در سال 84 زمان سرمربیگری فیلیکس ماگات صورت گرفت. متأسفانه او در دو‌سال حضور در بایرن چندین‌بار مصدوم شد که باعث شد بیشتر بازی‌ها نیمکت‌نشین باشد و در 44 بازی تنها چهار گل به‌ثمر رساند و چهار پاس گل نیز داد. کریمی در جام ملت‌های آسیا 2004 با تیم ملی به مقام سوم رسید و هم‌زمان به‌عنوان آقای گلی مسابقات به‌طور مشترک با علاء حبیل از بحرین دست یافت. او در همین سال جایزه مرد سال فوتبال آسیا را از کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) دریافت کرد. علی کریمی با پایان‌یافتن قرارداد خود با بایرن ابتدا یک‌سال به القصر و سپس یک‌سال به السیلیه (قطر) پیوست؛ سپس به‌صورت قرضی به پرسپولیس آمد. سال 1388 یک‌سال در آستیل آذین بود؛ سپس سال 1389 به دعوت فیلیکس ماگات به تیم شالکه 04 آلمان پیوست؛ اما تنها دو بازی به میدان رفت و به پرسپولیس بازگشت. علی کریمی سال 92 با وجود درخواست اغلب تیم‌ها برای حضور وی به پیشنهاد تراکتور تبریز جواب مثبت داد تا آخرین‌روزهای فوتبالی خود را با این تیم به‌پایان برساند. او بعد از یک‌فصل بازی در 29 تیر‌ماه 1393 در 36سالگی برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و از سال 1393 به مربیگری روی آورد. او پس از گذراندن دوره‌های مربیگری درجه C و B آسیا، در بهمن‌ماه ۱۳۹۷ مدرک مربیگری A آسیا را دریافت کرد و در سوم مهر‌ماه ۱۳۹۳ به‌عنوان دستیار کیروش در تیم ملی ایران معرفی شد. او پس از مدت کوتاهی حضور در تیم ملی به‌عنوان کمک‌مربی در نهم دی‌‌ماه ۱۳۹۳ ساعاتی پیش از پرواز تیم به استرالیا برای شرکت در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ از سمت خود کناره‌گیری کرد. او در شهریور‌ماه ۱۳۹۶ به‌صورت رسمی کار خود را به‌عنوان سرمربی در تیم نفت تهران آغاز کرد؛ همچنین سرمربیگری تیم سپیدرود رشت را نیز در کارنامه کاری خود دارد. او در امور خیریه بسیار فعال است و بارها از کودکان یتیم و بی‌سرپرست یا بیمار صعب‌العلاج حمایت مادی و معنوی کرده و در مراکز درمانی و بهزیستی با آن‌ها دیدار یا بازی کرده است؛ در ایام کرونا نیز تعداد قابل‌ملاحظه‌ای تبلت برای دانش‌آموزان نیازمند خریداری کرده و ارسال کرده بود. او که همواره سعی کرده نسبت به مسائل اجتماعی واکنش نشان دهد و به‌عبارتی همراه مردم باشد، از‌این‌حیث بسیار محبوب و مورد اقبال عموم است. درعین‌حال نباید از یاد برد که علی کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱درصد آرای کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به‌عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شناخته شد. این فوتبالیست برجسته و محبوب ایران سال 1399 برای شرکت در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال این کشور ثبت‌نام کرد و در انتخاباتی که حرف‌وحدیث‌های بسیاری را به‌همراه داشت، درحالی ناکام ماند که به‌عنوان فوتبالی‌ترین کاندیدای آن تنها نه رأی از اعضای مجمع گرفت؛ انتخاباتی که پس‌لرزه‌های اعضای انتخابی آن همچنان در فوتبال ایران دیده می‌شود.