دانستنی‌های سفر به یاسوج

«یاسوج» بهشت دوستداران طبیعت‌گردی‌ست. اطراف شهر در تابستان آن‌قدر سرسبز و دیدنی‌‌ست که داغی و خشکی تابستان را به خاطره‌ای دوردست در ذهن تبدیل می‌کند. این‌شهر، مرکز استان «کهگیلویه‌و‌بویر‌احمد» است که رشته‌کوه «دنا» آن‌را در دل خود جا داده. خواه اهل کوهنوردی باشید،‌ به اسکی علاقه‌مند باشید یا دوستدار طبیعت؛ این‌منطقه برای شما جذاب خواهد بود. تابلوی ورودی شهر خبر از وجود آبشارهای فراوان در‌این‌منطقه می‌دهد. «یاسوج» شهر سردی‌ست که زمستان‌های پر‌برف و تابستان‌های دلپذیر دارد. اگر اهل اسکی نیستید، بهترین زمان سفر به «یاسوج» تابستان است. «آبشار یاسوج» و اطرافش، از جذاب‌ترین جاهای دیدنی آنجاست. «پارک ساحلی»، «پارک مهرورزی»، «تنگ مهریان»، «پیست اسکی کاکان»، «دریاچه‌ سد شاه‌قاسم»، «تنگ گنجه‌ای»، «پارک جنگلی»، «امامزاده فرج‌الله»، «تل خسروی» و «موزه‌ مردم‌شناسی» جاذبه‌های گردشگری «یاسوج» هستند. اگر به این‌شهر رفتید، پیشنهاد می‌کنیم که حتماً به «سی‌‌سخت» در ۳۵‌کیلومتری «یاسوج» سر بزنید که طبیعتی تماشایی دارد؛ مانند «منطقه حفاظت‌شده‌ دنا»، «چشمه میشی»، «چشمه تاگی»، «چشمه سیاه»، «چشمه ریزک»، «چشمه توف» و «منطقه‌ کوه‌گل». اگر روز جمعه در «یاسوج» بودید، می‌توانید به «جمعه‌بازار» سر بزنید و انواع خوراکی، ظروف مسی و پوشاک را آنجا بیابید. «بیلهر»، «کارده» و «لیزم» گیاهان کوهی‌اند که در کمترجایی دیگری پیدا می‌کنید. اگر در بهار و تابستان گذرتان به «یاسوج» افتاد، از این سبزی‌ها خرید کنید و از فروشنده دستور‌پخت آن‌ها را هم بپرسید. «گل‌گاو‌زبان» و «بابونه» آنجا باکیفیت است. عسل را فراموش نکنید و گردو، کشک، روغن حیوانی، سیب و انگور را در لیست خرید سوغاتی قرار بدهید. صنایع‌دستی هر شهری، بهترین یادگار است؛ از «یاسوج» می‌توانید گبه، گلیم، فرش، آینه‌دان و البسه محلی رنگارنگ تهیه کنید. غذاهای سنتی «یاسوج»، غذاهای ساده‌ای هستند که سال‌ها در نواحی مختلف شهر و به‌خصوص عشایر استفاده می‌شده و با‌توجه‌به کمبود مواد غذایی به‌سادگی در‌هر‌شرایط قابل‌تهیه‌اند. غذاهایی همچون «بیلهر‌پلو (کنگر‌پلو)»، «شله‌ماسی» یا «شله‌دووی»، «آش کارده (هره)»، «شله‌شیری (شیربرنج)»، «لوی»، «کله‌جوشک»، «کلک‌سوز» و «آش دنگو» از غذاهای سنتی این‌شهر هستند. «یاسوج» در دامنه‌های «زاگرس» و قله «دنا» و در ارتفاع ۱۸۷۰‌متری از سطح دریا قرار گرفته. مردم این‌شهر «لُر» هستند و به‌زبان لُری صحبت می‌کنند. «یاسوج» یا «یاسیچ» به‌معنای محلی‌ست که گل‌های یاس در آن به‌صورت فراوان می‌رویند. این‌شهر بعد از «رشت»، دومین مرکز استان ایران از‌نظر بارش برف و باران بوده و در اقلیم مدیترانه‌ای قرار دارد. «یاسوج» به‌علت قرار‌گیری در دامنه «دنا» (بلندترین قله زاگرس)، دارا‌بودن رودخانه‌های «بشار» و «مهریان»، «آبشار یاسوج»، «دریاچه سد شاه‌قاسم»، «چشمه‌های متعدد»، جنگل‌های بلوط و برخورداری از آب‌و‌هوای مطبوع در‌طول چهار فصل، به‌عنوان «پایتخت طبیعت ایران» مشهور شده ‌است. «یاسوج» تا قبل از سال ۱۳۴۹ یک روستا بود. در‌آن‌سال مرکز فرمانداری «کهگیلویه‌و‌بویراحمد»؛ و سال ۱۳۵۵ تبدیل به مرکز استان شد. تولیدات «یاسوج» عمدتاً شامل خوراک دام، قالی، سبدبافی، موزاییک و آجر است. این‌شهر، دارای واحد تصفیه و تولید شکر و نیروگاه تولید برق با سوخت زغال‌سنگ است که برق مورد‌نیاز منطقه را تأمین می‌کند. «یاسوج» ییلاق دولت بزرگ تمدن ایلام بود. منطقه «یاسوج» از عصر برنز محل زندگی انسان‌ها بوده. یافته‌های باستانی در «تپه شهدا» (3000سال پیش‌از‌میلاد)، «تل خسرو»، «محوطه باستانی گرد»؛ از آثار تاریخی آنجا هستند. «تنگه مهریان»، محل رفت‌وآمد علاقه‌مندان به اسکی‌ست، این تنگه در زمستان، شاهد تشکیل یخی بزرگ بر صخره‌ای مقابل «بارگاه امامزاده‌ حسن(ع)» است؛ این توده یخ روز شصتم زمستان شکسته و روز هفتادم (10 اسفند) با صدایی که کیلومترها شنیده می‌شود، از صخره فرو‌می‌ریزد. آب «رودخانه مهریان» که بخشی‌ازآن، از چشمه‌های تنگ معروف به «کبوتری» است، پس از طی مسیری، به «رود بشار» (یاسوج) و «رود کارون» (خوزستان) می‌ریزد. «گوشه شاه‌قاسم» در کیلومتر 6 جاده یاسوج-اصفهان نیز از دیدنی‌های زیارتیِ ‌این‌شهر است. نیز باید به «پیست اسکی کاکان» در دامنه قله «دنا» در ۱۸‌کیلومتری «یاسوج» نزدیک به دهستان «کاکان» اشاره کرد. تنها پیست اسکی کشور بوده که از گاز شهری بهره‌مند بوده؛ ‌و با اولین بارش برف در اواخر فصل پاییز و تداوم بارش‌ها در زمستان یکپارچه پوشیده از دانه‌های سفید‌رنگ برف می‌شود.

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه