علیرضا رضایی؛ قهرمان سنگین‌وزن کشتی جهان

علیرضا رضایی در ۲۰ تیر‌ماه ۱۳۵۵ در تهران به‌دنیا آمد. او کشتی را در سن ۱۴‌سالگی در باشگاه کشتی ایزد فردوسی با مربی‌گری استاد ارسلان پیروز شروع کرد. در ۱۶‌سالگی در استانبولترکیه قهرمان سنگین‌وزن نوجوانان جهان شد و عنوان ستاره مسابقات را به‌خود اختصاص داد. علیرضا در دوران شیرخوارگی، پدر جوان خود را از دست داده است و هیچ خاطره‌ای از او ندارد. مادرش که همزمان نقش پدر و مادر را برای او بازی کرده است، برایش از پدر و شغلش که آزاد بود و نیز از بیماری او که منجر به فوتش شد، کم‌و‌بیش صحبت‌هایی کرده است؛ ولی هیچ‌گاه نخواسته است با یادآوری آن ایام ملال‌اور، موجب ناراحتی خیال فرزندانش را فراهم آورد. علیرضا دوره آمادگی و دو‌سال اول ابتدایی را در مدرسه تقوا، در خیابان طوس گذارند و بعد‌از‌اینکه به میدان توحید کوچ کردند، به مدرسه بیت‌المقدس در منطقه خیابان نمازی رفت و تا پایان دوره ابتدایی، در آن مدرسه درس خواند و دوره راهنمایی را در مدرسه شیخ صدوق گذراند. هنرستان شهید سروندی، محل تحصیل دوره متوسطه علیرضا بود که آن‌ را با موفقیت به پایان برد و به اخذ دیپلم نایل شد. علیرضا رضایی از کودکی به کشتی علاقه داشت؛ ولی قبل از آنکه به این ورزش بپردازد، فوتبال بازی می‌کرد و سپس رشته ووشو را انتخاب کرد و به آن علاقه‌مند شد؛ به‌طوری‌که دو‌سال در این رشته کار کرد. او با وجود مخالفت مادرش که دلایلی هم داشت، به کشتی روی آورد. علیرضا در جایی می‌گوید: «در تابستان سال 1368، در‌حالی‌که یازده‌سال بیش نداشتم؛ به‌تنهایی به باشگاه ایزد فردوسی مراجعه و برای رشته کشتی ثبت‌نام کردم. این مسئله باعث شد ووشو را رها کنم و همه نیرو و انرژی خود را روی تمرین کشتی متمرکز کنم». علیرضا رضایی در سال 1995، در مسابقه‌های امیدهای جهان شرکت کرد وموفق به کسب نشان نقره این مسابقه‌ها شد. در سال 1996، به عنوان فرد ذخیره، به مسابقه‌های آسیایی چین رفت. در سال 1997، در مسابقه‌های قهرمانی ارتش‌های جهان، در دسته 120 کیلوگرم نایب قهرمان این مسابقه‌ها شد. رضایی می‌گوید: «سال 1995، در مسابقه‌های جام 22 بهمن، بر آقای جدیدی غلبه کردم و اول شدم. بعد از مسابقه‌های ارتش‌های جهان، تصمیم گرفتم به وزن جدید بیایم و در آن سال، شرکت در این دسته را در مسابقه‌های قهرمانی ایران تجربه کردم و اول شدم. در سال 1997، در مسابقه‌های جام 22 بهمن، قهرمان اول جهان، زکریا گوجلو را شکست دادم. در مسابقه‌های جهانی آن سال، کشتی‌های قابل قبول گرفتم؛ ولی در سال 1998 که مسابقه‌های جهانی در تهران برگزار شد، آقای رسول خادم جایگزین من شد». علیرضا رضایی در بازی‌های آسیایی 1998 بانکوک، در دسته 120کیلوگرم شرکت کرد. او سوخ بایار، از مغولستان را چهار بر صفر و اوباتا، ژاپنی را ده بر صفر برد و در نهایت کی‌سی نوف ازبک هم دو بر یک مغلوب رضایی شد تا او به نشان طلا بازی‌های آسیایی دست یابد. علیرضا رضایی با آنکه در مسابقه‌های قهرمانی آسیای در سال 1999 به نشان طلا دست یافت؛ اما به مسابقه‌های جهانی آن سال نرفت. وی می‌گوید: «در سال 1999، نشان آسیایی خود را تکرار کردم»؛ رضایی در سال 2000، در مسابقه‌های جام جهانی شرکت کرد و موفق شد رودریگز کوبایی و میراب والیف از اوکراین را شکست دهد و روی سکوی سوم قرار گیرد. او در سال 2001 در مسابقه‌های قهرمانی آسیا در مغولستان نیز به نشان نقره دست یافت. در مسابقه‌های جهانی 2003، او گوی و میدان را در اختیار داشت و بدون حرفی از پیش و ادعایی تازه، روی صحنه رفت و به قولش عمل کرد. مقابل حریفان خود حاضر شد. ابتدا به مصاف یک سوییسی به نام میرکوسیلیان رفت و او را ده بر صفر مغلوب نمود. پس از استراحت در دور دوم، رجب کارا از ترکیه را سه بر دو شکست داد. هرینکوویچ از بلاروس هم به او ده امتیاز داد؛ ولی با شکست ضربه فنی در مقابل گری‌مک کوی، از آمریکا، راه رضایی برای کسب نشان طلا یا نقره بسته شد. رضایی در مسابقه رده‌بندی در مقابل پریادون از اوکراین، سه بر صفر فاتح پیکار و صاحب نشان برنز جهانی شد. در بازی‌های المپیک 1948 لندن که ایران برای اولین‌بار با هشت کشتی‌گیر در صحنه مسابقات ظاهر شد. در دسته سنگین وزن ابوالقاسم سخدری در رتبه پنجم رده‌بندی ایستاد. تا سال 1968 که ابوالفضل انوری جانشین احمدوفادار، حسین نوری و یعقوب علی شورورزی شده بود، رتبه‌ای بالاتر از حتی همشان مکان سخدری در رده‌بندی نصیبمان نشده بود و انوری هم در رده ششم ایستاد. بعد از او، در سال 1972 فیلابی در رده چهارم قرار گرفت. این بهترین نیتجه‌ای بود که تا سال 2002، در دسته سنگین‌وزن برای ایران به‌دست آماده بود. در بازی‌های آتن، رضایی دارنده نشان برنز مسابقات جهانی 2003، به مصاف حریفان قدر و آماده خود رفت. او در گروه چهار‌، سه کشتی مقدماتی برگزار کرد. ابتدا بوژیدار بویادژیف، از بلغارستان را 5 بر 2 شکست داد. کشتی‌گیر بلاروس، باریس هرین کوویچ، 6 بر یک در مقابل او تسلیم شد. اوسوخ بایادگلگ جامتس، از مغولستان پنج بر یک نتیجه را به رضایی واگذار کرد و بدین‌ترتیب، رضایی به مرحله نیمه‌نهایی صعود کرد. برای راه‌یابی به مسابقه نهایی، ماریدوموت علیم اف، از قزاقستان، در مقابل رضایی به صحنه آمد که نتیجه، چهار بر یک به نفع رضایی پایان یافت. علیرضا رضایی در مسابقه نهایی، برای کسب مدال طلا، در مقابل ارتور تایمازوف تاب نیاورد و نیتجه را با ضربه فنی واگذار کرد.