بهمناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان
وضعیت قرمز برای یک رویداد نارنجی!
مصطفی رفعت
زنان و دختران یک گروه آسیبپذیر ویژه در بحرانهای انسانی هستند و حقوق دختران و زنان درپی دههها ادعای بدون عمل ازسوی مدعیان غربی حقوق زنان در مسیر کاهش یا حذف است. خشونت علیه زنان همچنان مانع اصلی دستیابی به برابری، توسعه و صلح و همچنین حمایت از حقوق بشر زنان و دختران است؛ حقایق درباره خشونت علیه زنان و دختران در جهان تکاندهنده است. در جهان از هر سه زن، یک زن خشونت فیزیکی یا جنسی؛ ازجمله آزار، تجاوز و استثمار جنسی یا قتل زنان و ... را تجربه کرده است. ناامیدی نامرئی چیزیست که زنان و دختران باید با آن زندگی کنند؛ درحالیکه پایاندادن به خشونت علیه زنان بهعنوان رعایت حقوق اولیه بشری آنها یک ضرورت است. خشونت علیه زنان و دختران تحت قوانین بینالمللی بهعنوان نقض حقوق بشر و نوعی تبعیض شناخته شده. خشونت علیه زنان نهتنها جرم است؛ بلکه گستردهترین و فراگیرترین نوع نقض حقوق بشر است. درحالیکه خشونت میتواند هر فردی صرفنظر از جنس، سن یا نژاد را تحتتأثیر قرار دهد، زنان و دختران و در میان این قشر گروههایی خاص بهشکلی ویژه آسیبپذیر هستند. زنان جوان، بیخانمان، دارای معلولیت، مهاجر و پناهجو و زنان ساکن مناطق درگیر بحرانهای بشردوستانه، از آسیبپذیرترین اینافراد هستند. خشونت علیه زنان که با ابزارهای فیزیکی، جسمی و روانی مختلفی بیان میشود، طیفی از جنایات را شامل میشود که عبارتاند از خشونت و آزار جنسی (تجاوز، سوءاستفاده جنسی از کودکان، آزارواذیت خیابانی، آزارواذیت سایبری، ...)، خشونت اعضای خانواده (ضربوشتم، قتل زنان، آزار روانی، ...)، قاچاق انسان (بردهداری، بهرهکشی جنسی) و عقیمسازی زنان. تأثیر نامطلوب خشونت علیه زنان و دختران بر سلامت روانی، جنسی و باروری آنها درطول زندگی باقی میماند. خشونت علیه زنان که از زمان شیوع کرونا بدتر شده است، پیامدهای مختلفی بر زندگی آنها دارد؛ زنان قربانی خشونت با نرخ بالاتری از فقر رنج میبرند و درمعرض سطوح بالاتری از خطر خشونت هستند. خشونت خانگی، از اصلیترین دلایل رشد بحران بیخانمانی میان زنان و دختران است. گزارش ۲۰۲۳ زنان «سازمان ملل» نشان میدهد که سالانه ۲۴۵میلیون زن و دختر همچنان با خشونت فیزیکی یا جنسی ازطرف همسر خود مواجه میشوند؛ درعینحال، ۸۶درصد از زنان و دختران در کشورهایی زندگی میکنند که حمایتهای قانونی قوی در برابر خشونت ندارند؛ یا در کشورهایی که اطلاعات در دسترس نیست.
در ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰، «خواهران میرابال» جمهوری دومینیکن توسط دیکتاتور زمان (رافائل تروخیو) ترور شدند. این خواهران که در جنبشهایی علیه رژیم «تروخیو» فعالیت میکردند، مورد ضربوشتم قرار گرفتند، خفه شدند و سپس سوار یک جیپ شدند و بهسمت جادهای کوهستانی رانده شدند تا مرگ آنها تصادفی بهنظر برسد. در دسامبر ۱۹۹۹، «مجمع عمومی سازمان ملل»، ۲۵ نوامبر را بهعنوان «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» نامگذاری کرد.