علیرضا حقیقی؛ رکورددار بازی در پنج رده ملی
سروش راسخ
علیرضا حقیقی در روز ۱۲ اردیبهشتماه سال ۱۳۶۷ در تهران بهدنیا آمد. پدرش متولد تهران است ولی اصلیت خانواده به زنجان برمیگردد. خودش در گفتوگویی عنوان کرد: «از کودکی عشق فوتبال و دروازهبانی داشتم برای همین بیشتر اوقاتم به فوتبال میگذشت تا اینکه تصمیم گرفتم بهطور رسمی و حرفهای وارد دنیای فوتبال شوم. برای همین کارم را از تیمهای پایه شروع کردم». او سابقه بازی در باشگاههای فوتبال پرسپولیس، اسپورتینگ، پنافیل، ماریتیمو، اسکیلستونا، سوندسوال، گلگهر را دارد. وی همچنین دروازهبان نخست تیم ملّی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل و جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵ استرالیا بود. همچنین از علیرضا حقیقی بهعنوان جوانترین کاپیتان تاریخ باشگاه فوتبال پرسپولیس نیز یاد میشود. علیرضا حقیقی زمانی که ۱۸سال داشت در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۵ قرارداد خود را با باشگاه پرسپولیس ثبت کرد. او اولین بازی خود را در برابر سایپا وقتیکه فرشید کریمی از بازی اخراج شد، انجام داد و توانست ضربه پنالتی علی دایی را دفع کند. در فصل بعد بهدلیل وجود دروازهبانان ملیپوشی مانند حسن رودباریان مرد شماره یک تیم ملی ایران و مهدی واعظی، حقیقی تبدیل به یک نیمکتنشین مطلق و حتّی سکونشین شد و اغلب جایی در لیست ۱۸نفره تیم نداشت تا اینکه در فصل ۸۷–۸۸ با مصدومیّت میثاق معمارزاده در ابتدای فصل و مصدومیت و نارضایتی مسئولین فنی از مهدی واعظی، وی توانست در اکثر بازیهای پرسپولیس بهعنوان مرد شماره یک بازی انتخاب شود و درون دروازه قرار گیرد. حقیقی جوانترین بازیکن تاریخ پرسپولیس است که تابهحال بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را بر بازو بسته است. حقیقی در آن سالها در بسیاری از بازیهای پرسپولیس به میدان رفت و علیرغم جوانیاش بازیهای خوبی را از خود بهنمایش گذاشت. از بازی در دربیهای مختلف پایتخت تا بازی در لیگ قهرمانان آسیا، حقیقی شماره یک پرسپولیس بود. علیرضا حقیقی در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ با امضای قراردادی چهارساله به روبینکازان روسیه پیوست. علیرضا حقیقی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳ با قراردادی بهمدت ششماه بهصورت قرضی به پرسپولیس پیوست. وی در دو بازی جام حذفی فوتبال ایران که در برابر تیمهای پدیده مشهد و الوند همدان انجام شده بود بهعنوان دروازهبان برای پرسپولیس به میدان رفت. با پایان قرارداد، وی در تاریخ ۳ دسامبر ۲۰۱۳ از این تیم جدا شد. حقیقی پس از بازگشت به باشگاه روبینکازان در نقلوانتقالات نیمفصل زمستانی ژانویه ۲۰۱۴ بهصورت قرضی به اسپورتینگ کوویلیا در لیگ دسته دوم پرتغال پیوست. وی در ۲۴ اوت ۲۰۱۴ با یک قرارداد قرضی یکساله به پنافیل در لیگ برتر فوتبال پرتغال پیوست. در ماه ژانویه سال ۲۰۱۶، حقیقی با جدایی از روبینکازان، به باشگاه پرتغالی ماریتیمو پیوست. یکسال بعد و در ماه ژانویه ۲۰۱۷، برخی رسانههای ایرانی، خبر از پیوستن او به تیم انگلیسیباشگاه فوتبال پورت ویل دادند. علیرضا حقیقی در بازی دوستانه مقابل تیم ملی فوتبال فلسطین در سال ۱۳۸۹ یکنیمه در دروازه تیم ملی فوتبال ایران قرار گرفت و اولین بازی ملی خود را تجربه کرد. او در پنج رده ملی بازی کرده است که یک رکورد برای این بازیکن است. حقیقی اولینبار در مسابقات نونهالان غرب آسیا در قطر در سال ۱۳۸۱ برای تیم ملی بازی کرد که در آن زمان ۱۴ساله بود. او در مسابقات نوجوانان آسیا در سال ۱۳۸۳ در ژاپن نیز بازی کرد و در سال ۱۳۸۵ در تیم ملی جوانان در مسابقات قهرمانی آسیا در هند در ۳ بازی در ترکیب تیم ملی قرار گرفت. حقیقی در همان سال به تیم ملی امید دعوت شد و در بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ و مقدماتی المپیک ۲۰۰۸ عضو تیم ملی امید بود. دروازهبان پرسپولیس در زمان مربیگری افشین قطبی برای اولینبار به تیم ملی دعوت شد تا اینکه مقابل فلسطین اولین بازی ملیاش را انجام داد. علیرضا حقیقی در بازی نخست تیم ملی فوتبال ایران در رقابتهای جامجهانی ۲۰۱۴ در برابر تیم ملی نیجریه در ترکیب تیم قرار گرفت و اولین دروازهبان تاریخ فوتبال ایران شد که توانست دروازه این تیم را در یک بازیِ جامجهانی بسته نگاه دارد. او همچنین در بازی مقابل آرژانتین و بوسنی و هرزگوین به میدان رفت که در بازی مقابل آرژانتین در دقیقه ۹۱ از لیونل مسی گل خورد. او در بازی برابر بوسنی و هرزگوین نیز سه گل دریافت کرد. حقیقی همچنین در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵ استرالیا نیز سنگربان تیم ملی فوتبال ایران بود. حقیقی در سه بازی اول مسابقات دروازه خود را بسته نگه داشت اما در بازی چهارم مقابل تیم ملی فوتبال عراق سه بار دروازهاش باز شد تا تیم ملی فوتبال ایران در ضربات پنالتی از دور رقابتها کنار رود. حقیقی در مصاحبهای درباره ازدواج گفت: «این موضوع بحث زندگی شخصی هر آدمی است و تصمیمی کاملاً شخصی هم هست اما اکنون فکری راجع به آینده ندارم. حواسم به فوتبال است و بهدنبال هدفهای بزرگ فوتبالی هستم». او همچنین در جایی با انتشار تصویری از خودش نوشته: «قوى کسىست که نه منتظر مِهماند کسى خوشبختش کند و نه اجازه میدهد کسى بدبختش کند! هرگاه زندگى را جهنم دیدى سعى کن از آن پخته بیرون بیایى ...! سوختن را همه بلدند! زندگى هیچ نمیگوید ...! نشانت میدهد! با زندگى قهر مکن، دنیا منت هیچکس را نمیکشد ...! با خود عهد بستم به چشمانم بیاموزم فقط زیباییهای زندگى ارزش دیدن دارند؛ و با خود تکرار میکنم که یادم باشد هر آن ممکن است شبى فرارسد و آنچنان آرام گیرم که دیدار صبحى دیگر برایم ممکن نگردد! پس هرگز به امید فردا دست از تلاش برنمیدارم و محبتهایم را ذخیره نمیکنم… و این عهد به من جسارت میدهد که به عزیزترینهایم ساده بگویم: خوشحالم هستید. یاحق».