فیلم‌هایی که پیش از مرگ باید ببینید!

گربه سیاه

«گربه سیاه» یک فیلم ترسناک آمریکایی محصول ۱۹۳۴ (دوره پیشاکُد) ساخته «ادگار جی اولمر» و با بازی «بوریس کارلوف» و «بلا لوگوسی» است. این فیلم، بزرگ‌ترین موفقیت سال شرکت «یونیورسال پیکچرز» در باکس‌آفیس بود و نیز اولین فیلم از هشت فیلم (شش فیلمِ ‌آن توسط «یونیورسال» تولید شد) که هم «کارلوف» و هم «لوگوسی» را به‌نمایش گذاشتند. در سال 1941، «لوگوسی» که عمده شهرتِ خو را به‌خاطر بازی در نقش «دراکولا» و چند فیلم ترسناک به‌دست آورده بود، در یک کُمدیِ معمایی ترسناک با‌‌همین‌عنوان ظاهر شد که عنوان آن نیز ظاهراً متأثر از داستان کوتاهی به‌قلمِ «ادگار آلن پو» بود. این فیلم 66دقیقه‌ای، با موسیقی تقریباً پیوسته‌اش در تمام صحنه‌ها، با‌تأکید‌بر اتمسفر، صداهای وهم‌آور، جنبه‌های تاریک‌تر روان انسان و احساساتی مانند ترس و گناه، به ایجاد و البته رواج زیرژانر «وحشت روان‌شناختی» کمک کرد؛ آثاری که بر ترس‌ها و بی‌ثباتی‌های احساسی شخصیت‌ها برای ایجاد تنش، شوک و آشفتگی اتکا دارد. فیلم، داستان فردی را به‌تصویر می‌کشد که از کودکی به حیوانات علاقه‌مند بوده و بعد‌از‌ازدواج نیز علاقه‌اش به حیوانات ادامه می‌یابد؛ اما بعد از وقوع اتفاقی ناخوشایند، یک گربه‌ سیاه باعث بروز ماجراهایی برای او و همسرش می‌شود که زندگی آن‌ها را دچار تغییرات زیادی می‌کند. البته ماجرا از جایی آغاز می‌شود که رمان‌نویسی به‌همراه همسرش، در سفر ماه‌عسل خود، درپی یک تصادف به‌ناچار وارد خانه مرموزی می‌شوند که سرنوشت آن‌ها را با مشکلات روانی و ترس‌های نهفته قدیمی‌شان، وارد جریان موهومی می‌‌کند. اگرچه در عنوان‌بندی فیلم به‌ نام داستان «گربه سیاه» اثر «ادگار آلن پو» به‌عنوان منبع اقتباس اشاره شده؛ اما فیلم، ارتباط چندانی با داستان کوتاه او که در سال 1843 منتشر شد، ندارد. 80درصد موسیقی متن این فیلم را گزیده‌هایی از آثار مطرح کلاسیک نظیر «شوپن» و «چایکوفسکی» تشکیل می‌دهند. این قطعات البته توسط یک چهره نامدار حوزه موسیقی فیلم به‌نام «هاینتس اریک رومهلد» گردآوری شد. کارگردان گفته بود که در خلق شخصیت معمار مخوفی که توسط «کارلوف» ایفا شده، از «ادوارد الکساندر کراولی» الهام گرفته که اساساً یک رازورز، جادوگر مراسمی و بنیان‌گذار آیین شیطان‌پرستانه «تلما» بود، وام گرفته است. این فیلم که در کشورهایی با عنوان «خانه عذاب» نیز اکران شد، درابتدا ازسوی منتقدان جدی گرفته نشد و تلاش سازندگانش برای خلق وحشت ‌‌را نیز «احمقانه» خواندند؛ اما در سال‌های 2000 به‌بَعد، زیبایی‌هایش کشف شد و به‌مرور به فهرست محبوب‌ترین آثار علاقه‌مندان ژانر وحشت پا گذاشت.

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه