توصیه هایی تربیتی برای ایجاد ارتباط بهتر با نوجوانان
اینروزها دیگر روشهایی مانند غُرزدن، تنبیهکردن، موعظهکردن و حقالسکوت دادن برای تعامل والدین با نوجوانان مؤثر نیست. نوجوانی دوره تعیینکنندهایست که هوشیاری والدین را میطلبد. بهگزارش چطور؛ با معرفی هشت روش برای رفتار با نوجوانان راهنماییتان خواهیم کرد. 1. اگر میخواهید حرفتان را بفهمند، باید درکشان کنید. یکی از مشکلات نوجوانان ذهنیت منفیشان درارتباطبا بزرگسالان است. آنها تصور میکنند که همیشه با آنها سر جنگ دارید؛ بنابراین در برخورد با بزرگسالان اغلب در حالت تدافعی هستند و پیشداوری منفیای دارند. اگر میخواهید به فرزندتان کمک کنید، هنگام صحبت با او از جملاتی مثل «درکت میکنم» بیشتر استفاده کنید. مجبور نیستید که درباره هرچیزی با آنها موافق باشید اما میتوانید درکشان کنید. استفاده از این عبارت به نوجوانتان کمک میکند تا بین «درک کردن» و «موافق بودن» فرق بگذارد و به شما نیز کمک میکند تا به ایدهها، افکار و احساسات فرزندتان احترام بگذارید. ۲. درخواست از نوجوانتان را در قالب سؤال مطرح کنید. وقتی به فرزندتان دستور میدهید کاری را انجام بدهد، در واقع به فکر و احساسش در رابطه با کاری که فکر میکند درست است احترام نمیگذارید. اگه میخواهید فرزندتان را نسبت به انجام کاری متقاعد کنید بهجای دستوردادن، خواستهتان را بهصورت سؤالی مطرح کنید. مثلاً: «نسبت به انجام اینکار چه حسی داری؟» خیلی بهتر از ایناستکه بگویید «باید اینکار را انجام بدی». ۳. به رفتار خوب نوجوانتان پاداش بدهید. پاداش، نتیجه بهتر و سریعتری از تنبیه دارد و باعث میشود نوجوان احساس بهتری نسبت به خودش داشته باشد. وقتی ما از دست فرزندمان بابت انجامندادن تکالیفش ناراحت هستیم، تنبیه جواب نمیدهد. اتفاقاً فرزندتان بهخاطر پیشداوری منفیای که دارد منتظر همین تنبیه از طرف شماست. پس دست نگه دارید. بیشتر روی نقاط قوتش تمرکز کنید و به او پاداش بدهید. بهجایاینکه فرزندتان را بهخاطر گرفتن نمره کم در ریاضی سرزنش کنید یا اجازه ندهید با دوستانش بیرون برود، بهخاطر کارهای خوبی که انجام میدهد به او پاداش بدهید. ۴. در پاسخ به درخواست نوجوانتان «بسیارخُب» یا «بله» بگویید. یکی از پرتکرارترین شکایتهای نوجوانان «نه گفتن» همیشگی پدر و مادرهاست. اگر شما به هر درخواست نوجوانتان «نه» بگویید، در واقع بین خودتان و او دیوار بلندی میکشید و او را از خود دور میکنید. اجابت اکثر خواستههای فرزندتان مشکلی پیش نمیآورد. اگر به انجام کاری رضایت میدهید مطمئن شوید که موافقت شما شرطی نیست. چنانچه درمواجههبا درخواست نوجوانتان بگویید: «اجازه داری انجامش بدی بهشرط اینکه ...» اینعبارت مثل ایناستکه بگویید: «بله …اما نه». اینگونه اجازهدادنها نه برای شما و نه برای فرزندتان نتایج خوشایندی ندارد. ۵. «لطفاً» و «متشکرم» وِرد زبانتان باشد. اگر انتظار دارید رفتار فرزندتان با شما محترمانه باشد، باید متقابلاً احترامش را حفظ کنید. به این منظور باید پیش از دوره نوجوانی به فرزندتان در دوستیابی کمک کنید. اگر دوست دارید با بزرگسالان رابطه موفقی برقرار کند، از کلمات «لطفاً» و «متشکرم» زیاد استفاده کنید. وقتی بابت کمکی که به شما میکند از او تشکر کنید، به او یاد میدهید که قدرشناس باشد و محترمانه با شما رفتار کند. ۶.عشقتان را ابراز کنید. عشق همه آن چیزیست که نیاز داریم. خیلی از ما فراموش میکنیم که شنیدن مکرر «دوستت دارم» معجزه میکند. ۷. نوجوانتان را تشویق کنید. متأسفانه بچهها هرقدر بزرگتر میشوند تمایلشان به تجربه کارهای جدید کمتر میشود. نقش اساسی والدین در دوره نوجوانی برجستهتر است. نوجوانتان را تشویق کنید از رسیدن به هدفش دست نکشد و راه دیگری را برای رسیدن به هدف امتحان کند. ۸. نوجوانتان را تحسین کنید. همه ما تحسینشدن را دوست داریم و این امری طبیعیست؛ بنابراین خیلیمهم است که بر جنبههای مثبت اعمال و رفتار نوجوانتان تأکید کنید و به او کمک کنید تا خوبیهایش را ببیند.