غزه چگونه به «ویتنامِ اسرائیل» تبدیل خواهد شد؟

«باراک راوید» معتقد است: بسیاری از نزدیک‌ترین متحدان جهانی اسرائیل، به‌دلیل بمباران بی‌وقفه غزه و مسدود‌کردن کمک‌های بشردوستانه مورد‌نیاز، علناً از دولت بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر) جدا شده‌اند. خبرنگار آکسیوس در گزارش خود آورده است: عدم‌حمایت‌ها از اسرائیل با طولانی‌شدن جنگ در غزه، اکنون به یک سونامی دیپلماتیک تبدیل شده. نتانیاهو پس از پایان آتش‌بس در ماه مارس و مسدود‌کردن تمام ارسال غذا، آب و دارو به غزه، بسیاری از دوستان باقی‌مانده خود را در غرب، خارج از ایالات‌متحده، در دو‌ماه‌گذشته از دست داده است.

علی مدنی: یک تحلیلگر وب‌سایت انگلیسی معتقد است جنگ غزه روزبه‌روز باتلاق عمیق‌تری برای رژیم صهیونیستی می‌شود؛ شبیه باتلاقی که آمریکا در جنگ ویتنام تجربه کرد. «مهمت راکیپ اوغلو»، استادیار علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه «ماردین آرتوکلو» در تحلیلی که در وب‌سایت خبری تحلیلی «میدل ایست آی» منتشر کرد جنگ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه را با جنگی که ایالات‌متحده در زمان جنگ سرد در ویتنام به‌راه انداخت و بعداً به‌دلیل گرفتارشدن در باتلاق این جنگ مجبور به ترک منطقه شد، مقایسه می‌کند. راکیپ اوغلو ارزیابی کرد، شباهت پیداکردن جنگ غزه با جنگ ویتنام روزبه‌روز بیشتر می‌شود زیرا در هردو جنگ یک نیروی نظامی دارای فن‌آوری‌های برتر گرفتار نبردی طولانی‌مدت شده، روحیه خود را از دست داده و هزینه‌های سیاسی و دیگر هزینه‌های نبرد برای آن‌ها تشدید می‌شود. جنگ همراه با نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه بیش از ۱۹‌ماه است که ادامه یافته؛ درحالی‌که به‌نوشته میدل ایست آی، ارتش این رژیم همچنان در رقم‌زدن هدف راهبردی خود دراین‌جنگ یعنی ازبین‌بردن مقاومت فلسطین به‌ویژه حماس ناتوان است. راکیپ اوغلو خاطرنشان کرد: «قدرت‌های غربی از ابتدای این جنگ تقریباً به‌صورت بی‌قیدوشرط از حمله اسرائیل به غزه به‌این‌بهانه که «یک اقدام مشروع درراستای دفاع‌‌ازخود» است پشتیبانی کرده‌اند. این پشتیبانی آن‌ها تنها معطوف به حوزه نظامی نبوده و شامل ایجاد یک سپر دیپلماتیک، کمک‌های اقتصادی و تأمین پوشش حمایتی نهادی در مجامع بین‌المللی نیز بوده است؛ اما رژیم اسرائیل به‌رغم برخورداری از این پشتیبانی قاطع و اعمال یک محاصره تمام‌عیار زمینی، هوایی و دریایی بر نوار غزه هنوز نتوانسته ستون فقرات مقاومت فلسطین را در هم بشکند. باوجودآنکه نوار غزه تقریباً به‌طورکامل ویران شده حماس و دیگر گروه‌های مقاومت فلسطین هنوز عملیاتی باقی مانده و پرتاب موشک و عملیات‌های تاکتیکی پیچیده آن‌ها همچون کمین آن‌ها در ماه گذشته میلادی در نزدیکی «بیت حانون» ادامه دارد. در‌این‌کمین ابتدا رزمندگان حماس از تونلی بیرون آمده و بعد به‌سوی خودروهای نظامی اسرائیلی آر.پی.جی شلیک و سه سرباز را مجروح کردند و سپس عوامل حماس هنگامی‌که نیروهای نجات به محل آمدند یک بمب را منفجر کرده و یک افسر ارشد را کشتند». راکیپ اوغلو با ذکر اینکه این‌عملیات حماس آسیب‌پذیری‌های ارتش رژیم صهیونیستی و برنامه‌های استقرار نیروی آن در به‌اصطلاح مناطق حائل را عیان و روایت ادعایی این ارتش درخصوص کنترل کاملش بر این‌مناطق را تضعیف کرد، تصریح می‌کند: «اسرائیل چندبار ادعا کرد تهدید در مناطقی مثل بیت حانون خنثی شده است. کمین اخیر یک پیام استراتژیکی را فرستاده و نشان داد که حماس، حتی در زیر اشغالگری و بمباران بی‌وقفه اسرائیلی‌ها، قادر به جمع‌آوری اطلاعات و اجرای هدف‌گیری دقیق و پیش‌دستی کردن علیه ارتشی که پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های جهان را دارد، است. اینجاست که می‌بینیم به‌طرزی قابل‌توجه می‌توانیم این جنگ را با جنگ ویتنام مقایسه کنیم. ایالات‌متحده در آن جنگ درس گرفت که داشتن قدرت آتش برتر و حمایت خارجی به‌منزله تضمین پیروزی بر یک نیروی مقاومت ایدئولوژیک متعهد و جاافتاده، نیست. جنگ غزه هرچه‌بیشتر تبدیل به «ویتنامی برای اسرائیل» می‌شود؛ جنگی که در آن کارزاری غیرقابل پیروزی به‌دلیل تجاوزگری نظامی، قضاوت غلط راهبردی و هزینه‌های فزاینده سیاسی به‌راه افتاده است. به‌باور این تحلیلگر میدل ایست آی، شکست رژیم صهیونیستی در غزه تنها محدود به میدان نبرد نیست بلکه ابعاد این شکست در نظام سیاسی و دستگاه اطلاعاتی این رژیم نیز دیده می‌شود. او تصریح می‌کند: «دولت نتانیاهو؛ نخست‌وزیر اسرائیل درگیر آشفتگی داخلی فزاینده‌ای شده که درطی‌آن مقامات ارشد استعفا داده‌اند و همه تقصیرها را به گردن دیگری می‌اندازند. نتانیاهو درراستای دفع انتقادات ناشی از جنگ غزه، کسانی مانند یوآو گالانت، وزیر جنگ سابق را سپر بلا کرد. این تضعیف انسجام سیاسی، به تضعیف بیش‌ازپیش پویایی داخلی شکننده اسرائیل منجر شده است. بااین‌حال، چشمگیرترین گسست اسرائیل در حوزه اطلاعاتی نهفته است». وقایع ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (وقتی حماس یک حمله فرامرزی بی‌سابقه را علیه اسرائیل آغاز کرد) فروپاشی کامل معماری امنیتی اسرائیل را آشکار کرد. ناکامی سرویس‌های اطلاعاتی شین بت و موساد در پیش‌بینی و خنثی‌کردن این حمله، علیرغم عملیات‌های نظارتی که تا عمق غزه را پوشش می‌دادند، پایداری دکترین امنیتی اسرائیل را زیرسؤال برد. همان‌طورکه ایهود المرت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، در هاآرتص هشدار داد، اسرائیل اکنون «بیش از هر زمان دیگری به جنگ داخلی نزدیک‌تر است». ازاین‌منظر، حمله حماس فراتر از تلفات نظامی که به‌بار آورد، اسرائیل را از درون دچار شکاف کرد. روند فروپاشی داخلی در اسرائیل به رده‌های نظامی نیز تسری یافته است. رسانه «العربی الجدید» گزارش داد که موجی از مخالفت‌ها در داخل ارتش اسرائیل بالا گرفته به‌طوری‌که تعداد فزاینده‌ای از نیروهای ذخیره از خدمت سربازی امتناع می‌کنند و کهنه‌سربازان ارتش نسبت به اهداف و پیامدهای اخلاقی جنگ سرخورده شده‌اند». تحلیلگر میدل ایست آی در ادامه این مطلب با بررسی هزینه‌های اقتصادی گزاف جنگ غزه برای رژیم صهیونیستی نوشته است: «یکی‌دیگر از آسیب‌پذیری‌های اصلی اسرائیل، هزینه‌های اقتصادی جنگ طولانی‌مدت علیه غزه بوده است. هزینه‌های مالی ادامه‌دادن به عملیات نظامی، حفظ محاصره و پاسخ به تهدیدات منطقه‌ای، اقتصاد اسرائیل را به نقطه فروپاشی رسانده به‌طوری‌که طبق گزارش‌ها، اسرائیل حداقل رقم ۲۶۰‌میلیون‌دلار در روز برای برنامه‌های جنگی هزینه می‌کند. در عرصه داخلی پیامدهای اقتصادی جنگ غزه دارد بخش‌های کلیدی اسرائیل را درگیر می‌کند. سرمایه‌گذاری خارجی ‌شدیداً کاهش یافته‌اند، گردشگری (که زمانی منبع درآمد مهمی برای این رژیم بود) در بحبوحه نگرانی‌های امنیتی ناشی از حملات موشکی از آن‌سوی مرز به‌شدت افت کرده و بسیاری دیگر اسرائیل را به‌عنوان یک «مقصد باثبات برای تجارت یا تفریح» درنظر نمی‌گیرند. هرچند آمریکا و انگلیس بخش زیادی از این فشارهای اقتصادی را موقتاً ازطریق کمک‌هایشان کم کرده‌اند؛ اما خود این دولت‌ها ‌اکنون به‌طور فزاینده‌ای به‌دنبال تجدیدنظر در این کمک‌ها هستند چون با فشار فزاینده عمومی برای پایان‌دادن به همدستی خود در جنگ روبرو هستند. این درحالی است که اختلافات فزاینده‌ای بین اسرائیل و حامیان اصلی آن به‌ویژه آمریکا در حال بالاگرفتن است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، بااشاره‌به‌اینکه ایالات‌متحده اکنون چهارمیلیارددلار کمک سالانه به اسرائیل می‌دهد، با درخواست‌ها برای کاهش‌دادن تعرفه‌های واردات مربوط به اسرائیل مخالفت کرده است. ترامپ همچنین از نحوه مدیریت جنگ توسط اسرائیل ابراز ناخرسندی کرده و خواستار پایان‌دادن به جنگ شده است». راکیپ اوغلو تحلیل می‌کند: «اسرائیل برای چنددهه از نوعی جایگاه استثنایی بین‌المللی بهره‌مند شده بود که مثل سپری در برابر هرگونه تلاش برای پاسخگو کردنش عمل می‌کرد و با وجود متهم‌شدن به جنایات جنگی، ازطریق‌آن اجازه عملیات درضمن برخورداری از مجازات‌ناپذیری را پیدا می‌کرد؛ اما این سپر طولانی‌مدت به‌دلیل کارزار همراه با نسل‌کشی اسرائیل در نوار غزه شروع به ترک برداشتن کرده است». او خاطرنشان کرد: «اسرائیل در حوزه قضائی نیز با حساسیت‌هایی بی‌سابقه مواجه شده است. دیوان بین‌المللی دادگستری درحال‌بررسی تعیین اقدامات علیه نوار غزه به‌عنوان نسل‌کشی است. هرچند این فرآیند طولانی بوده و برخی کشورها احکام این دادگاه را به‌رسمیت نمی‌شناسند اما پرونده شکایت قضائی علیه اسرائیل به جرم نسل‌کشی، نوعی از اهمیت نمادین و وزنه سیاسی چشمگیری دارد. صدور حکم محکومیت علیه اسرائیل دراین‌پرونده نه‌فقط به جایگاه بین‌المللی اسرائیل ضربه می‌زند بلکه ممکن است که پای رهبرانی مثل نتانیاهو را به روند قضائی بکشاند». این تحلیلگر بااشاره‌به بالاگرفتن اعتراضات داخلی در سرزمین‌های اشغالی نوشته است: «حدود ۱۰۰۰‌نفرتن از پرسنل نیروهای ارتش اسرائیل در یک نامه اعتراضی با جنگ مخالفت کرده و اکنون ممکن است اخراج شوند. این‌سطح از مخالفت که نزد رده‌های نظامی نخبه ارتش اسرائیل بالا گرفته است، سیگنال یک نارضایتی عمیق نسبت به مسیر جنگ را می‌فرستد». در خاتمه این مطلب نتیجه گرفته شده است: «اسرائیل در تله کارزاری گرفتار شده که قادر به پیروزی قاطع در آن نیست و با موجی از مخالفت‌های منعطف و اعتراضات داخلی و انزوای بین‌المللی فزاینده درگیر است». ایسنا

 

ارسال دیدگاه شما

هفته‌نامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه