ابداع اولین ردیاب پوشیدنی صدا
یک دستگاه پوشیدنی هوشمند که توسط پژوهشگران آمریکایی ابداع شده است، میزان استفاده کاربر از صدا را بررسی میکند و برای جلوگیری از رسیدن آسیب احتمالی به تارهای صوتی، به او هشدار میدهد. بهگزارش ایسنا؛ پژوهشگران «دانشگاه نورثوسترن»، نخستین دستگاه پوشیدنی هوشمند را ابداع کردهاند که میزان استفاده افراد از صدای خود را بهطور مداوم ردیابی میکند و پیش از خستگی صوتی و آسیب احتمالی، به آنها هشدار میدهد. این دستگاه بیسیم و الگوریتمهای همراه با باتری که نخستین نمونه در نوع خود است، میتواند برای خوانندگان حرفهای، آموزگاران، سیاستمداران، کارکنان مرکز تماس، مربیان و هر کسی که برای برقراری ارتباط مؤثر و کار کردن به صدای خود متکی است، شرایط را تغییر دهد؛ همچنین، این دستگاه پوشیدنی میتواند به پزشکی از راه دور کمک کند و به طور مداوم به نظارت بر بیماران مبتلا به اختلالات صوتی در طول روند درمان بپردازد. این دستگاه نرم و منعطف، بهاندازه یک تمبر پستیست و بهراحتی به قسمت بالایی سینه میچسبد تا لرزشهای خفیف مرتبط با صحبت کردن و آواز خواندن را احساس کند. دادههای بهدستآمده بلافاصله ازطریق بلوتوث به تلفنهمراه هوشمند یا تبلت کاربران فرستاده میشوند تا آنها بتوانند فعالیتهای صوتی خود را درطول روز تحتنظر داشته باشند و مجموع استفاده از صدا را اندازهگیری کنند. الگوریتمهای یادگیری ماشینی سفارشیسازیشده، تفاوت بین صحبتکردن و آوازخواندن را تشخیص میدهند و بررسیکنندگان را قادر میسازند تا هر فعالیت را بهطور جداگانه دنبال کنند. کاربران با کمک اپلیکیشن متصل به این دستگاه میتوانند آستانههای صوتی شخصی خود را تنظیم کنند. هنگامیکه آنها به این آستانه نزدیک شوند، تلفنهمراه، ساعت هوشمند یا دستگاه همراه آنها که روی مچ قرار دارد، بازخورد لمسی را به صورت یک هشدار ارائه میدهد. بدینترتیب، آنها میتوانند پیش از فشارآوردن بیشازاندازه به صدای خود، کمی به آن استراحت دهند. «جان راجرز»؛ یکی از پیشگامان حوزه بیوالکترونیک در دانشگاه نورثوسترن و سرپرست توسعه دستگاه گفت: «این دستگاه، دامنه و فرکانس صحبتکردن و آوازخواندن را بهطوردقیق اندازهگیری میکند. این دو پارامتر در تعیینکردن فشار کلی که به تارهای صوتی وارد میشود، مهمترین هستند. آگاهی در مورد این پارامترها هم در یک لحظه معین و هم بهمرور زمان، برای مدیریت الگوهای سالم استفاده از صدا ضروریست». «ترزا برانکاچیو»؛ متخصص صدا در دانشگاه نورثوسترن و از پژوهشگران این پروژه گفت: برای مردم آسان است که فراموش کنند چقدر از صدای خود استفاده میکنند. خوانندگان قدیمی موسیقی کلاسیک، بیشتر مراقب استفادهکردن از صدای خود هستند؛ زیرا آنها اینگونه زندگی کردهاند و یاد گرفتهاند اما برخی از مردم، به ویژه خوانندگانی که آموزش کمتری دیدهاند یا افرادی مانند آموزگاران، سیاستمداران و مربیان ورزشی که به خاطر حرفه خود باید زیاد صحبت کنند، اغلب متوجه نمیشوند که چقدر به صدا فشار میآورند. ما میخواهیم به آنها آگاهی بیشتری بدهیم تا از بروز آسیب جلوگیری کنیم. برای افرادیکه زندگی خود را با صحبتکردن یا آواز خواندن میگذرانند، خستگی صوتی یک تهدید دائمی و آشکار است. این وضعیت رایج زمانی اتفاق میافتد که استفاده بیشازاندازه از تارهای صوتی، آنها را متورم میکند و باعث میشود که صدا خشن بهنظر برسد و استقامت خود را از دست بدهد. خستگی صوتی بر خوانندگان تأثیر منفی میگذارد و بهویژه، توانایی آنها را برای آوازخواندن واضح یا رعایت نتها تغییر میدهد. در بهترین حالت، یک دوره کوتاه خستگی صوتی میتواند برنامههای خواننده را برای مدت کوتاهی مختل کند و در بدترین حالت، میتواند منجر به بروز آسیب کافی برای ازبینبردن حرفه شود. عدم آگاهی، یک مشکل اساسیست. اگرچه از هر ۱۳ بزرگسال آمریکایی، یک نفر خستگی صوتی را تجربه کرده است؛ اما بیشتر مردم تازمانیکه گرفتگی صدا ایجاد نشده باشد، متوجه نمیشوند که از صدای خود بیشازاندازه استفاده میکنند. برانکاچیو گفت: «چیزی که مردم را به دردسر میاندازد، زمانیست که رویدادها روی هم انباشته میشوند. آنها ممکن است تمرین کنند، درس بدهند، در طول بحثهای کلاسی صحبت کنند و در یک مهمانی مجبور شوند با صدای بلند صحبت کنند. سپس، سرماخوردگی یا بیماری هم به این ترکیب اضافه میشود. مردم نمیدانند چقدر سرفه میکنند یا گلوی خود را صاف میکنند. هنگامیکه این رویدادها برای روزها تکرار میشوند، میتوانند فشار زیادی را بر صدا وارد کنند». برای استفاده کردن از این دستگاه، کاربر بهسادگی آن را به جناغ سینه، زیر گردن میچسباند و دستگاه را با اپلیکیشن همراه همگامسازی میکند. گروه راجرز درحالحاضر درحال کارکردن روی روشی برای شخصیسازیکردن این برنامه هستند. اگر کاربران در هر زمانی از روز احساس ناراحتی صوتی داشته باشند، دکمهای را در اپلیکیشن فشار میدهند و بار صوتی آن زمان را بهطور مؤثر ثبت میکنند. این دادهها میتوانند بهعنوان یک آستانه شخصی برای خستگی صوتی عمل کنند. هنگامیکه کاربر به آستانه شخصی خود نزدیک میشود یا از آن فراتر میرود، یک دستگاه لمسی متصل به دستگاه پوشیدنی، برای هشدار دادن میلرزد. این دستگاه لمسی که ازنظر اندازه و شکل مشابه ساعت مچی است، چندین موتور دارد که میتوانند در الگوهای متفاوت و با سطوح گوناگون شدت برای انتقال پیامهای مختلف فعال شوند. همچنین، کاربران میتوانند بر یک نمایشگر گرافیکی در برنامه نظارت داشته باشند که اطلاعات را به دستههای صحبت و آواز تقسیم میکند. این پژوهش، در مجله «PNAS» به چاپ رسید.