استفاده از ویروس‌های باکتری‌خوار برای درمان عفونت ریه

گروهی از پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیرشان، از ویروس‌های باکتری‌خوار برای درمان عفونت‌های پیچیده ریه استفاده کردند. به‌گزارش اس‌تی‌دی؛ بیست عفونت پیچیده و مقاوم به آنتی بیوتیک ریه توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و دانشگاه پیتسبرگ آمریکا با استفاده از ویروس‌های باکتری‌خوار درمان شدند. هیچ عارضه جانبی منفی پس از استفاده از این روش وجود نداشت و بیش از نیمی از بیماران تحت درمان، نتایج بالینی مطلوبی داشتند. احتمال آنکه بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک (Cystic Fibrosis) یا سایر اختلال‌های مزمن که طی آن نایژه‌های ریه (شبکه‌ای از لوله‌هایی که اکسیژن و سایر گازها را در سراسر اندام‌ها حمل می‌کنند) آسیب دیده یا از بین می‌رود، به عفونت‌های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (NTM) مبتلا شوند، بالاتر است. عفونت‌های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (NTM) به طور فزاینده‌ای در میان بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک یا سایر بیماری‌های مزمن، شایع است. به‌دلیل مقاومت باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان عفونت‌های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به‌ویژه عفونت‌هایی که توسط "Mycobacterium abscessus" ایجاد می‌شوند، چالش برانگیز است. بر اساس گزارش مرکز کنترل ‌و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، سالانه ۳۵ هزار نفر در ایالات متحده در اثر ابتلا به تقریباً سه‌میلیون عفونت که به همه آنتی بیوتیک‌ها مقاوم هستند، جان خود را از دست می‌دهند. ویروس‌هایی که به‌عنوان باکتریوفاژ (bacteriophages) شناخته می‌شوند برای مورد هدف قرار دادن و از‌بین‌بردن گونه‌های باکتریایی خاص توسعه یافته‌اند. هر جا که باکتری‌ها زندگی می‌کنند، فاژها ممکن است در تعداد بیشتری از سایر اشکال زنده یافت شوند. آن‌ها برای اولین‌بار در اوایل قرن بیستم شناسایی شدند و از آن زمان با رشد و گسترش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، تحقیقات بیشتر و بیشتری بر روی آن‌ها برای تعیین پتانسیل دارویی آن‌ها انجام شده است. در سال ۲۰۱۶، دانشمندان و پزشکان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو از یک فاژ درمانی وریدی آزمایشی برای درمان و معالجه همکارشان «دکتر تام پترسون» که بر اثر عفونت باکتریایی مقاوم به چند دارو در حال فوت بود استفاده کردند. این درمان موفقیت آمیز بود. پترسون، اولین مورد ثبت شده در ایالات متحده بود که از فاژهای داخل وریدی برای ریشه کن کردن عفونت باکتریایی سیستمیک در بدن وی استفاده شد. معالجه چند بیمار دیگر با این روش به ایجاد مرکز کاربردی و درمانی نوآورانه فاژ (IPATH) در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو منجر شد. دکتر «کانستنس بنسون» استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو گفت: «ما فکر می‌کنیم این یک موضوع و مطالعه انقلابی‌ست که از نتایج آزمایش بیمار اصلی ما یعنی دکتر تام پترسون به دست آمد است». در‌حال‌حاضر، کاربرد این روش محدود است و علت آن نیز تا حدی به‌این‌خاطر‌است‌که هرگونه فاژ تنها یک گونه باکتری را جستجو کرده و از بین می‌برد و تسلیحات فعلی فاژهای مفید شناخته‌شده از‌نظر درمانی، نسبتا کوچک است. در‌نتیجه، آزمایش فاژ‌درمانی در‌حال‌حاضر محدود به درمان‌های تجربی‌ست که در آن همه درمان‌های جایگزین دیگر یا ناموفق هستند یا شکست خورده‌اند. مطالعه جدید شامل گروهی متشکل از ۲۰ بیمار مبتلا به عفونت‌های مایکوباکتریایی پیچیده و مقاوم به آنتی‌بیوتیک بود. همه بیماران شرایط زمینه‌ای متفاوتی داشتند. اکثر آنها فیبروز سیستیک (CF) داشتند. فیبروز سیستیک یک بیماری ارثی و پیش‌رونده است که باعث آسیب شدید به ریه‌ها و سایر اندام‌ها می‌شود. در حال حاضر، هیچ درمانی برای فیبروز سیستیک وجود ندارد. متوسط طول عمر افراد مبتلا به فیبروز سیستیک که تا بزرگسالی عمر می‌کنند تقریباً ۴۴‌سال است.

 

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه